strong tuō lún huí hè tóng zhuǎn shì　 tán xīng xiàng zhōng lǚ mái míng strong
脫輪迴鶴童轉世　談星相鍾呂埋名

tàn chén shì máng máng, xiào fú shēng yī sì cuān suō yàng. diāo qiú rǎn, sì mǎ áng, zhēng míng duó lì bù sī liang, wàng xiǎng tān chēn báo xìng kuáng.
嘆塵世忙忙，笑浮生一似攛梭樣。貂裘染，駟馬昂，爭名奪利不思量，妄想貪嗔薄倖狂。

suàn yīng xióng gèn gǔ xìng wáng, chén hūn yóu zì shǒu hán chuāng. zǒng bù rú chéng yún jià wù, mì yī gè zhǎng shēng bù sǐ fāng.
算英雄亘古興亡，晨昏猶自守寒窗。總不如乘雲駕霧，覓一個長生不死方。

huà shuō lǚ shī bǎ xiāng zhāng biǎn zài xiāng jiāng tán dǐ, nà tiān jiāng chā shǒu gōng shēn, huí huà yǐ qù. zhōng shī jiù zài hú lú nèi qǔ chū yī lì jīn dān yǔ hè ér chī le, nà hè ér dēng shí tuō tāi huàn gǔ, huà zuò yī gè qīng yī tóng zǐ, gēn zhe liǎng wèi xiān shī qián wǎng yǒng píng zhōu chāng lí xiàn. zǒu dào hán jiā mén shǒu, qià hǎo hán tuì zhī yíng mén chū lái. liǎng shī jiàn tā rén wù xuān áng, yì guān jì chǔ, tóu dǐng shàng yǒu xiá guāng yī dào, shēn páng yǒu pěng lú tóng zǐ xiāng suí, biàn zhī shì zuǒ juǎn lián dà jiāng jūn chōng hé zi, yīn zuì duó pán táo, biǎn zài tā jiā wèi nán zǐ. pà tā bù wù qián yīn, rì hòu huǐ bàng xuán mén, tuò mà fó zǔ. suì zhuǎn shēn shāng yì dào: chōng hé zi yǐ jiāng sì shí suì le, shàng bù huí tóu xǐng wù, ruò zài duò luò huǒ kēng, tān liàn fán huá xiāo jìng biàn méi yǒu chū tóu de rì zi le. tā xiōng hán huì, zhèn rì fén xiāng diǎn zhú, bài qiú zǐ xī, wǒ hé nǐ huí qù zòu wén yù dì, bǎ zhè hè tóng sòng yǔ hán huì wèi zi, dài tā zhǎng chéng, wǒ men yòu lái dù tā chéng xiān le dào, rán hòu zhuǎn dù chōng hé zi fù hái yuán zhí, qǐ bù liǎng biàn.
話說呂師把香獐貶在湘江潭底，那天將叉手躬身，回話已去。鍾師就在葫蘆內取出一粒金丹與鶴兒吃了，那鶴兒登時脫胎換骨，化做一個青衣童子，跟着兩位仙師前往永平州昌黎縣。走到韓家門首，恰好韓退之迎門出來。兩師見他人物軒昂，衣冠濟楚，頭頂上有霞光一道，身旁有捧爐童子相隨，便知是左捲簾大將軍沖和子，因醉奪蟠桃，貶在他家為男子。怕他不悟前因，日後毀謗玄門，唾罵佛祖。遂轉身商議道：「沖和子已將四十歲了，尚不回頭省悟，若再墮落火坑，貪戀繁華囂境、便沒有出頭的日子了。他兄韓會，鎮日焚香點燭，拜求子息，我和你回去奏聞玉帝，把這鶴童送與韓會為子，待他長成，我們又來度他成仙了道，然後轉度沖和子復還原職，豈不兩便。」

liǎng shī shāng què yǐ dìng, suì bō zhuǎn yún tóu, dài le hè tóng shàng shēng tiān jiè.
兩師商榷已定，遂撥轉雲頭，帶了鶴童上升天界。

