wèi chéng yáng liǔ yǐ qīng qīng, qiáng zhù xíng rén tīng wèi chéng. bù wèn shǐ chē guī lù yuǎn, qiě cóng zūn jiǔ mǎn bēi qīng.
渭城杨柳已青青，强住行人听渭城。不问使车归路远，且从樽酒满杯倾。

xiāng féng táo sāi xiū bīng hòu, cǐ qù qín zhōu zhào yǎn míng. ruò lì chī tóu jiè qián zhù, qiě jiào chōng guó shì chūn gēng sòng ruǎn yuè shī huà zǒng guī qián jí juǎn sì yī yǐn wáng zhí fāng shī huà.
相逢洮塞休兵后，此去秦州照眼明。若立螭头借前箸，且教充国事春耕（宋阮阅《诗话总龟》前集卷四一引《王直方诗话》）。