strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

dīng yuán chū:
「丁」源出：

yī chū zì jiāng xìng. yǐ shì hào wèi shì. jù tōng zhì shì zú lüè yún: gōng yuán qián shí yī shì jì, xī zhōu fēn fēng zhū hóu, jiāng tài gōng wàng shòu fēng yú qí. qí zi jì, sǐ hòu shì hào wèi dīng gōng. qí hòu suì yǐ dīng wèi shì.
一、出自姜姓。以諡號為氏。據《通志·氏族略》云：公元前十一世紀，西周分封諸侯，姜太公望受封於齊。其子伎，死後諡號為「丁公」。其後遂以「丁」為氏。

èr jù sān guó zhì sūn kuāng chuán zhù yún: sān guó wú shí, sūn quán yīn qí sūn kuāng shāo sǔn máo máng, yǐ fá jūn yòng. bié qí zú wèi dīng shì.
二、 據《三國志·孫匡傳注》云：三國吳時，孫權因其孫匡燒損茅芒，以乏軍用。別其族為丁氏。

sān chū zì xī yù huí zú xìng. yī sī lán jiào mù sī lín běn wú xìng shì. yuán cháo mò nián, yǒu rén míng dīng hè nián, qí zēng zǔ míng ā kǎo dīng, zǔ fù míng kǔ sī dīng, fù míng zhí mǎ lù dīng, cóng xiōng míng jí yǎ mó dīng. qí hòu hàn huà, suì yǐ" dīng" wèi shì.
三、出自西域回族姓。伊斯蘭教穆斯林本無姓氏。元朝末年，有人名丁鶴年，其曾祖名阿考丁，祖父名苦思丁，父名職馬祿丁，從兄名吉雅謨丁。其後漢化，遂以"丁"為氏。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

dīng mì
丁密

dōng hàn cén xī rén, zì jìng gōng, yǐ xiào shùn ér zhī míng, fù mǔ wáng gù, zài fén biān zhú wū shǒu sān nián, xiāng chuán yǒu shuāng fú yě yā fēi dǐ wū páng xiǎo chí, jiàn rén ér xún fú, shí rén yǐ wèi shì qí xiào xíng suǒ gǎn yīng.
東漢岑溪人，字靖公，以孝順而知名，父母亡故，在墳邊築屋守三年，相傳有雙鳧（野鴨）飛抵屋旁小池，見人而馴伏，時人以為是其孝行所感應。

dīng lìng wēi
丁令威

xī hàn liáo dōng rén, chuán shuō céng xué dào yú líng xū shān, hòu huà zuò xiān hè guī liáo dōng, tíng zài chéng mén huá biǎo zhù shàng, yǒu shào nián yù shè zhī, xiān hè pái huái yú kōng zhōng, yuē:" yǒu niǎo yǒu niǎo dīng lìng wēi, qù jiā qiān suì jīn lái guī, chéng guō rú gù rén mín fēi, hé bù xué xiān zhǒng lěi lěi?" suì chōng tiān zhí shàng ér qù.
西漢遼東人，傳說曾學道於靈虛山，後化作仙鶴歸遼東，停在城門華表柱上，有少年欲射之，仙鶴徘徊於空中，曰："有鳥有鳥丁令威，去家千歲今來歸，城郭如故人民非，何不學仙冢累累？"遂沖天直上而去。

dīng fù
丁復

hàn chū rén, suí gāo zǔ liú bāng jǔ bīng yú xuē, hòu zhù gāo zǔ píng dìng sān qín, pò xiàng yǔ jiāng lóng qiě yú péng chéng, guān dà sī mǎ, fēng yáng dōu hóu.
漢初人，隨高祖劉邦舉兵於薛，後助高祖平定三秦，破項羽將龍且於彭城，官大司馬，封陽都侯。

dīng yǔn yuán
丁允元

nán sòng cháng zhōu rén, zì shū zhōng, chún xī gōng yuán 11741189 nián jiān rèn shǎo qīng, hòu yīn zhōng jiàn biǎn guān cháo zhōu tài shǒu, bō tián zū xìng xué yǎng shì, zhú qiáo lì mín, bǎi xìng" míng huàn cí" sì zhī.
南宋常州人，字叔中，淳熙（公元1174-1189年）間任少卿，後因忠諫貶官潮州太守，撥田租興學養士，築橋利民，百姓"名宦祠"祀之。

dīng lán
丁蘭

dōng hàn hé nèi jùn rén, shào nián mǔ shì, yòng mù tóu diāo mǔ xiàng, měi rì fú shì rú huó rén. lín jū zhāng shū, jiǔ zuì mà mù xiàng, yòng shǒu zhàng jī xiàng tóu. dīng lán nù ér dǎ zhāng shū, bèi bǔ. chuán shuō gào bié mù xiàng shí, xiàng wèi tā luò lèi.
東漢河內郡人，少年母逝，用木頭雕母像，每日服侍如活人。鄰居張叔，酒醉罵木像，用手杖擊像頭。丁蘭怒而打張叔，被捕。傳說告別木像時，像為他落淚。

strong dì wàng fēn bù strong
地望分布

hé nán shěng lán kǎo xiàn yī dài shān dōng shěng dìng táo xiàn yī dài
河南省蘭考縣一帶、山東省定陶縣一帶