yuán wén
【原文】

ān lù shān fǎn, pò dōng dōu, qiǎn duàn zǐ guāng chuán lǐ chéng lú yì jiǎng qīng shǒu, yǐ xùn hé běi. zhēn qīng dài zhū jiāng yuē: wú sù shí chéng děng, qí shǒu jiē fēi shì. nǎi zhǎn guāng ér cáng sān shǒu.
安祿山反，破東都，遣段子光傳李憕、盧奕、蔣清首，以徇河北。真卿紿諸將曰：「吾素識憕等，其首皆非是。」乃斬光而藏三首。

lǐ shàng shū kuí sù wèi lú qǐ suǒ è, yòng wèi rù fān huì méng shǐ. kuí cí lǎo, kǒng sǐ dào lù, bù néng dá mìng. dì cè rán, qǐ yuē: hé róng dāng zé liàn cháo shì zhě, fēi kuí bù kě, kuí xíng, zé nián shào yú kuí zhě, hòu wú suǒ bì yǐ. biān pī: nìng kǒu shì shì. kuí bù gǎn cí. kuí zhì fān, qiú zhǎng yuē: wén táng yǒu dì yī rén lǐ kuí, gōng shì fǒu? kuí wèi liú, yīn dài zhī yuē: bǐ lǐ kuí ān kěn lái yé?
李尚書揆素為盧杞所惡，用為入蕃會盟使。揆辭老，恐死道路，不能達命。帝惻然，杞曰：「和戎當擇練朝事者，非揆不可，揆行，則年少於揆者，後無所避矣。」（邊批：佞口似是。）揆不敢辭。揆至蕃，酋長曰：「聞唐有第一人李揆，公是否？」揆畏留，因紿之曰：「彼李揆安肯來耶？」