jīng
【经】

liù nián chūn, wáng zhēng yuè, wáng rén zǐ tū jiù wèi.
六年春，王正月，王人子突救卫。

xià liù yuè, wèi hóu shuò rù yú wèi.
夏六月，卫侯朔入于卫。

qiū, gōng zhì zì fá wèi. míng.
秋，公至自伐卫。螟。

dōng, qí rén lái guī wèi fú.
冬，齐人来归卫俘。

chuán
【传】

liù nián chūn, wáng rén jiù wèi.
六年春，王人救卫。

xià, wèi hóu rù, fàng gōng zǐ qián móu yú zhōu, fàng níng guì yú qín, shā zuǒ gōng zǐ xiè yòu gōng zǐ zhí, nǎi jí wèi. jūn zǐ yǐ èr gōng zǐ zhī lì qián móu wèi bù dù yǐ. fū néng gù wèi zhě bì dù yú běn mò ér hòu lì zhōng yān. bù zhī qí běn, bù móu. zhī běn zhī bù zhī, fú qiáng. shī yún:" běn zhī bǎi shì."
夏，卫侯入，放公子黔牟于周，放甯跪于秦，杀左公子洩、右公子职，乃即位。君子以二公子之立黔牟为不度矣。夫能固位者必度于本末而后立衷焉。不知其本，不谋。知本之不枝，弗强。《诗》云：“本枝百世。”

dōng, qí rén lái guī wèi bǎo, wén jiāng qǐng zhī yě.
冬，齐人来归卫宝，文姜请之也。

chǔ wén wáng fá shēn, guò dèng. dèng qí hóu yuē:" wú shēng yě." zhǐ ér xiǎng zhī. zhuī shēng dān shēng yǎng shēng qǐng shā chǔ zi, dèng hóu fú xǔ. sān shēng yuē:" wáng dèng guó zhě, bì cǐ rén yě. ruò bù zǎo tú, hòu jūn shì qí, qí jí tú zhī hū? tú zhī, cǐ wéi shí yǐ." dèng hóu yuē:" rén jiāng bù shí wú yú." duì yuē:" ruò bù cóng sān chén, yì shè jì shí bù xuè shí, ér jūn yān qǔ yú." fú cóng. hái nián, chǔ zi fá dèng. shí liù nián, chǔ fù fá dèng, miè zhī.
楚文王伐申，过邓。邓祁侯曰：“吾甥也。”止而享之。骓甥、耼甥、养甥请杀楚子，邓侯弗许。三甥曰：“亡邓国者，必此人也。若不早图，后君噬齐，其及图之乎？图之，此为时矣。”邓侯曰：“人将不食吾馀。”对曰：“若不从三臣，抑社稷实不血食，而君焉取余。”弗从。还年，楚子伐邓。十六年，楚复伐邓，灭之。