chuán
【传】

èr shí sì nián xià sì yuè, jìn hóu jiāng fá qí, shǐ lái qǐ shī yuē:" xī zāng wén zhòng yǐ chǔ shī fá qí, qǔ gǔ. xuān shū yǐ jìn shī fá qí, qǔ wèn yáng. guǎ jūn yù jiǎo fú yú zhōu gōng, yuàn qǐ líng yú zāng shì." zāng shí shuài shī huì zhī, qǔ lǐn qiū. jūn lì lìng shàn, jiāng jìn. lái zhāng yuē:" jūn bēi zhèng bào, wǎng suì kè dí, jīn yòu shèng dōu. tiān fèng duō yǐ, yòu yān néng jìn, shì wèi yán yě. yì jiāng bān yǐ!" jìn shī nǎi hái, xì zāng shí niú. dà shǐ xiè zhī yuē:" yǐ guǎ jūn zhī zài háng, láo lǐ bù dù, gǎn zhǎn xiè zhī."
二十四年夏四月，晋侯将伐齐，使来乞师曰：“昔臧文仲以楚师伐齐，取穀。宣叔以晋师伐齐，取汶阳。寡君欲徼福于周公，愿乞灵于臧氏。”臧石帅师会之，取廪丘。军吏令缮，将进。莱章曰：“君卑政暴，往岁克敌，今又胜都。天奉多矣，又焉能进，是躗言也。役将班矣！”晋师乃还，饩臧石牛。大史谢之曰：“以寡君之在行，牢礼不度，敢展谢之。”

zhū zi yòu wú dào, yuè rén zhí zhī yǐ guī, ér lì gōng zǐ hé. hé yì wú dào.
邾子又无道，越人执之以归，而立公子何。何亦无道。

gōng zǐ jīng zhī mǔ bì, jiāng yǐ wéi fū rén, shǐ zōng rén xìn xià xiàn qí lǐ. duì yuē:" wú zhī." gōng nù yuē:" nǚ wèi zōng sī, lì fū rén, guó zhī dà lǐ yě, hé gù wú zhī?" duì yuē:" zhōu gōng jí wǔ gōng qǔ yú xuē, xiào huì qǔ yú shāng, zì huán yǐ xià qǔ yú qí, cǐ lǐ yě zé yǒu. ruò yǐ qiè wèi fū rén, zé gù wú qí lǐ yě." gōng zú lì zhī, ér yǐ jīng wèi dà zi. guó rén shǐ è zhī.
公子荆之母嬖，将以为夫人，使宗人衅夏献其礼。对曰：“无之。”公怒曰：“女为宗司，立夫人，国之大礼也，何故无之？”对曰：“周公及武公娶于薛，孝、惠娶于商，自桓以下娶于齐，此礼也则有。若以妾为夫人，则固无其礼也。”公卒立之，而以荆为大子。国人始恶之。

rùn yuè, gōng rú yuè, dé dà zi shì yǐng, jiāng qī gōng, ér duō yǔ zhī dì. gōng sūn yǒu shān shǐ gào yú jì sūn. jì sūn jù, shǐ yīn dà zǎi pǐ ér nà lù yān, nǎi zhǐ.
闰月，公如越，得大子適郢，将妻公，而多与之地。公孙有山使告于季孙。季孙惧，使因大宰嚭而纳赂焉，乃止。