guō péng xiáng, hóng zhì jiān shǒu méi zhōu, wèn xíng míng jué. lín fēng hé zhōu yǒu xiōng dì èr rén, xiōng huàn bié shěng, qí zī měi tuō dì xié guī, zhì chǎn qì juàn, jù dì shōu zhǎng. xiōng zú yú guān, sǎo fú chèn guī, dì jué wú suǒ yǔ. yòu wú jí kě jī. sǎo sù yú zhōu, xùn bù fú, nǎi yuè jìng sù yú guō. guō jí yǐn gào zhě, qǔ yù zhōng zéi zhǐ pān qí dì yǔ dào tóng huǒ, yí wén běn zhōu, xiè zhì jí yuē: rǔ yǔ mǒu rén wéi dào zhì fù. qí dì qì yuē: wú xiōng shì huàn suǒ de, wèi cháng dào yě. gù jí zhī, cí shén xiáng, yī yī lù jì, nǎi sù qí sǎo yǔ zhī. dì suì fú, hái zī chǎn.
郭彭祥，弘治间守眉州，问刑明决。邻封合州有兄弟二人，兄宦别省，其赀每托弟携归，置产契劵，俱弟收掌。兄卒于官，嫂扶榇归，弟绝无所与。又无籍可稽。嫂诉于州，讯不服，乃越境诉于郭。郭即隐告者，取狱中贼指攀其弟与盗同伙，移文本州，械致诘曰：汝与某人为盗致富。其弟泣曰：吾兄仕宦所得，未尝盗也。固诘之，词甚详，一一录记，乃速其嫂语之。弟遂服，还赀产。