yǐ jiàn qiě wù tàn, tīng wǒ xíng lù nán. shì tú fǎn fù duō bō lán, jiāo yuán jiǔ zhé wèi wèi jiān.
倚劍且勿嘆，聽我《行路難》。世途反覆多波瀾，焦原九折未為艱。

jūn bú jiàn hàn yáo dòu sù gē wèi lán, cháng mén yī xī qiū cǎo cán. gǔ ròu zhī ēn shàng rú cǐ, hé kuàng tā rén fāng cùn jiān.
君不見漢謠斗粟歌未闌，長門一夕秋草殘。骨肉之恩尚如此，何況他人方寸間。

yòu bú jiàn jiàng hóu shēn róng yīng xì yù, jiǎ shēng zhōng duì cháng shā fú. gōng chéng gèng jué xiǎo lì zūn, cái gāo níng bì míng shí zhú.
又不見絳侯身榮應繫獄，賈生終對長沙鵩。功成更覺小吏尊，才高寧避明時逐。

suǒ yǐ chì sōng zǐ, yuǎn fù zhōng lín qī. shuí néng wú jiāng shàng, jiàn xiào chī yí pí.
所以赤松子，遠赴中林期。誰能吳江上，見笑鴟夷皮。

lí lóng yǒu zhū zài cāng hǎi, quàn jūn nì lín wù yīng zhī. zi tuī jiè shān xià, qū yuán xiāng jiāng méi.
驪龍有珠在滄海，勸君逆鱗勿嬰之。子推介山下，屈原湘江湄。

dāng shí ruì záo zì bù liàng, zhì jīn qiáo cuì lìng rén bēi. xíng lù nán, nán wéi yán, cāng láng yī zhào qiě guī qù, cháng ān dà dào héng qīng tiān.
當時枘鑿自不量，至今憔悴令人悲。行路難，難為言，滄浪一棹且歸去，長安大道橫青天。