nà yán zhī zhèng, wèi wèi jiàn zhèng, suǒ yǐ cǎi zhòng xià zhī móu yě. gù jūn yǒu jiàn chén, fù yǒu jiàn zi, dāng qí bù yì zé zhèng zhī, jiāng shùn qí měi, kuāng jiù qí è. è bù kě shùn, měi bù kě nì shùn è nì měi, qí guó bì wēi, fū rén jūn jù jiàn, zé zhōng chén bù gǎn jìn qí móu, ér xié chén zhuān xíng qí zhèng, cǐ wèi guó zhī hài yě. gù yǒu dào zhī guó, wēi yán wēi xíng wú dào zhī guó, wēi xíng yán sūn, shàng wú suǒ wén, xià wú suǒ shuō. gù kǒng zǐ bù chǐ xià wèn, zhōu gōng bù chǐ xià jiàn, gù xíng chéng míng zhù, hòu shì yǐ wèi shèng. shì yǐ wū lòu zài xià, zhǐ zhī zài shàng, shàng lòu bù zhǐ, xià bù kě jū yǐ.
納言之政，謂為諫諍，所以采眾下之謀也。故君有諫臣，父有諫子，當其不義則諍之，將順其美，匡救其惡。惡不可順，美不可逆；順惡逆美，其國必危，夫人君拒諫，則忠臣不敢進其謀，而邪臣專行其政，此為國之害也。故有道之國，危言危行；無道之國，危行言孫，上無所聞，下無所說。故孔子不恥下問，周公不恥下賤，故行成名著，後世以為聖。是以屋漏在下，止之在上，上漏不止，下不可居矣。