yuán wén
【原文】

ān lù shān fǎn, pò dōng dōu, qiǎn duàn zǐ guāng chuán lǐ chéng lú yì jiǎng qīng shǒu, yǐ xùn hé běi. zhēn qīng dài zhū jiàng yuē:" wú sù shí chéng děng, qí shǒu jiē fēi shì." nǎi zhǎn guāng ér cáng sān shǒu.
安禄山反，破东都，遣段子光传李憕、卢奕、蒋清首，以徇河北。真卿绐诸将曰：“吾素识憕等，其首皆非是。”乃斩光而藏三首。

lǐ shàng shū kuí sù wèi lú qǐ suǒ è, yòng wèi rù fān huì méng shǐ. kuí cí lǎo, kǒng sǐ dào lù, bù néng dá mìng. dì cè rán, qǐ yuē:" hé róng dāng zé liàn cháo shì zhě, fēi kuí bù kě, kuí xíng, zé nián shào yú kuí zhě, hòu wú suǒ bì yǐ." biān pī: nìng kǒu shì shì. kuí bù gǎn cí. kuí zhì fān, qiú zhǎng yuē:" wén táng yǒu dì yī rén lǐ kuí, gōng shì fǒu?" kuí wèi liú, yīn dài zhī yuē:" bǐ lǐ kuí ān kěn lái yé?"
李尚书揆素为卢杞所恶，用为入蕃会盟使。揆辞老，恐死道路，不能达命。帝恻然，杞曰：“和戎当择练朝事者，非揆不可，揆行，则年少于揆者，后无所避矣。”（边批：佞口似是。）揆不敢辞。揆至蕃，酋长曰：“闻唐有第一人李揆，公是否？”揆畏留，因绐之曰：“彼李揆安肯来耶？”