shì shàng ruò wú zhōng zǐ qī, pò qín wù wèi sú zǐ chī. rén jiān yì yǒu wáng zhāo jūn, nài hé zhòng nǚ jí é méi.
世上若无钟子期，破琴勿为俗子嗤。人间亦有王昭君，奈何众女嫉蛾眉。

wǒ cū néng shī zi néng huà, bǐ lì qǐ bù shān kě yí. xī shēng jué sè shí zhě shǎo, qiè fù hè hè réng xī xī.
我粗能诗子能画，笔力岂不山可移。希声绝色识者少，妾妇嗃嗃仍嘻嘻。

xuān hé huà shǐ wǒ cháng dú, shān shuǐ wáng shēn bìng guō xī. dān zhōu tū wēng zǎo tí pǐn, yuán yòu wén zhāng zhòng shǒu tuī.
宣和画史我尝读，山水王诜并郭熙。儋州秃翁早题品，元祐文章众首推。

pō shī yī jù bù shōu shí, xī fēng niè dǎng yí qún ér. dà pō xiǎo pō jù xiě zhú, chù bù dēng zǎi wú yī zhī.
坡诗一句不收拾，熙丰孽党遗群儿。大坡小坡俱写竹，黜不登载无一枝。

hé dōng zhuān zhēng lǐng jié dù, zéi guàn shí shí chóu bīng wéi. wèi cǐ hūn zhuó yì shàn huà, móu qǔ rén zhǔ yù sè yí.
河东颛征领节度，贼贯时实筹兵帷。谓此昏椓亦善画，缪取人主玉色怡。

huà zhī shì fēi qiě bù biàn, guó shì jìng suí yān huàn wěi. huā guāng mò méi fāng shèng xíng, nǎi zuò shān gǔ píng chì wèi.
画之是非且不辨，国势竟随阉宦痿。花光墨梅方盛行，乃坐山谷屏斥为。

jiǎn zhāi wǔ shī dòng wàn shèng, cǐ děng jiā zuò yì qì zhī. wǔ rì shí rì yī shuǐ shí, wáng zǎi jiàn shǎng dù shí yí.
简斋五诗动万乘，此等佳作亦弃之。五日十日一水石，王宰见赏杜拾遗。

rú xǔ míng shǒu wú qí míng, kě wèi shì shuāi rén cái shuāi. tǒng bù kěn pò cài bù pō, cháo shì hóng jí tú fěn zhī.
如许名手无其名，可谓世衰人才衰。筒不肯破菜不泼，朝士闳籍涂粉脂。

qīng chéng běi yuán wǔ mǎ dù, zhèng xié shāo shāo fēn tú yí. wàn shì jǐn rú huà pǔ yì, yān dé yán zhèng bù zhōng wēi.
青城北辕五马渡，正邪稍稍分荼饴。万事尽如画谱意，焉得炎正不中微。

xuě sū huáng yuān shàng yī luò, shǐ jué qī zhèng qí héng jī. jǐn náng yù zhóu suǒ yù fǔ, jìng yǔ zōng shí tóng huī fēi.
雪苏黄冤尚伊洛，始觉七政齐衡玑。锦囊玉轴锁御府，径与宗祏同灰飞。

mǐ yuán zhāng shǐ lùn shāo gōng, yí wù tài cāng cún yī tí. zi néng huà, yì néng shī.
米元章史论稍公，遗物太仓存一稊。子能画，亦能诗。

zhòng rén bù shí bù bì yí, xiāng féng dàn dāng zuì rú ní.
众人不识不必疑，相逢但当醉如泥。