bào guó sì sōng, màn yǐn duǒ wěi, yǐ rù téng lǐ. rù qí xià zhě, pán shān jú jí, qì bù dé shū. lǔ fǔ jiù dǐ èr sōng, gāo zhàng wǔ, shàng jí yán zhòu, jìn gān rú shé jí, qū qǔ chēng jù, yì sè hān nù, lín zhǎo ná jué, yì bù shòu zhì, liè qǐ zhēn zhēn, nù zhāng rú jǐ. jiù fǔ hū" sōng péng", gù sōng zhī yì tài qíng lǐ wú bù péng zhī. biàn diàn sān yíng pán yù dài biàn, àn bù tōng tiān, mì bù tōng yǔ. lǔ xiàn wáng wǎn nián hǎo dào, cháng qǔ sōng zhǒu yī jié, bào yǔ tóng wò, jiǔ zé huá zé hān tuó, shì yǒu xuè qì.
报国寺松，蔓引亸委，已入藤理。入其下者，蹒跚局蹐，气不得舒。鲁府旧邸二松，高丈五，上及檐甃，劲竿如蛇脊，屈曲撑距，意色酣怒，鳞爪拿攫，义不受制，鬣起针针，怒张如戟。旧府呼“松棚”，故松之意态情理无不棚之。便殿三楹盘郁殆遍，暗不通天，密不通雨。鲁宪王晚年好道，尝取松肘一节，抱与同卧，久则滑泽酣酡，似有血气。