gù xíng bù shàng shū pèi guó liú zūn gǔ, dà hé sì nián jié dù dōng shǔ jūn. xiān shì, shǔ rén yǒu fù xù qún shū, liú jì zhì, cháng jiǎ qí shù bǎi piān, rán wèi jǐn xiáng yuè. míng nián xià, fú jiāng dà fàn, tū rù bì lěi, kuì lǐ zhōng lú shè. lì shǔ rì, shuǐ shì shǐ píng, ér liú zhī tú shū qì wán jǐn wèi bào shuǐ rú wū. liú shǐ mìng liè yú tíng yǐ pù zhī. hòu shù rì, liú yú qún shū zhōng de zhōu yì zhèng yì yī zhóu, bǐ shì qí miào, zì tǐ shāo gǔ, gài fēi jìn dài zhī shū yě. qí juǎn wèi yǒu tí yún:" shàng yuán èr nián sān yuè shí yī rì, yīn dú zhōu yì, zhe cǐ zhèng yì, cóng zī yì hào shí èr sān, suì zhì yī rén bā qiān kǒu, dāng yǒu dà shuǐ piào nì, yīn dé shū zhuǎn shài pù. héng yáng dào shì lǐ dé chū." liú yuè qí tí, tàn qiě jiǔ. qióng qí suǒ zì, nǎi shǔ rén suǒ xù zhī shū yě. yú shì zhào bīn yuàn yǐ shì zhī. suǒ wèi" yì hào shí èr sān, suì zhì yī rén bā qiān kǒu" zhě," yī rén bā qiān kǒu" gài" dà hé" zì yě. zì shàng yuán, lì bǎo yìng guǎng dé yǒng tài dà lì jiàn zhōng xīng yuán zhēn yuán yǒng zhēn yuán hé cháng qìng bǎo lì, zhì dà hé, fán gèng hào shí yǒu sān yǐ. yǔ qí jì guǒ xiāng qì rán. bù zhī lǐ dé chū hé rén ěr yì fēi jiǎ qí míng yǐ shì yú hòu hū!
故刑部尚书沛国刘遵古，大和四年节度东蜀军。先是，蜀人有富蓄群书，刘既至，尝假其数百篇，然未尽详阅。明年夏，涪江大泛，突入壁垒，溃里中庐舍。历数日，水势始平，而刘之图书器玩尽为暴水濡污。刘始命列于庭以曝之。后数日，刘于群书中得《周易正义》一轴，笔势奇妙，字体稍古，盖非近代之书也。其卷未有题云：“上元二年三月十一日，因读《周易》，著此正义，従兹易号十二三，岁至一人八千口，当有大水漂溺，因得舒转晒曝。衡阳道士李德初。”刘阅其题，叹且久。穷其所自，乃蜀人所蓄之书也。于是召宾掾以视之。所谓“易号十二三，岁至一人八千口”者，“一人八千口”盖“大和”字也。自上元，历宝应、广德、永泰、大历、建中、兴元、贞元、永贞、元和、长庆、宝历，至大和，凡更号十有三矣。与其记果相契然。不知李德初何人耳抑非假其名以示于后乎！