strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

qǐ yuán yú chūn qiū shí qī shǎo zhèng shì. chūn qiū shí qī, shì nú lì shè huì guò dù dào fēng jiàn shè huì de dà biàn gé shí qī. wǔ bà zhēng xióng, dà guó jiān bìng xiǎo guó, nú lì qǐ yì fǎn kàng nú lì zhǔ de yā pò hé bō xuē děng jī liè de jiē jí dòu zhēng, fǎn yìng zài yì shí xíng tài lǐng yù, chū xiàn le bǎi jiā zhēng míng de jú miàn, yě jiē kāi le wǒ guó lì shǐ shàng rú fǎ dòu zhēng de xù mù. chūn qiū mò qī, lǔ guó de kǒng zǐ hé shǎo zhèng mǎo liǎng gè rén dōu zài kāi bān jiǎng xué: yǐ kǒng zǐ wèi shǒu de rú jiā xué shuō, zhǔ zhāng kè jǐ fù lǐ, wéi hù nú lì zhǔ jiē jí lǐ zhì de nú lì shè huì yǐ shǎo zhèng mǎo wèi dài biǎo de fǎ jiā xué shuō, zhǔ zhāng biàn fǎ gé xīn, jiàn lì xīn xìng dì zhǔ jiē jí fǎ zhì de fēng jiàn shè huì. hòu lái tīng shǎo zhèng mǎo jiǎng xué de rén yuè lái yuè duō, qí zhōng bāo kuò kǒng zǐ de xué shēng yě lái le dà bù fèn, kǒng mén chū xiàn le sān yíng sān xū, qì dé kǒng zǐ dà mà shǎo zhèng mǎo shì xiǎo rén zhī jié xióng. shǎo zhèng mǎo zài jiǎng xué zhōng hěn kuài chéng wèi le wén rén xué shì gōng rèn de wén rén yì sī shì chū míng de rén. hòu lái, kǒng zǐ dāng shàng le lǔ guó de sī kòu, dài xíng zǎi xiàng zhí wù, gěi shǎo zhèng mǎo jiā shang jù zhòng jié shè gǔ chuī xié shuō xiáo luàn shì fēi děng zuì míng, bǎ tā bǔ shā le, bìng bǎ tā de shī tǐ shì zhòng sān tiān. dàn tā biàn fǎ gé xīn de jìn bù sī xiǎng yǐ jīng chuán bō kāi le, nú lì zhì bì dìng miè wáng, fēng jiàn zhì bì dìng xìng qǐ. xīn xìng dì zhǔ jiē jí jié chū dài biǎo qín shǐ huáng tuī xíng fǎ zhì, yú gōng yuán qián 221 nián tǒng yī liǎo liù guó, jiàn lì le wǒ guó dì yī gè dì zhǔ jiē jí zhōng yāng jí quán zhì de tǒng yī guó jiā. shǎo zhèng mǎo de hòu dài zi sūn jiù yǐ wén rén mìng xìng, chēng wén rén shì. dé xìng shǐ zǔ: shǎo zhèng mǎo. jù fēng sú tōng shàng kǎo zhèng, shǎo zhèng mǎo, lǔ zhī wén rén, shì wén rén shì de zǔ zōng. wén rén dé xìng zhì jīn yǐ yǒu 2400 duō nián de lì shǐ. qí lǎo jiā lǔ guó, jí jīn shān dōng shèng chuán shuō gǔ dài chūn qiū shí qī, lǔ guó yǒu yī wèi xué dōu jiào shǎo zhèng mǎo, tā jiǎng xué jìn, kǒng zǐ de xué shēng zhōng dōu yǒu bù shǎo rén qù tīng jiǎng, tā de míng shēng wén míng yuǎn jìn, yú shì wén rén xué shì men jiù gěi le tā yī gè yǎ hào, jiào wén rén. wén rén de hòu dài jiāng cǐ yǐn yǐ wèi róng, jiù yǐ wén rén wèi xìng, shì dài xiāng chuán, yīn wèi zhǐ yǒu zhè gè xìng, cái néng lìng rén lián xiǎng qǐ shǎo zhèng mǎo dāng nián zhǐ diǎn jiāng shān, yì lùn gǔ jīn, yì qì fēng fā, cóng xué zhě rú liú de nà zhǒng róng yào. ér qiě shǎo zhèng mǎo yǔ kǒng zǐ hòu lái máo dùn jí dà, yǐ wén rén wèi xìng, dà yuē yě shì shǎo zhèng mǎo hòu dài yǐ shǎo zhèng mǎo de xué shù sī xiǎng dú shù yī zhì wèi róng, wàng zú jū hé nèi jùn jīn hé nán shěng wǔ zhì xiàn xī nán yī dài, gù wén rén shì hòu rén fèng shǎo zhèng mǎo wèi wén rén xìng de dé xìng shǐ zǔ.
起源於春秋時期少正氏。春秋時期，是奴隸社會過渡到封建社會的大變革時期。五霸爭雄，大國兼併小國，奴隸起義反抗奴隸主的壓迫和剝削等激烈的階級鬥爭，反映在意識形態領域，出現了百家爭鳴的局面，也揭開了我國歷史上儒法鬥爭的序幕。春秋末期，魯國的孔子和少正卯兩個人都在開班講學：以孔子為首的儒家學說，主張「克己復禮」，維護奴隸主階級「禮治」的奴隸社會；以少正卯為代表的法家學說，主張變法革新，建立新興地主階級法治的封建社會。後來聽少正卯講學的人越來越多，其中包括孔子的學生也來了大部分，孔門出現了「三盈三虛」，氣得孔子大罵少正卯是「小人之桀雄」。少正卯在講學中很快成為了文人學士公認的「聞人」（意思是出名的人）。後來，孔子當上了魯國的司寇，代行宰相職務，給少正卯加上「聚眾結社；鼓吹邪說；淆亂是非」等罪名，把他捕殺了，並把他的屍體示眾三天。但他變法革新的進步思想已經傳播開了，奴隸制必定滅亡，封建制必定興起。新興地主階級傑出代表秦始皇推行法制，於公元前221年統一了六國，建立了我國第一個地主階級中央集權制的統一國家。少正卯的後代子孫就以「聞人」命姓，稱聞人氏。得姓始祖：少正卯。據《風俗通》上考證，少正卯，魯之聞人，是聞人氏的祖宗。聞人得姓至今已有2400多年的歷史。其老家魯國，即今山東剩傳說古代春秋時期，魯國有一位學都叫少正卯，他講學進，孔子的學生中都有不少人去聽講，他的名聲聞名遠近，於是文人學士們就給了他一個雅號，叫聞人。聞人的後代將此引以為榮，就以聞人為姓，世代相傳，因為只有這個姓，才能令人聯想起少正卯當年指點江山，議論古今，意氣風發，從學者如流的那種榮耀。而且少正卯與孔子後來矛盾極大，以聞人為姓，大約也是少正卯後代以少正卯的學術思想獨樹一幟為榮，望族居河內郡（今河南省武陟縣西南一帶），故聞人氏後人奉少正卯為聞人姓的得姓始祖。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

