strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

huáng yuán chū 
「黃」源出  ;

yī chū zì yíng xìng. yǐ guó wèi shì. jù zhū jì xiào yì huáng shì zú pǔ suǒ zài, huáng shì wèi yíng xìng shí sì shì zhī yī. gǔ dài huáng guó zài jīn hé nán huáng chuān. hòu bèi chǔ guó suǒ miè, zi sūn sǎn jū sì fāng, yǐ guó míng wèi shì.
一 ; 出自「嬴」姓。以國為氏。據《諸暨孝義黃氏族譜》所載，黃氏為嬴姓十四氏之一。古代黃國在今河南潢川。後被楚國所滅，子孫散居四方，以國名為氏。

èr gǔ dài nán fāng mán zú yǒu huáng xìng. zài guǎng xī nán níng yī dài.
二 ; 古代南方蠻族有黃姓。在廣西南寧一帶。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

huáng xiē
黃歇

yóu xué bó wén, chǔ kǎo liè wáng yǐ zhī wèi xiāng, fēng wèi chūn shēn jūn. xiāng chǔ èr shí yú nián, shí kè sān qiān duō rén. qǔ lǐ yuán zhī mèi, zhī qí yǒu yùn, nà yú kǎo liè wáng, shēng yōu wáng. hòu lǐ yuán yòng shì, jì chūn shēn jūn, suì fú sǐ shì yú jí mén cì shā zhī.
遊學博聞，楚考烈王以之為相，封為春申君。相楚二十餘年，食客三千多人。娶李園之妹，知其有孕，納於考烈王，生幽王。後李園用事，忌春申君，遂伏死士於棘門刺殺之。

huáng chū píng huáng dà xiān
黃初平（黃大仙）

huáng bà qián? qián 51
黃霸 (前？～前51）

zì cì gōng, xī hàn huái yáng yáng xià rén. shǎo xué lǜ lìng, wǔ dì mò, bǔ shì láng yè zhě, lì hé nán tài shǒu chéng, shí lì shàng yán kù, ér bà wèi zhèng kuān hé. cháng cóng jīng xué jiā xià gēng shèng zhì shàng shū. guān zhì chéng xiàng, fēng jiàn chéng hóu, zú shì dìng.
字次公，西漢淮陽陽夏人。少學律令，武帝末，補侍郎謁者，歷河南太守丞，時吏尚嚴酷，而霸為政寬和。嘗從經學家夏庚勝治尚書。官至丞相，封建成侯，卒諡定。

huáng tíng jiān 1045 1105
黃庭堅 (1045～1105）

zì lǔ zhí, hào shān gǔ dào rén, yòu hào fú wēng, sòng fēn níng jīn jiāng xī xiū shuǐ xiàn rén. yǔ zhāng lěi cháo bǔ zhī qín guān hé chēng sū mén sì xué shì. gōng shī, wèi jiāng xī shī pài de kāi chuàng rén, bìng shàn xíng cǎo shū. zhe yǒu shān gǔ nèi jí wài jí bié jí cí děng.
字魯直，號山谷道人，又號涪翁，宋分寧（今江西修水縣）人。與張耒、晁補之、秦觀合稱蘇門四學士。工詩，為江西詩派的開創人，並擅行、草書。着有山谷內集、外集、別集、詞等。

huáng cháo ? 884
黃巢 (？～884)

táng cáo zhōu rén. chū shēn yán shāng, jī cái jù zhòng, yóu hǎo shōu liú wáng mìng zhī tú. táng yì zōng yǐ lái, yīn huáng shì shē chǐ guò dù, fù shuì chén zhòng, jiā shang lián nián fā shēng shuǐ hàn zāi, suì zhì mín bù liáo shēng, dào fěi qún qǐ. xī zōng gàn fú yuán nián gōng yuán 874, wáng xiān zhī lǜ dào fěi qǐ shì, yì nián huáng cháo qǐ bīng xiǎng yīng, gàn fú wǔ nián wáng xiān zhī bài sǐ yú hú běi, huáng cháo bèi tuī jǔ wèi chōng tiān dà jiāng jūn, lǜ zhòng gōng lüè jiāng zhè mǐn yuè děng dì, guǎng míng yuán nián gōng yuán 880 xiàn luò yáng zhǎng ān, xī zōng táo bèn chéng dū, cháo zì hào wèi dì, guó hào dà qí. táng yǐ guān jué lóng luò lǐ kè yòng xiāng yuán, dà bài huáng cháo, cháo zì wěn shēn wáng, wèi hài shí nián de huáng cháo zhī luàn shǐ gào jié shù, shǐ chēng wèi huáng cháo zhī luàn.
唐曹州人。出身鹽商，積財聚眾，尤好收留亡命之徒。唐懿宗以來，因皇室奢侈過度，賦稅沉重，加上連年發生水﹑旱災，遂致民不聊生，盜匪群起。僖宗干符元年（公元874)，王仙芝率盜匪起事，翌年黃巢起兵響應，干符五年王仙芝敗死於湖北，黃巢被推舉為沖天大將軍，率眾攻掠江﹑浙﹑閩﹑粵等地，廣明元年（公元880)陷洛陽、長安，僖宗逃奔成都，巢自號為帝，國號大齊。唐以官爵籠絡李克用相援，大敗黃巢，巢自刎身亡，為害十年的黃巢之亂始告結束，史稱為黃巢之亂。

huáng dào pó
黃道婆

yuán cháo shí shàn yú fǎng zhī jì shù de nǚ gōng yì jiā. céng suí yá zhōu lí zú xué xí fǎng zhī jì shù, xué chéng hòu fǎn xiāng cóng shì fǎng zhī gōng zuò, cù chéng mián fǎng zhī yè de jìn bù, shǐ yuán míng yǐ hòu de sōng jiāng xì bù wén míng yú sì fāng. fǎng zhī yè zhě suì lì cí jì zhī, yǐ gǎn qí gōng. yì chēng wèi huáng pó.
元朝時擅於紡織技術的女工藝家。曾隨崖州黎族學習紡織技術，學成後返鄉從事紡織工作，促成棉紡織業的進步，使元明以後的松江細布聞名於四方。紡織業者遂立祠祭之，以感其功。亦稱為黃婆。

strong dì wàng fēn bù strong
地望分布

hú běi jiāng xià jùn, xiá xī lì yáng jùn, níng xià ān dìng jùn, hú běi fáng líng jùn, hú běi hàn dōng jùn, hé běi shàng gǔ jùn, ān huī jiāo jùn.
湖北江夏郡，陜西櫟陽郡，寧夏安定郡，湖北房陵郡，湖北漢東郡，河北上谷郡，安徽焦郡。