yǒu yán shǔ dào nán, yǒu shuō shǔ dào yì. nán yú shàng qīng tiān, yì yú jiàn píng dì.
有言蜀道难，有说蜀道易。难于上青天，易于践平地。

shuō yì yǒu suǒ mèi, shuō nán yǒu suǒ jī. jūn céng bú jiàn yǔ qián xiū, shé zhōng shuí bǐng jiāng shān bǐ.
说易有所媚，说难有所激。君曾不见与前修，折衷谁秉江山笔。

wǒ lái gāo dǎo xiān rén zōng, kòng yù yí fēng zòng yóu lì. lián yún qì xiàng bà tú zhōng, xiǎn zǔ xíng shèng xiàn jiāng yù.
我来高蹈仙人踪，控御遗风纵游历。连云气象霸图中，险阻形胜限疆域。

hēi lóng chōng duàn wàn céng shān, hài làng hōng léi zì bēn jī. zǎn fēng dié zhàng lěng yún xián, mián gèn yǐ tiān pián cuì bì.
黑龙冲断万层山，骇浪轰雷恣奔击。攒峰叠嶂冷云閒，绵亘倚天骈翠壁。

fēi liáng jià yún zhàn, shì yù kuà nán běi. hóng qiáo luò hé hàn, niǎo dào guà kōng bì.
飞梁架云栈，势欲跨南北。虹桥络河汉，鸟道挂空碧。

lì qí tiān xiǎn, lín qí jùn jí. wàng shū àn jié, yáng wū liǎn yì.
历其天险，临其峻极。望舒按节，阳乌敛翼。

nǐ xún yún lù qū péng chéng, yǎng tiān zhí shàng qīng yún tī. niè kōng qiě hé yì dēng xiān, dàn jué rì yuè xíng qǐn dī.
拟循云路趋鹏程，仰天直上青云梯。蹑空且何异登仙，但觉日月行寝低。

zhōng yú jué xiǎn dé chí zhòu, zhòu bù wā huáng bǔ tiān shí. wēi máng yī jìng tōng yān xiāo, pān yuán gèng shàng cāng lóng jǐ.
终踰绝险得驰骤，骤步娲皇补天石。微茫一径通烟霄，攀缘更上苍龙脊。

mí xún lín yǔ qiū, xíng lǎo mí yuán xí. qǐ bù lǜ cuō diē, lù qí duō diàn nì.
弥旬霖雨秋，行潦迷原隰。岂不虑蹉跌，路歧多垫溺。

yī wén màn tiān míng, xīn hán yǐ rú shī. kuàng fù yōng dà dào, yǔ dào wèi tōng sāi.
一闻漫天名，心寒已如失。况复壅大道，与道为通塞。

wú lǜ qiān chóu jiāng wàn jì, zhì tuī lì yǐn fāng xíng dé. qǐng shè màn tiān qián hòu lùn, shǔ dào yī yán huò kě bì.
无虑千筹将万计，智推力引方行得。请设漫天前后论，蜀道一言或可毕。

wèi yīng nán yú shàng qīng tiān, fēi gé dì lián tōng lì zǒu, míng qū rì yè wǎng lái hé luò yì.
未应难于上青天，飞阁递连通利走，名趋日夜往来何络绎。

bù yīng yì yú jiàn píng dì, zhàn dèng quē xún yǐn tiān huāng, dì lǎo xiāo tiáo duàn jué rén shēng jī.
不应易于践平地，栈磴缺寻引天荒，地老萧条断绝人声迹。

zhì lìng zhèn gǔ chái láng xīn, céng bù qí tiān dǔ yī zhì. zì cán cóng qiě jī dài xiè, jǐ rén shì xiǎn céng zhōng jí.
致令振古豺狼心，曾不祈天睹一掷。自蚕丛且稽代谢，几人恃险曾终吉。

shì zú xiào wáng gōng, shè xiǎn yǐ shǒu guó. zài dé bù zài xiǎn, zhāo rán rú bái rì.
适足笑王公，设险以守国。在德不在险，昭然如白日。

shàng qīng tiān, jiàn píng dì, shǐ kě yǔ zhī yán qí dào nán yǔ yì. xíng lù zhī nán, nán yú shàng qīng tiān, shǔ dào zhī nán, ruò bǐ xíng lù shì píng dì.
上青天，践平地，始可与之言其道难与易。行路之难，难于上青天，蜀道之难，若比行路是平地。

chū chù suī rán quán zài rén, shì lù bù néng wú xiǎn yì. wèi tú qǐ kě bǐ qīng tiān, shì chǎn màn tiān zuò píng dì.
出处虽然全在人，世路不能无险易。畏途岂可比青天，誓铲漫天作平地。