nán yáng xiàn yǒu yáng èr xiàng gōng zhě, jīng yú quán yǒng. néng yǐ liǎng jiān fù liǎng chuán ér qǐ, qí dīng shù bǎi yǐ gāo cì zhī, gāo suǒ chù chù, cùn cùn zhé liè yǐ cǐ míng zhòng yī shí, lǜ qí tú xíng jiào cháng zhōu. měi zhì yǎn wǔ chǎng chuán shòu qiāng bàng, guān zhě rú dǔ. hū yī rì, yǒu mài suàn sǒu, lóng zhōng yǔ lǚ, ké sòu bù jué shēng, páng nì ér yé yú zhī. zhòng dà hài, zǒu gào yáng. yáng dà nù, zhāo sǒu zhì qián, yǐ quán dǎ zhuān qiáng, xiàn rù chǐ xǔ, ào zhī yuē:" sǒu néng rú shì hū?" sǒu yuē:" jūn néng dǎ qiáng, bù néng dǎ rén." yáng yù nù mà yuē:" lǎo nú néng shòu wǒ dǎ hū? dǎ sǐ wù yuàn!" sǒu xiào yuē:" chuí sǐ zhī nián, néng yǐ yī sǐ chéng jūn zhī míng, sǐ yì hé yuàn?" nǎi guǎng yuē zhòng rén, xiě lì shì juàn.
　　南陽縣有楊二相公者，精於拳勇。能以兩肩負兩船而起，旗丁數百以篙刺之，篙所觸處，寸寸折裂．以此名重一時，率其徒行教常州。每至演武場傳授槍棒，觀者如堵。忽一日，有賣蒜叟，龍鍾傴僂，咳嗽不絕聲，旁睨而揶揄之。眾大駭，走告楊。楊大怒，招叟至前，以拳打磚牆，陷入尺許，傲之曰：「叟能如是乎？」叟曰：「君能打牆，不能打人。」楊愈怒罵曰：「老奴能受我打乎？打死勿怨！」叟笑曰：「垂死之年，能以一死成君之名，死亦何怨？」乃廣約眾人，寫立誓劵。

lìng yáng yǎng xī sān rì, lǎo rén zì fù yú shù, jiě yī lù fù. yáng gù qǔ shì yú shí bù wài, fèn quán jī zhī. lǎo rén jì rán wú shēng. dàn jiàn yáng shuāng xī guì dì, kòu tóu yuē:" wǎn shēng zhī zuì le." bá qí quán, yǐ jiā rù lǎo rén fù zhōng, jiān bù kě chū, āi qiú liáng jiǔ, lǎo rén gǔ fù zòng zhī, yǐ diē chū yī shí qiáo wài yǐ.
　　令楊養息三日，老人自縛於樹，解衣露腹。楊故取勢於十步外，奮拳擊之。老人寂然無聲。但見楊雙膝跪地，叩頭曰：「晚生知罪了。」拔其拳，已夾入老人腹中，堅不可出，哀求良久，老人鼓腹縱之，已跌出一石橋外矣。

lǎo rén xú xú fù suàn ér guī, zú bù kěn gào rén xìng shì.
　　老人徐徐負蒜而歸，卒不肯告人姓氏。