táng péi zi yún wèi xīn xiāng lìng, bù mín wáng gōng shù biān, liú zì niú liù tóu yú jiù lǐ jìn jiā. wǔ nián chǎn dú sān shí tóu, gōng hái, suǒ niú. lǐ yún èr tóu yǐ sǐ, zhǐ hái sì tóu lǎo zì. gōng sù zhī, zi yún sòng gōng yú yù, lìng zhuī dào niú zhě lǐ jìn. jìn zhì, zi yún chì zhī yuē: zéi yǐn rǔ dào niú sān shí tóu zài rǔ zhuāng shàng. huàn zéi gòng duì, nǎi yǐ bù shān lóng gōng tóu lì nán qiáng xià, mìng jìn jí tǔ kuǎn, nǎi yún: sān shí tóu niú zǒng shì wài shēng zì niú suǒ shēng, shí fēi dào dé. zi yún qù gōng bù shān, lìng jǐn hái niú, què yǐ wǔ tóu chóu jìn xīn kǔ.
唐裴子云為新鄉令，部民王恭戍邊，留牸牛六頭於舅李璡家。五年產犢三十頭，恭還，索牛。李雲二頭已死，只還四頭老牸。恭訴之，子云送恭於獄，令追盜牛者李璡。璡至，子云叱之曰：賊引汝盜牛三十頭在汝莊上。喚賊共對，乃以布衫籠恭頭立南牆下，命璡即吐款，乃云：三十頭牛總是外甥牸牛所生，實非盜得。子云去恭布衫，令盡還牛，卻以五頭酬璡辛苦。