yú xiāng yǒu shān guān, shén yōu jì, yǒu dí yáng dào shì jū yān. dà hé zhōng, dào shì cháng yī xī dú dēng tán wàng, jiàn tíng hū yǒu yì guāng, zì jǐng quán zhōng fā. é yǒu yī wù, zhuàng ruò tù, qí sè ruò jīng jīn, suí guāng ér chū, huán rào jiào tán. jiǔ zhī, fù rù yú jǐng. zì shì měi xī zhé jiàn. dào shì yì qí shì, bù gǎn gào yú rén. hòu yīn táo jǐng, dé yī jīn tù, shén xiǎo, qí guāng làn rán, jí zhì yú jīn xiāng zhōng. shí yù shǐ lǐ róng zhí yú pú jīn, yǔ dào shì yǒu shàn, dào shì yīn yǐ qiǎn zhī. qí hòu róng zì fèng xiān xiàn lìng wèi xīn zhōu cì shǐ, qí jīn tù hū wáng qù, hòu yuè yú ér róng zú.
虞乡有山观，甚幽寂，有涤阳道士居焉。大和中，道士尝一夕独登坛望，见庭忽有异光，自井泉中发。俄有一物，状若兔，其色若精金，随光而出，环绕醮坛。久之，复入于井。自是每夕辄见。道士异其事，不敢告于人。后因淘井，得一金兔，甚小，奇光烂然，即置于巾箱中。时御史李戎职于蒲津，与道士友善，道士因以遣之。其后戎自奉先县令为忻州刺史，其金兔忽亡去，后月余而戎卒。