bù yí shí, lái dào nán tiān mén wài, bǎ lǐng jīn shū yù zhǐ, xún yóu dào cāng wú xiàn xiāng jiāng àn shàng, diǎn huà hè ér děng shì, zòu le yī biàn. yù dì chuán zhǐ, biàn zhe liǎng shī sòng hè tóng dào nà yǒng píng zhōu chāng lí xiàn hán huì jiā tóu tāi, tuō huà wèi rén, hòu xíng xuǎn yòng. liǎng shī fèng zhǐ, máng duì hè tóng shuō dào: wǒ zài jiāng xiān dān yǔ rǔ tūn zài fù zhōng, huà zuò yī gè xiān táo, sòng nǐ dào yǒng píng zhōu chāng lí xiàn hán huì qī zǐ zhèng shì huái nèi tóu tāi, mǎn yuè zhī rì, wǒ èr rén yòu lái kàn rǔ, yǔ rǔ líng dān fú shuǐ, dài děng shí liù suì, jiào rǔ chéng dào, shēng rù xiān tī, zhǎng shēng bù lǎo, xiū de lòu xiè tiān jī, yǒu wù yù zhǐ.
不移時，來到南天門外，把領金書玉旨，巡遊到蒼梧縣湘江岸上，點化鶴兒等事，奏了一遍。玉帝傳旨，便着兩師送鶴童到那永平州昌黎縣韓會家投胎，托化為人，後行選用。兩師奉旨，忙對鶴童說道：「我再將仙丹與汝吞在腹中，化作一個仙桃，送你到永平州昌黎縣韓會妻子鄭氏懷內投胎，滿月之日，我二人又來看汝，與汝靈丹符水，待等十六歲，教汝成道，升入仙梯，長生不老，休得漏泄天機，有誤玉旨。」

hè tóng qì gào liǎng shī dào: dì zǐ cái tuō dé yè qū, zhǐ wàng chéng zhēn zhèng guǒ, gēn zhe liǎng wèi shī fù xiāo yáo zì zài, shuí zhī yòu yào qù tóu tāi wèi rén, shòu xuè hé láng jí, chén wǎng qiān chán, dì zǐ bù qíng yuàn qù le.
鶴童泣告兩師道：「弟子才脫得業軀，指望成真證果，跟着兩位師父逍遙自在，誰知又要去投胎為人，受血河狼籍，塵網牽纏，弟子不情願去了。」

liǎng shī dào: yù zhǐ yǐ chū, shuí gǎn yǒu wéi, kuàng rǔ suī tuō le yǔ máo qū ké, hái bù céng xiū liàn dà dān, zěn me jiù dé chéng zhèng guǒ? xū zhèng jiè fù mǔ jīng xuè, shí yuè huái dān, rú tài shàng lǎo jūn tóu tuō yù nǚ huái zhōng yì bān, cái xiǎn dé xiū xíng jié guǒ.
兩師道：「玉旨已出，誰敢有違，況汝雖脫了羽毛軀殼，還不曾修煉大丹，怎麼就得成正果？須正借父母精血，十月懷耽，如太上老君投托玉女懷中一般，才顯得修行結果。」

hè tóng yòu qiǎn: jì shì yào tóu tāi tuō huà fāng dé chéng xiān, bǐ shí zài xiāng jiāng àn shàng diǎn huà dì zǐ de shí jié, liǎng wèi shī fù hé bù jiù zhe dì zǐ qù tuō shēng rén jiā, què yǐn dì zǐ cháo cān yù dì, yòu sòng dì zǐ xià fán, fèi zhè xǔ duō xīn kǔ zhōu zhé?
鶴童又遣：「既是要投胎托化方得成仙，彼時在湘江岸上點化弟子的時節，兩位師父何不就着弟子去托生人家，卻引弟子朝參玉帝，又送弟子下凡，費這許多辛苦周折？」

