gǔ mào gǔ fú gǔ dōu móu gǔ kǎi zhòu gǔ qì xiè, zhāng hóu zì xiě qí suǒ xué suǒ wèn yǐ ěr. ér zhé hū zhī yuē" sòng jiāng", yuē" wú yòng", ér" sòng jiāng"" wú yòng" yì wú bù yīng zhě, yǐ yīng xióng zhōng yì zhī qì, yù yù yù yù, jī yú bǐ mò jiān yě. zhōu kǒng jiā gài yú cù zhāng hóu, kǒng jiā gài zhī, yú cù zhī, fán sì yuè yuè ér chéng. yú wèi zuò yuán qǐ yuē:" yú yǒu zhāng hóu, cái zú shàn tiān, bǐ néng qì guǐ, chāng gǔ dào shàng, bì náng ǒu xuè zhī shī lán qīng sì zhōng, sēng mì kāi huā zhī zì. jiān zhī lì kāi huà yuàn, suì néng mù wú gǔ rén, yǒu suǒ bì chóu, wú qiú bù yǔ. jì juān guō shù xiān zhī pǐ, xǐ zhōu jiǎ yún lǎo zhī pín, huà shuǐ hǔ sì shí rén, wèi kǒng jiā bā kǒu jì, suì shǐ sòng jiāng xiōng dì, fù dǔ hàn guān wēi yí. bó yì kǎo zhe shān hǎi yí jīng, shòu xiǎn niǎo rǒng jiē shí wèi qiān gǔ qí wén wú dào zǐ huà dì yù biàn xiàng, qīng miàn liáo yá jǐn huà zuò yī tuán qīng qì. shōu zhǎng fù shuāng hé yè, néng yuè jì sān shí mǐ, zhì èr dǒu jiǔ, bù fáng chí zèng zhēn zhòng rú liǔ hé dōng, bì rì guàn qiáng wēi lù, xūn yù ruí xiāng, fāng xǔ jiě guān. fēi gǎn ā sī, yuàn gōng tóng hào."
古貌古服、古兜鍪、古铠胄、古器械，章侯自写其所学所问已耳。而辄呼之曰“宋江”，曰“吴用”，而“宋江”、“吴用”亦无不应者，以英雄忠义之气，郁郁芋芋，积于笔墨间也。周孔嘉丐余促章侯，孔嘉丐之，余促之，凡四阅月而成。余为作缘起曰：“余友章侯，才足掞天，笔能泣鬼，昌谷道上，婢囊呕血之诗；兰清寺中，僧秘开花之字。兼之力开画苑，遂能目无古人，有索必酬，无求不与。既蠲郭恕先之癖，喜周贾耘老之贫，画《水浒》四十人，为孔嘉八口计，遂使宋江兄弟，复睹汉官威仪。伯益考著《山海》遗经，兽毨鸟氄皆拾为千古奇文；吴道子画《地狱变相》，青面獠牙尽化作一团清气。收掌付双荷叶，能月继三石米，致二斗酒，不妨持赠；珍重如柳河东，必日灌蔷薇露，薰玉蕤香，方许解观。非敢阿私，愿公同好。”