hàn shí yǒu rén chí jiān rù shì, yù yǔ yǐ jiān pī fù, hòu yī rén zhì, qiú bì yìn. yīn yǔ yī tóu. yǔ jì dāng bié, zhé hù zhēng jiān. tài shǒu xuē xuān lìng duàn jiān, gè yǔ yī bàn, shǐ qí lì tīng zhī. yī yún tài shǒu zhī ēn, yī chēng yuān bù yǐ. zhuī wèn nǎi fú.
汉时有人持缣入市，遇雨以缣披覆，后一人至，求庇荫。因与一头。雨霁当别，辄互争缣。太守薛宣令断缣，各与一半，使骑吏听之。一云太守之恩，一称冤不已。追问乃伏。