wén rén hóng: zì jūn dù, zhè jiāng shěng jiā xìng rén, èr shí suì rén tài xué dú shū, dà guān nián jiān jìn shì, lì guān tōng zhōu sī fǎ tiān tāi bīng cáo xuān chéng zhī xiàn cháng zhōu tōng pàn. yǒu cái míng, shàn zhèng, rén gāo qí dé yì. zhe yǒu zhōng xìng yào lǎn zhōu guān tōng jiě jīng shǐ páng chǎn děng. wén rén quán: zhè jiāng shěng yú yáo rén, míng cháo zhù míng zhé xué jiā wáng yáng míng de xué shēng. wén rén quán hé wáng yáng míng yǒu qīn zú guān xì, shì tóng bèi, suì shù xiǎo yú wáng yáng míng, rán zài xué yè shàng shì shī shēng. wén rén quán jǔ wèi jìn shì hòu, jiā jìng nián jiān zuò le yù shǐ guān, xún shì biān jiāng, zài shān hǎi guān nà yī dài xiū le jìn qiān lǐ de zhǎng chéng. xiào bǔ yǒu wǔ jīng sān lǐ jiù táng shū xíng shì. wén rén tōng hàn: zì zi fāng, zhè jiāng shěng jiā xìng rén, hàn dài xué zhě, guān tài zǐ shè rén zhōng shān zhōng wèi, xí lǐ yú mèng qīng, mèng qīng shòu lǐ yú hòu cāng. jiàn hàn shū rú lín mèng qīng chuán, lèi gǎo zuò wén rén tōng, tuō hàn zì. wén rén mèng jí: yuán cháo rén, zhè jiāng shěng jīn huá rén, qián xīn yán xué de zhù míng xué zhě. qí fù xiàn céng zài wáng bǎi mén xià xué xí. mèng jí shòu xué jiā tíng, shǒu chāo qí qī jīng chuán shū, bì hù 10 nián, dòng jiū ào zhǐ. tài dìng shí zài xiāng lǐ zhōng gòng shēng, bèi jiàn wèi xiào guān, lèi qiān quán zhōu jiào shòu. zhì zhèng zhōng shòu fú jiàn děng chù rú xué tí jǔ, cí bù fù. cǐ wài, wén rén xìng de míng rén hái yǒu: sòng dài yǒu xué zhě wén rén hóng míng rén wén rén xiáng zhèng, míng dài yǒu huà jiā wén rén yì wén rén shào zōng děng.
聞人宏：字君度，浙江省嘉興人，二十歲人太學讀書，大觀年間進士，歷官通州司法、天台兵曹、宣城知縣、常州通判。有才名，善政，人高其德誼。著有《中興要覽》、《周官通解》、《經史旁闡》等。聞人詮：浙江省餘姚人，明朝著名哲學家王陽明的學生。聞人詮和王陽明有親族關係，是同輩，歲數小於王陽明，然在學業上是師生。聞人詮舉為進士後，嘉靖年間做了御史官，巡視邊疆，在山海關那一帶修了近千里的長城。校補有《五經》、《三禮》、《舊唐書》行世。聞人通漢：字子方，浙江省嘉興人，漢代學者，官太子舍人、中山中尉，習禮於孟卿，孟卿受禮於后蒼。見漢書儒林孟卿傳，類稿作「聞人通」，脫「漢」字。聞人夢吉：元朝人，浙江省金華人，潛心研學的著名學者。其父誢曾在王柏門下學習。夢吉受學家庭，手抄《其七經傳疏》，閉戶10年，洞究奧旨。泰定時在鄉里中貢生，被薦為校官，累遷泉州教授。至正中授福建等處儒學提舉，辭不赴。此外，聞人姓的名人還有：宋代有學者聞人宏、名人聞人祥正，明代有畫家聞人益、聞人紹宗……等。

