táng zhāng zhuó wèi hé yáng xiàn wèi, yǒu kè lǘ jiāng duàn bìng ān shī zhī, bǔ jí, dào nǎi yè fàng lǘ chū ér cáng qí ān. wèi suì lìng kè wù mò lǘ, yè fàng zhī. lǘ xún xiàng wèi sì chù qù, nǎi lìng sōu qí jiā, yú jī cǎo zhōng de zhī. rén fú qí zhì.
唐张鷟为河阳县尉，有客驴缰断并鞍失之，捕急，盗乃夜放驴出而藏其鞍。尉遂令客勿秣驴，夜放之。驴寻向喂饲处去，乃令搜其家，于积草中得之。人服其智。