strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

qín yuán chū
「秦」源出;

yī chū zì jī xìng. yǐ yì wèi shì, jù gǔ jīn xìng shì shū biàn zhèng suǒ zài, zhōu cháo zhōu gōng dàn zhī zǐ bó qín shòu fēng lǔ guó, yì sūn yǐ gōng zú dài fū zhě shí cǎi yú qín yì jīn hé nán shěng fàn xiàn běi, yǐ yì míng qín wèi shì.
一;出自「姬」姓。以邑為氏，據《古今姓氏書辨正》所載，周朝周公旦之子伯禽受封魯國，裔孫以公族大夫者食采於秦邑(今河南省范縣北)，以邑名「秦」為氏。

èr chū zì yíng xìng. yǐ guó wèi shì. jù yuán hé xìng zuǎn yún. yíng xìng zhī hòu, bó yì yì sūn fēi zi, zhōu xiào wáng fēng zhī yú qín, lǒng xī qín tíng shì yě. zhì shǐ huáng miè liù guó, zi yīng guī hàn, zi sūn yǐ guó wèi shì.
二;出自「嬴」姓。以國為氏。據《元和姓纂》雲。嬴姓之後，伯益裔孫非子，周孝王封之於秦，隴西秦亭是也。至始皇滅六國，子嬰歸漢，子孫以國為氏。

sān gǔ dài dà qín luó mǎ dì guó shāng rén qín lùn. gōng yuán 226 nián yóu hǎi dào dǐ dá wú guó, céng yè jiàn sūn quán, tán jí dà qín de fēng tǔ rén sú, hòu guī běn guó.
三;古代大秦(羅馬帝國)商人秦論。公元226年由海道抵達吳國，曾謁見孫權，談及大秦的風土人俗，後歸本國。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

qín mù gōng, qín xiào gōng, qín shǐ huáng
秦穆公，秦孝公，秦始皇

qín qióng? 628
秦瓊(?-628)

zì shū bǎo, suí dài lì chéng rén, shì táng tài zōng yú zhǎng chūn gōng, xiāo yǒng shàn zhàn, cháng wèi xiān fēng, zhēng zhàn lǚ jiàn qí gōng, jīng dà xiǎo èr bǎi yú zhèn, yǐ jīng zhàn zhī gōng fēng yì guó gōng, bài zuǒ wǔ wèi dà jiāng jūn. zú hòu gǎi fēng hú guó gōng. tú xíng yú líng yān gé táng dài wèi biǎo zhāng yǒu gōng de dà chén, jiàn líng yān gé, fàng zhì gōng chén xiàng.
字叔寶，隋代歷城人，事唐太宗於長春宮，驍勇善戰，常為先鋒，征戰屢建奇功，經大小二百餘陣，以旌戰之功封翼國公，拜左武衛大將軍。卒後改封胡國公。圖形於凌煙閣(唐代為表章有功的大臣，建凌煙閣，放置功臣像)。

qín guān 1049 1100
秦觀(1049～1100）

zì shǎo yóu, hào tài xū, běi sòng gāo yóu rén. guān tài xué bó shì, lèi qiān guó shǐ yuàn biān xiū guān. shǎo háo juàn kāng kǎi, gōng shī wén, cí fēng róu wǎn, shì chēng qín huái hǎi. zhe yǒu huái hǎi jí sì shí juǎn.
字少游，號太虛，北宋高郵人。官太學博士，累遷國史院編修官。少豪雋慷慨，工詩文，詞風柔婉，世稱秦淮海。着有淮海集四十卷。

qín guì? 1155
秦檜（？～1155）

zì huì zhī, sòng jiāng níng rén. xìng yīn xiǎn, wǎn nián cán rěn yóu shén. gāo zōng shí wèi xiāng, xié jīn rén yǐ zì zhòng, lì chí hé yì, zǔ zhǐ huī fù, wū shā yuè fēi děng, yī shí zhōng chén liáng jiāng dài jǐn, hé yì nǎi chéng. zú shì zhōng xiàn, níng zōng gǎi shì móu chǒu.
字會之，宋江寧人。性陰險，晚年殘忍尤甚。高宗時為相，挾金人以自重，力持和議，阻止恢復，誣殺岳飛等，一時忠臣良將殆盡，和議乃成。卒諡忠獻，寧宗改諡繆丑。

qín liáng yù
秦良玉

shēng zú nián bù xiáng. míng shí zhù xuān fǔ shǐ zhī qī, zhōng zhōu rén. ráo dǎn zhì, shàn qí shè, jiān tōng cí hàn, yí dù xián yǎ. yù xià yán jùn, měi xíng jūn fā lìng, róng wǔ sù rán, suǒ bù hào bái gān bīng, yuǎn jìn suǒ dàn. tiān qǐ chóng zhēn nián jiān, lǚ lì zhàn gōng, guān zhì zǒng bīng, bài dū du qiān shì.
生卒年不詳。明石砫宣撫史之妻，忠州人。饒膽智，善騎射，兼通詞翰，儀度嫻雅。馭下嚴峻，每行軍發令，戎伍肅然，所部號白杆兵，遠近所憚。天啟崇禎年間，屢立戰功，官至總兵，拜都督僉事。

strong dì wàng fēn bù strong
地望分布

gān sù tiān shuǐ jùn, shān xī tài yuán jùn.
甘肅天水郡，山西太原郡。