táo kǎn xìng jiǎn lì, qín yú shì. zuò jīng zhōu shí, chì chuán guān xī lù jù mù xiè, bù xiàn duō shǎo. xián bù jiě cǐ yì, hòu zhèng huì, zhí jī xuě shǐ qíng, tīng shì qián chú xuě hòu yóu shī, yú shì xī yòng mù xiè lǚ zhī, dōu wú suǒ fáng. guān yòng zhú, jiē lìng lù hòu tóu, jī zhī rú shān. hòu huán xuān wǔ fá shǔ, zhuāng chuán xī yǐ zuò dīng. yòu cháng fā suǒ zài zhú gāo, yǒu yī guān zhǎng, lián gēn qǔ zhī, réng dāng zú. biān pī: gēn jiān kě dài tiě zú. gōng jí chāo liǎng jiē yòng zhī.
陶侃性儉厲，勤於事。作荊州時，敕船官悉錄鋸木屑，不限多少。咸不解此意，後正會，值積雪始晴，廳事前除雪後猶濕，於是悉用木屑履之，都無所妨。官用竹，皆令錄厚頭，積之如山。後桓宣武伐蜀，裝船悉以作釘。又嘗發所在竹篙，有一官長，連根取之，仍當足。（邊批：根堅可代鐵足。）公即超兩階用之。