lǚ shī dào: bù fèng yù zhǐ, shuí gǎn shàn zhuān.
呂師道：「不奉玉旨，誰敢擅專。」

hè tóng dào: dì zǐ yǒu shī yī shǒu, xiàn shàng shī fù.
鶴童道：「弟子有詩一首，獻上師父。」

shī yún:
詩云：

xiāng jiāng àn shàng yù shī zūn, dù wǒ fēi shēng jiàn dì jūn.
湘江岸上遇師尊，度我飛升見帝君。

jīn jì tuō lí máo yǔ ké, rú hé xià tǔ fù wèi rén.
今既脫離毛與殼，如何下土復為人。

lǚ shī dào: wǒ yě yǒu shī yī shǒu, rǔ jǐn tīng zhe.
呂師道：「我也有詩一首，汝謹聽着。」

shī yún:
詩云：

hè tóng bù bì kǔ yān liú, qiě xiàng hán jiā zhuǎn yī chóu.
鶴童不必苦淹留，且向韓家轉一籌。

yì rì gōng chéng cháo yù què, cāng wú jiāng shuǐ yě dōng liú.
異日功成朝玉闕，蒼梧江水也東流。

hè tóng tīng liǎng shī fēn fù yǐ bì, zhǐ de tūn xià yī lì jīn dān, huà zuò yī kē xiān táo. liǎng shī pěng ná zài shǒu, téng bù xiāo yáo, zhí dào hán jiā, qià hǎo shì sān gēng shí hòu, liǎng shī jiù qiǎn shuì mó shén tuō yī mèng yǔ hán huì qī zǐ zhèng shì. nà zhèng shì mèng jiàn tài yáng dōng chū, bǎo jìng gāo xuán, yī zhī xiān hè kǒu xián zhe yī kē xiān táo, fēi jiāng xià lái, duò zài tā huái lǐ. páng biān shǎn chū yī gè qīng jīn bù páo de dào rén, jiān shàng fù zhe yī kǒu bǎo jiàn, kǒu zhōng gāo jiào dào: hán huì qī zhèng shì tīng zhě, wú nǎi liǎng kǒu xiān shēng, fèng yù dì chì zhǐ, sòng zhè xiān táo yǔ rǔ wèi zi. wú yǒu yī yán zhǔ rǔ, rǔ láo jì qǔ.
鶴童聽兩師吩咐已畢，只得吞下一粒金丹，化做一顆仙桃。兩師捧拿在手，騰步逍遙，直到韓家，恰好是三更時候，兩師就遣睡魔神托一夢與韓會妻子鄭氏。那鄭氏夢見太陽東出，寶鏡高懸，一隻仙鶴口銜着一顆仙桃，飛將下來，墮在他懷裡。旁邊閃出一個青巾布袍的道人，肩上負着一口寶劍，口中高叫道：「韓會妻鄭氏聽者，吾乃兩口先生，奉玉帝敕旨，送這仙桃與汝為子。吾有一言囑汝，汝牢記取。」

zhǔ yún:
囑云：

zhèng shì tái tóu tīng wǒ yán, cóng lái xiān yǔ bù xū chuán.
鄭氏抬頭聽我言，從來仙語不虛傳。

sòng ér yǔ rǔ chéng zhāo mù, tā rì lái fēng shàng jiǔ tiān.
送兒與汝承昭穆，他日來風上九天。

zhèng shì mèng zhōng jīng jué, bù shèng huān xǐ, biàn cù xǐng hán huì, yǔ tā shuō dào: qiè shēn yī gēng wú wù, èr gēng zhǎn zhuǎn fǎn cè, sān gēng shí fēn fāng cái kē yǎn shuì qù, jiù zuò yī mèng. mèng jiàn tài yáng dōng chū, bǎo jìng gāo xuán, yī zhī xiān hè kǒu xián yī kē xiān táo fēi jiāng xià lái, zhuì zài huái lǐ, yòu yǒu qīng jīn bù páo bèi jiàn de dào rén zhǔ fù yún yún, nǐ dào zhè mèng xī qí yě bù xī qí?
鄭氏夢中驚覺，不勝歡喜，便蹴醒韓會，與他說道：「妾身一更無寤，二更輾轉反側，三更時分方才瞌眼睡去，就做一夢。夢見太陽東出，寶鏡高懸，一隻仙鶴口銜一顆仙桃飛將下來，墜在懷裡，又有青巾布袍背劍的道人囑咐云云，你道這夢希奇也不希奇？」

hán huì xǐ dào: wǒ yè lái dé de mèng yě yǔ nǐ yì bān de. jīn nián sì shí èr suì, wèi yǒu zǐ xī, xiǎng shì shén tiān jiàn chá ěr wǒ yǐn zhōng, bù gāi jué dài, jiàng shēng yī gè ér zi jiē xù jiā mén xiāng huǒ yě bù jiàn dé. jù mèng zhōng tài yáng dōng zhào, zhǔ shēng guì zi, xiān hè xián zhe xiān táo, yí dìng shì tiān tíng jiàng xià hǎo rén lín fán. zhè liǎng kǒu xiān shēng bì rán tiān shàng shén xiān, gù cǐ zhǔ fù dé míng bái. wǒ rú jīn qiě hé nǐ mǎn zhù lú xiāng, bài xiè le tiān dì, qiě kàn rì hòu ruò hé.
韓會喜道：「我夜來得的夢也與你一般的。今年四十二歲，未有子息，想是神天鑑察爾我隱衷，不該絕代，降生一個兒子接續家門香火也不見得。據夢中太陽東照，主生貴子，仙鶴銜着仙桃，一定是天庭降下好人臨凡。這兩口先生必然天上神仙，故此囑咐得明白。我如今且和你滿炷爐香，拜謝了天地，且看日後若何。」

