zhēn guān èr nián, tài zōng wèi fáng xuán líng yuē: wèi rén dà xū xué wèn. zhèn wǎng wèi qún xiōng wèi dìng, dōng xī zhēng tǎo, gōng qīn róng shì, bù xiá dú shū. bǐ lái sì hǎi ān jìng, shēn chù diàn táng, bù néng zì zhí shū juǎn, shǐ rén dú ér tīng zhī. jūn chén fù zǐ, zhèng jiào zhī dào, gòng zài shū nèi. gǔ rén yún: bù xué, qiáng miàn, lì shì wéi fán. bù tú yán yě. què sī shào xiǎo shí xíng shì, dà jué fēi yě.
貞觀二年，太宗謂房玄齡曰：「為人大須學問。朕往為群凶未定，東西征討，躬親戎事，不暇讀書。比來四海安靜，身處殿堂，不能自執書卷，使人讀而聽之。君臣父子，政教之道，共在書內。古人云：『不學，牆面，蒞事惟煩。』不徒言也。卻思少小時行事，大覺非也。」

zhēn guān zhōng, tài zǐ chéng gān duō bù xiū fǎ dù, wèi wáng tài yóu yǐ cái néng wèi tài zōng suǒ zhòng, tè zhào tài yí jū wǔ dé diàn. wèi zhēng shàng shū jiàn yuē: wèi wáng jì shì bì xià ài zi, xū shǐ zhī dìng fēn, cháng bǎo ān quán, měi shì yì qí jiāo shē, bù chù xián yí zhī dì yě. jīn yí jū cǐ diàn, shǐ zài dōng gōng zhī xī, hǎi líng xī jū, shí rén yǐ wèi bù kě. suī shí yí shì yì, yóu kǒng rén zhī duō yán. yòu wáng zhī běn xīn, yì bù níng xī. jì néng yǐ chǒng wèi jù, fú yuàn chéng rén zhī měi. tài zōng yuē: wǒ jǐ bù sī liang, shén dà cuò wù. suì qiǎn tài guī yú běn dì.
貞觀中，太子承乾多不修法度，魏王泰尤以才能為太宗所重，特詔泰移居武德殿。魏徵上疏諫曰：「魏王既是陛下愛子，須使知定分，常保安全，每事抑其驕奢，不處嫌疑之地也。今移居此殿，使在東宮之西，海陵昔居，時人以為不可。雖時移事異，猶恐人之多言。又王之本心，亦不寧息。既能以寵為懼，伏願成人之美。」太宗曰：「我幾不思量，甚大錯誤。」遂遣泰歸於本第。

zhēn guān shí qī nián, tài zōng wèi shì chén yuē: rén qíng zhī zhì tòng zhě, mò guò hū sàng qīn yě. gù kǒng zǐ yún: sān nián zhī sàng, tiān xià zhī tōng sàng, zì tiān zǐ dá yú shù rén yě. yòu yuē: hé bì gāo zōng? gǔ zhī rén jiē rán. jìn dài dì wáng suì xíng bù dǎi hàn wén yǐ rì yì yuè zhī zhì, shén guāi yú lǐ diǎn. zhèn zuó jiàn xú gàn zhōng lùn fù sān nián sàng piān, yì lǐ shén shēn, hèn bù zǎo jiàn cǐ shū. suǒ xíng dà shū lüè, dàn zhī zì jiù zì zé, zhuī huǐ hé jí! yīn bēi qì jiǔ zhī.
貞觀十七年， 太宗謂侍臣曰： 「人情之至痛者，莫過乎喪親也。故孔子云：『三年之喪，天下之通喪，自天子達於庶人也。』又曰：『何必高宗？古之人皆然。』近代帝王遂行不逮漢文以日易月之制，甚乖於禮典。朕昨見徐幹《中論·復三年喪》篇，義理甚深，恨不早見此書。所行大疏略，但知自咎自責，追悔何及！」因悲泣久之。

zhēn guān shí bā nián, tài zōng wèi shì chén yuē: fū rén chén zhī duì dì wáng, duō chéng yì shùn zhǐ, gān yán qǔ róng. zhèn jīn yù wén jǐ guò, qīng děng jiē kě zhí yán. sàn qí cháng shì liú jì duì yuē: bì xià měi yǔ gōng qīng lùn shì, jí yǒu shàng shū zhě, yǐ qí bù chēng zhǐ, huò miàn jiā jié nán, wú bù cán tuì, kǒng fēi yòu jìn zhí yán zhī dào. tài zōng yuē: zhèn yì huǐ yǒu cǐ wèn nán, dāng jí gǎi zhī.
貞觀十八年，太宗謂侍臣曰：「夫人臣之對帝王，多承意順旨，甘言取容。朕今欲聞己過，卿等皆可直言。」散騎常侍劉洎對曰：「陛下每與公卿論事，及有上書者，以其不稱旨，或面加詰難，無不慚退，恐非誘進直言之道。」太宗曰：「朕亦悔有此問難，當即改之。」