strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源
xuē yuán chū
「薛」源出;
yī yǐ guó míng wèi shì. jù yuán hé xìng zuǎn, xī zhòng jū yú xuē shān dōng téng xiàn, yí dù qiān yú pī shān dōng huī shān xiàn. chūn qiū hòu qī qiān dào xià pī jiāng sū pī xiàn, hòu chéng wèi qí guó de shǔ dì. zhàn guó shí wèi chǔ suǒ miè. gōng zǐ dēng shì chǔ. huái wáng cì pèi yì, wèi dài fū, zhú yǐ yuán guó míng xuē wèi shì.
一 ; 以國名為氏。據《元和姓纂》，奚仲居於薛（山東滕縣），一度遷於邳（山東徽山縣）。春秋後期遷到下邳（江蘇邳縣），後成為齊國的屬地。戰國時為楚所滅。公子登仕楚。懷王賜沛邑，為大夫，逐以原國名「薛」為氏。
èr jù wú lù suǒ zài, mèng cháng jūn shòu fēng yú xuē. qín miè liù guó ér shī sì, zi sūn zhú yǐ xuē wèi shì,
二﹕據《吳錄》所載，孟嘗君受封於薛。秦滅六國而失祀，子孫逐以「薛」為氏，
sān wèi xiān bēi zú fù xìng suǒ gǎi. jù wèi shū guān shì zhì suǒ zài, nán běi cháo shí, běi wèi yǒu dài běi fù xìng chì gàn shì suí wèi xiào wén dì nán qiān luò yáng hòu, dìng jū zhōng yuán, dài wèi hàn xìng xuē shì.
三﹕為鮮卑族複姓所改。據《魏書．官氏志》所載，南北朝時，北魏有代北複姓「叱干氏」隨魏孝文帝南遷洛陽後，定居中原，代為漢姓「薛」氏。
strong jiā zú míng rén strong
家族名人
xuē rén guì 612 681
薛仁貴（612～681）
míng lǐ, táng jiàng zhōu lóng mén rén jīn shān xī shěng hé jīn xiàn xī èr lǐ. shǎo pín jiàn, yǐ tián wèi yè. shàn qí shè, zhēn guān nián jiān suí tài zōng zhēng liáo dōng, suǒ xiàng pī mǐ. gāo zōng shí lǚ pò gāo lì qì dān tū jué, ér lì qí gōng, guān bài běn wèi dà jiāng jūn, fēng píng yáng jùn gōng. yǒng chún èr nián zú, zèng zuǒ xiāo wèi dà jiāng jūn yōu zhōu dū du. hòu shì jù qí gōng xūn, biān zhuàn zá jù yǔ yǎn yì.
名禮，唐絳州龍門人（今山西省河津縣西二里）。少貧賤，以田為業。善騎射，貞觀年間隨太宗征遼東，所向披靡。高宗時屢破高麗、契丹、突厥，而立奇功，官拜本衛大將軍，封平陽郡公。永淳二年卒，贈左驍衛大將軍、幽州都督。後世據其功勳，編撰雜劇與演義。
xuē tāo 768 831
薛濤（768～831）
zì hóng dù. táng zhǎng ān rén, zhī yīn lǜ, gōng shī wén, yǒu cái qíng, wèi yī dài míng jì. wǎn nián jū huàn huā xī, néng zhì sōng huā zhǐ yǔ shēn hóng xiǎo fěn jiān, cái shū gōng yín, chóu xiàn xián jié, shí rén chēng wèi xuē tāo jiān. zhe yǒu shī jí yī juàn.
字洪度。唐長安人，知音律，工詩文，有才情，為一代名妓。晚年居浣花溪，能制松花紙與深紅小粉箋，裁書供吟，酬獻賢傑，時人稱為薛濤箋。着有詩集一卷。
strong dì wàng fēn bù strong
地望分布
shān xī hé dōng jùn, hé nán hé nán jùn, hé nán xīn cài jùn, ān huī pèi jùn, shān dōng gāo píng jù.
山西河東郡，河南河南郡，河南新蔡郡，安徽沛郡，山東高平劇。
