huò yuē:" dé xíng zhě, běn yě wén zhāng zhě, mò yě. gù sì kē zhī xù, wén bù jū shàng. rán zé zhe zhǐ zhě, zāo pò zhī yú shì kě chuán zhě, jì bì zhī chú gǒu. bēi gāo zhī gé, shì kě jī yǐ."
或曰：“德行者，本也；文章者，末也。故四科之序，文不居上。然则著纸者，糟粕之余事；可传者，祭毕之刍狗。卑高之格，是可讥矣。”

bào piáo zi dá yuē:" quán kě qì ér yú wèi huò, zé bù dé wú quán wén kě fèi ér dào wèi xíng, zé bù dé wú wén. ruò fú hàn jī yùn lüè zhī guǎng bī, shǔ cí bǐ yì zhī yán chī, yuán liú zhì dào zhī xiū duǎn, yùn jí jí yǐn zhī shēn qiǎn, qí xuán jué yě, suī tiān wài háo nèi, bù zú yǐ yù qí liáo miǎo, suī sān guāng yì yào, bù zú yǐ fāng qí jù xì. lóng yuān qiān dìng, wèi zú yǐ pì qí ruì dùn hóng yǔ jī jīn, wèi zú yǐ fāng qí qīng zhòng. ér sú shì wéi jiàn néng rǎn háo huà zhǐ, biàn gài yǐ yī lì, sī bó shì suǒ yǐ yǒng sī zhōng zi, yǐng rén suǒ yǐ gé jīn bù yùn yě. fū zhuó xuē zhě bǐ jiān, ér bān dí shàn jué shǒu zhī míng yuán qín zhě zhì duō, ér kuí xiāng zhuān qīng shēng zhī chēng. jiù mǎ qiān sì, ér qí liú yǒu miǎo qún zhī jià měi rén wàn jì, ér wēi shī yǒu chāo shì zhī sè zhě, gài yuǎn guò zhòng yě. qiě wén zhāng zhī yǔ dé xíng, yóu shí chǐ zhī yǔ yī zhàng, wèi zhī yú shì, wèi zhī wén yě. bā guà shēng hū yīng sǔn zhī fēi, liù jiǎ chū yú líng guī zhī fù, wén zhī suǒ zài, suī qiě guì yí yǒu tuō wén běn bù bì biàn shū, mò bù bì jiē báo, pì jǐn xiù zhī yīn sù dì, zhū yù zhī tuō chóng fèng shí, yún yǔ shēng yú fū cùn, jiāng hé shǐ yú zhǐ chǐ, lǐ chéng ruò zī, zé yǎ lùn bìng yǐ."
抱朴子答曰：“荃可弃而鱼未获，则不得无荃；文可废而道未行，则不得无文。若夫翰迹韵略之广逼，属辞比义之妍媸，源流至到之修短，韫藉汲引之深浅，其悬绝也，虽天外毫内，不足以喻其辽邈，虽三光熠耀，不足以方其巨细。龙渊铅铤，未足以譬其锐钝；鸿羽积金，未足以方其轻重。而俗士唯见能染毫画纸，便概以一例，斯伯氏所以永思锺子，郢人所以格斤不运也。夫斫削者比肩，而班狄擅绝手之名；援琴者至多，而夔襄专清声之称。厩马千驷，而骐骝有邈群之价；美人万计，而威施有超世之色者，盖远过众也。且文章之与德行，犹十尺之与一丈，谓之余事，未之闻也。八卦生乎鹰隼之飞，六甲出於灵龟之负，文之所在，虽且贵(疑有脱文)本不必便疏，末不必皆薄，譬锦绣之因素地，珠玉之托虫奉石，云雨生於肤寸，江河始於咫尺，理诚若兹，则雅论病矣。”

yòu yuē:" yìng lóng xú jǔ, gù miǎn ér líng yún hàn xuè huǎn bù, hū xī ér qiān lǐ. gù lóu yǐ guài qí wú jiē ér gāo zhì, nú jiǎn jīng guò jǐ zhī bù jiàn yě. ruò fú chí zhòu shī lùn zhī zhōng, zhōu xuán yī jīng zhī nèi, yǐ cháng qíng lǎn jù yì, yǐ biǎn liáng cè wú yá, shǐ zì tiáo chèn, yì yú zhèn sù, bù néng de yě. yòu shì sú lǜ guì gǔ xī ér jiàn dāng jīn, jìng suǒ wén ér dú suǒ jiàn. tóng shí suī yǒu zhuī fēng jué jǐng zhī jùn, yóu wèi bù jí bó lè zhī suǒ yù yě. suī yǒu xiāo liáng jiān chéng zhī pú, yóu wèi bù jí chǔ hé zhī suǒ qì yě. suī yǒu duàn mǎ zhǐ diāo zhī jiàn, yóu wèi bù jí ōu yě zhī suǒ zhù yě. suī yǒu shēng kū qǐ xiǔ zhī yào, yóu wèi bù jí hé què zhī suǒ hé yě. suī yǒu guān qún dú xíng zhī shì, yóu wèi bù jí yú gǔ rén yě."
又曰：“应龙徐举，顾眄而凌云；汗血缓步，呼吸而千里。故蝼蚁怪其无阶而高致，驽蹇惊过己之不渐也。若夫驰骤诗论之中，周旋一经之内，以常情览巨异，以褊量测无涯，始自髫龀，诣於振素，不能得也。又世俗率贵古昔而贱当今，敬所闻而黩所见。同时虽有追风绝景之骏，犹谓不及伯乐之所御也。虽有宵良兼城之璞，犹谓不及楚和之所泣也。虽有断马指雕之剑，犹谓不及欧冶之所铸也。虽有生枯起朽之药，犹谓不及和鹊之所合也。虽有冠群独行之士，犹谓不及於古人也。”