zhèng shì dào: xiàng gōng shuō dé yǒu lǐ.
鄭氏道：「相公說得有理。」

lián máng pī yī qǐ lái, shū xǐ duān zhèng, tóng hán huì liǎng gè rán bǎo jù, ruò míng xiāng, cháo tiān bài le bā bài. dào le tiān míng, hán huì jiāng yè lái mèng zhào yī yī duì tuì zhī shuō le yī biàn. tuì zhī huān xǐ dào: ruò jù zhè gè mèng zhào, sǎo sǎo bì dìng shēng yī gè hǎo ér zi jiē xù hán mén xiāng huǒ, duān dì bù wǎng le jiǔ dài jī shàn, sān shì hǎo xián.
連忙披衣起來，梳洗端正，同韓會兩個燃寶炬，爇名香，朝天拜了八拜。到了天明，韓會將夜來夢兆一一對退之說了一遍。退之歡喜道：「若據這個夢兆，嫂嫂必定生一個好兒子接續韓門香火，端的不枉了九代積善，三世好賢。」

yǒu shī wèi zhèng, shī yún:
有詩為證，詩云：

jī shàn rén jiā qìng yǒu yú, huò yīn è jī qǐ wèi xū.
積善人家慶有餘，禍因惡積豈為虛。

hán mén jiǔ dài yīn gōng mào, tiān cì yīng ér dào cǎo lú.
韓門九代陰功茂，天賜嬰兒到草廬。

huà bù xù fán, bù jué guāng yīn shì jiàn, rì yuè rú suō, xìng xǐ yīn zhì mén gāo, niǎn zhǐ jiān, zhèng shì shēng xià yī zi. nà zi shēng de liǎng ěr chuí jiān, shuāng shǒu guò xī, miàn rú fù fěn, chún ruò tú zhū, duān dì shì hǎo yī gè hái ér. cōng cōng xǐ qì, mǎn wū chōng lǘ, bǎi juàn zhū qīn xián lái zuò hè. zhè zhèng shì tiān shàng qí lín yuán yǒu zhǒng, rén jiān zuì xǐ bàng shēng zhū yě. bù liào zhè hái ér cóng shēng xià lái dào mǎn yuè, rì yè zhǐ shì tí kū bú zhù shēng. hán huì jiàn le zhè gè guāng jǐng, zhuǎn tiān yōu mèn, yǔ zhèng shì shāng yì dào: zhè hái ér shēng xiàng bù fán, jiǔ hòu bì shì hǎo de, zhǐ shì zhè bān tí kū, hé zhe xiāng shū shàng yī jù, shuō xiǎo ér yè tí, méi yé méi qī. duō yīng shì nǐ wǒ mìng zhòng zhāo tā bù dé de yuán gù, bù rú bǎ tā guò jì yǔ qīn juàn rén jiā, zuò gè gān ér zi, dài tā yǎng dé chéng rén, cái shōu shí huí lái, yǒu hé bù kě?
話不絮煩，不覺光陰似箭，日月如梭，幸喜陰騭門高，捻指間，鄭氏生下一子。那子生得兩耳垂肩，雙手過膝，面如傅粉，唇若塗朱，端的是好一個孩兒。匆匆喜氣，滿屋充閭，百眷諸親咸來作賀。這正是天上麒麟原有種，人間最喜蚌生珠也。不料這孩兒從生下來到滿月，日夜只是啼哭不住聲。韓會見了這個光景，轉添憂悶，與鄭氏商議道：「這孩兒生相不凡，久後必是好的，只是這般啼哭，合着相書上一句，說『小兒夜啼，沒爺沒妻』。多應是你我命中招他不得的緣故，不如把他過繼與親眷人家，做個乾兒子，待他養得成人，才收拾回來，有何不可？」

