tōng zhōu yǒu wáng jū shì zhě, yǒu dào shù. huì chāng zhōng, cì shǐ zhèng jūn yǒu yòu nǚ, shén niàn zhī, ér zì yòu duō jí, ruò shén hún bù zú zhě. zhèng jūn yīn qǐng jū shì, jū shì yuē:" cǐ nǚ fēi jí, nǎi shēng hún wèi guī qí shēn." zhèng jūn xùn qí shì, jū shì yuē:" mǒu xiàn lìng mǒu zhě, jí cǐ nǚ qián shēn yě. dāng sǐ shù suì yǐ, yǐ píng shēng wéi shàn, yǐ yōu míng yòu zhī dé guò qī. jīn nián jiǔ shí yú yǐ. jīn mò zhī rì, cǐ nǚ dāng yù." zhèng jūn jí fā rén chí fǎng zhī, qí lìng guǒ jiǔ shí yú yǐ. hòu yuè, qí nǚ hū ruò zuì wù, jí yù. zhèng jūn yòu shǐ wǎng yàn, lìng guǒ yǐ nǚ jí yù zhī rì wú jí zú.
通州有王居士者，有道术。会昌中，刺史郑君有幼女，甚念之，而自幼多疾，若神魂不足者。郑君因请居士，居士曰：“此女非疾，乃生魂未归其身。”郑君讯其事，居士曰：“某县令某者，即此女前身也。当死数岁矣，以平生为善，以幽冥佑之得过期。今年九十余矣。今殁之日，此女当愈。”郑君急发人驰访之，其令果九十余矣。后月，其女忽若醉寤，疾愈。郑君又使往验，令果以女疾愈之日无疾卒。