péng chéng tài shǒu méi shān wēng, xióng cí jìn jié rén zhōng lóng. kòu hūn lián shū dǐ xīn fǎ, yī huī lái cǐ suí pí lóng.
彭城太守眉山翁，雄词劲节人中龙。叩阍连疏诋新法，一麾来此绥疲癃。

yún lóng shān rén yì chāo jué, měi yù xiān qín sù tiān mò. shī sēng kuàng fù yǒu cān liáo, chǐ yǔ guàn xiū jiào gōng zhuō.
云龙山人亦超绝，每御仙禽溯天末。诗僧况复有参寥，耻与贯休较工拙。

cháng kōng yuè bái yù yǔ qiū, piān zhōu zài yuè hóng biān yóu. chén jīn dàng dí dài yù jǐn, biàn yí shēn shì zài yíng zhōu.
长空月白玉宇秋，扁舟载月谼边游。尘襟荡涤殆欲尽，便疑身世在瀛洲。

qióng lóu bèi quē liáng rú xǐ, yuè huá dào zhàn jīn zūn lǐ. jiǔ hān fǔ shì chén zhōng rén, wèng àng xī jī fēi fù zhǐ.
琼楼贝阙凉如洗，月华倒蘸金尊里。酒酣俯视尘中人，瓮盎醯鸡飞复止。

zuì mó shān gǔ tí xìng míng, jīn gē bǎo jiàn hé léng léng. bù zhī mái mò jǐ bǎi zài, yè shēn shàng yǒu hóng guāng téng.
醉磨山骨题姓名，金戈宝剑何棱棱。不知埋殁几百载，夜深尚有虹光腾。

duō cái shuǐ bù piān hào gǔ, dé cǐ fāng mín hóng shàng tǔ. wān tái dí gòu shí pō shū, bǎo ài bù chì qí yáng gǔ.
多才水部偏好古，得此方珉谼上土。剜苔涤垢识坡书，宝爱不啻岐阳鼓。

fāng tíng cǎi kǎn shēn qiě chóng, zhuàng fū yú lái zhì qí zhōng. xì guān dùn jué xīn shén sù, zī mèi qǐ yǔ huáng tíng tóng.
芳亭彩槛深且崇，壮夫舁来置其中。细观顿觉心神肃，姿媚岂与黄庭同。

wú xīng mò miào wěi fāng cǎo, xué shì xīn tí míng gèng hǎo. qiān nián huà hè tǎng lái guī, zài yǔ chī cí měi shēn lǎo.
吴兴墨妙委芳草，学士新题名更好。千年化鹤倘来归，再与摛词美莘老。