strong qiān xǐ fēn bù strong
遷徙分布

chuán shuō chūn qiū shí, lǔ guó yǒu dài fū shǎo zhèng mǎo jù tú jiǎng xué, jǐ cì jiāng kǒng zǐ de xué shēng dōu xī yǐn guò qù, bèi zhòng rén chēng wèi wén rén, yì wèi zàn xǔ qí zhī shí yuān bó cái huá chū zhòng wén míng yú shì, hòu yīn yǔ kǒng zǐ zhèng jiàn bù yī, bèi dāng shàng lǔ guó sī kòu de kǒng zǐ yǐ wēi yán luàn zhèng de zuì míng chù sǐ, qí zi sūn wèi jì chéng zǔ xiān de dá míng jí yǐ wén rén wèi xìng. yě yǒu yī shuō lǔ guó dài fū zuǒ qiū míng shì gǔ zhī wén rén, qí hòu rén yǒu yǐ wén rén wèi xìng de.
傳說春秋時，魯國有大夫少正卯聚徒講學，幾次將孔子的學生都吸引過去，被眾人稱為「聞人」，意為讚許其知識淵博、才華出眾、聞名於世，後因與孔子政見不一，被當上魯國司寇的孔子以「危言亂政」的罪名處死，其子孫為繼承祖先的達名即以「聞人」為姓。也有一說魯國大夫左丘明是古之聞人，其後人有以聞人為姓的。

táng hào zhōng shān táng: hàn dài shí yǒu zhōng shān zhōng wèi wén rén tōng hàn. hòu cāng céng shuō lǐ jì shù wàn yán, xiě chéng zhù zuò hòu shì qū tái jì, hòu jiào shòu gěi wén rén tōng hàn. tōng hàn yǐ tài zǐ shè rén shēn fèn, zài shí qú gé gé míng, hàn rù guān shí suǒ de qín guó tú jí jiē cáng yú cǐ, hàn dài shì míng rú jiǎng jīng de dì fāng jiǎng xué.
堂號中山堂：漢代時有中山中尉聞人通漢。後倉曾說《禮記》數萬言，寫成著作《後氏曲台記》，後教授給聞人通漢。通漢以太子舍人身份，在石渠閣（閣名，漢入關時所得秦國圖籍皆藏於此，漢代是名儒講經的地方）講學。