fú zài zhī shù yuán, dāng shí shuō cǐ jīng. xū pú tí jì qián tì líng, fù yǒu qiān èr bǎi wǔ shí rén páng tīng.
佛在祗树园，当时说此经。须菩提跽前涕零，复有千二百五十人旁听。

cǎo táng sì shèng qín yáo xìng, jīu mó luó shí tiān zhú sēng. yì zhū jīng pǐn zhōng, cǐ jīng wèi dà chéng.
草堂寺盛秦姚兴，鸠摩罗什天竺僧。译诸经品中，此经为大乘。

hòu yǒu pú tí liú zhī lái, shì yán kě liè luó shén cái. shì zhōng cuī guāng wèi zhí bǐ, xiàng guó zhī dì wèi zhī kāi.
后有菩提流支来，世言可埒罗什才。侍中崔光为执笔，相国之第为之开。

bié chū yì běn chán cuī wéi. zì cóng xī jìn luàn, zhèn dàn rén zuì kǔ. shì shí fó fǎ xìng, jīng lǜ biàn zhōng tǔ.
别出译本劖崔嵬。自从西晋乱，震旦人最苦。是时佛法兴，经律遍中土。

dà cí wú lì zhěng héng liú, xiàng yì yóu néng xīn bào zhǔ. qí xián zàn fèi tài píng zhēn jūn nián, jué sūn shì fú é jiā qián.
大慈无力拯横流，象义犹能歆暴主。其閒暂废太平真君年，厥孙事佛俄加虔。

fèi zhě fèng dào xī shén xiān, fù zhě chǎn mèi qiú fú tián. mí làn zhàn dòu jùn xíng wǎng, qióng shì sì miào kāi fǎ yán.
废者奉道希神仙，复者谄媚求福田。糜烂战斗峻刑网，穷饰寺庙开法筵。

tài hé yǐ lái jì nán dù, luò yáng qié lán qǐ wú shù. hú hòu gōng wéi bù kě yán, yǒng níng fú tú gōng zuì jù.
太和以来既南渡，洛阳伽蓝起无数。胡后宫闱不可言，永宁佛图功最钜。

hòu hú guó zhēn qián féng xī, jìng shì shì mén jiē hòu fù. fù guì yǐ jí yōu sǐ shēng, wài qī wú gōng wèi shén zhù.
后胡国珍前冯熙，敬事释门皆后父。富贵已极忧死生，外戚无功谓神助。

yì jīng gèng jiàn guó zhēn sǐ, zuò fú níng fēi tài hòu gù. wǒ wén fó fǎ bù kě wén zì qiú, kuò rán wú shèng dào zuì yōu.
译经更荐国珍死，作福宁非太后故。我闻佛法不可文字求，廓然无圣道最优。

tiān gōng lóng cáng jī wàn juǎn, fēn yún lǜ lùn shuí qióng sōu. qí zhōng fó yǔ mó yǔ zá, sào chú pí máo jiàn zhèng fǎ.
天宫龙藏积万卷，纷纭律论谁穷搜。其中佛语魔语杂，埽除皮毛见正法。

zhāng jù wén yì ruò zhēng qiǎo, bù èr wú yán hé chǔ dá. jūn bú jiàn hú hòu qǐ zì gū wèi ní, sǐ rù shuāng líng sì nèi qī.
章句文义若争巧，不二无言何处答。君不见胡后起自姑为尼，死入双灵寺内栖。

qí shǐ yǐ cǐ zhōng yì cǐ, miào yì nǎ zhī cōng lǐng xī. hé yīn cháo shì mái bì xuè, luò xià gōng guī shēng jí lí.
其始以此终亦此，妙义那知葱岭西。河阴朝士埋碧血，洛下宫闺生蒺藜。

zhī yǒu qīng shān zōng piàn shí, liú chuán jué yù shě pó tí.
祗有青山宗片石，留传绝域舍婆提。