zhèng shì dào: qián rì bù yǎng dé ér zi, zhāo xī bài dǎo tiān dì zǔ zōng, pà jué le hòu dài. rú jīn xìng de tiān dì bǎo yòu, zǔ zōng jī dé, shēng xià zhè yī diǎn ér, qiě shì hǎo le. bù xiǎng rì yè tí kū, suàn lái yě shì yǎng bù zhǎng de le, kōng shòu zhè shí yuè huái tāi de kǔ chǔ. ruò shì bǎ tā guò jì yǔ bié rén jiā, hòu lái yě bèi rén mà tā shì sān xìng jiā nú, bù rú sòng yǔ shū shū zuò le ér zi, dǎo shì hǎo de, zhǐ pà shěn shěn yào bù huān xǐ.
鄭氏道：「前日不養得兒子，朝夕拜禱天地祖宗，怕絕了後代。如今幸得天地保佑，祖宗積德，生下這一點兒，且是好了。不想日夜啼哭，算來也是養不長的了，空受這十月懷胎的苦楚。若是把他過繼與別人家，後來也被人罵他是三姓家奴，不如送與叔叔做了兒子，倒是好的，只怕嬸嬸要不歡喜。」

zhèng shuō huà jiān, zhǐ tīng dé jiē fāng shàng yǒu rén pāi zhe yú gǔ, chàng zhe dào qíng, jīng guò tā jiā mén shǒu. nà hái ér tīng dé yú gǔ shēng xiǎng, jiù zhù le kǒu bù tí kū bù tīng dé yú gǔ shēng, jiù kū jiāng qǐ lái, tè shā zuò guài. kàn guān, qiě shuō nà qiāo yú gǔ chàng de shì zěn me shuō huà, hái zi jiù kěn tīng tā bù tí kū? yuán lái nà qiāo yú gǔ de dào rén jiù shì lǚ zǔ shī, chàng de shì yī què guì zhī xiāng, zhèng tí xǐng zhe hè ér sù shì zhī shì, gù cǐ hái zi tì rán jǐng xǐng, zhù le kū, tīng tā guì zhī xiāng yún:
正說話間，只聽得街坊上有人拍着漁鼓，唱着道情，經過他家門首。那孩兒聽得漁鼓聲響，就住了口不啼哭；不聽得漁鼓聲，就哭將起來，忒煞作怪。看官，且說那敲漁鼓唱的是怎麼說話，孩子就肯聽他不啼哭？原來那敲漁鼓的道人就是呂祖師，唱的是一闋《桂枝香》，正提醒着鶴兒宿世之事，故此孩子惕然警醒，住了哭，聽他《桂枝香》云：

hè tóng jué wù, shī lái kàn gù. yī zì qù nián sòng rǔ dào chāng lí, zhì jīn rì, yòu lí dān fǔ. rǔ bú yào tí kū, rǔ bú yào tí tū, tīng zán fēn fù, mù jīn ān fǒu? zàn jū shù, jiǔ yǐ hòu shēng téng zǐ xiāo, míng juān dòng fǔ.
鶴童覺悟，師來看顧。一自去年送汝到昌黎，至今日，又離丹府。汝不要啼哭，汝不要啼突，聽咱吩咐，目今安否？暫拘束，久已後升騰紫霄，名鐫洞府。

hè ér níng nài, zàn jū tiān wài. tàn xún huán shǔ wǎng hán lái, niǎn zhǐ jiān, guāng yīn èr zài. xiǎng hán mén xiǎo hái, xiǎng hán mén xiǎo hái, fēi cháng qì gài, duān dì dòng liáng cái. běn shì dà luó tiān shàng kè, sī fán xià yù jiē.
鶴兒寧耐，暫居天外。嘆循環暑往寒來，捻指間，光陰二載。想韓門小孩，想韓門小孩，非常氣概，端的棟樑才。本是大羅天上客，思凡下玉街。

hán huì jiàn hái ér zhù le kū tīng qiāo yú gǔ, biàn duì zhèng shì shuō dào: zhè hái ér xiǎng shì xǐ huān yú gǔ tīng de, kě huàn nà qiāo yú gǔ de rén jìn lái, qiāo yī huí yú gǔ yǐn dòu tā yī huì, dài wǒ wèn tā, huò zhě tā yǒu yào zhǐ dé hái ér tí kū yě bù jiàn dé.
韓會見孩兒住了哭聽敲漁鼓，便對鄭氏說道：「這孩兒想是喜歡漁鼓聽的，可喚那敲漁鼓的人進來，敲一回漁鼓引逗他一會，待我問他，或者他有藥止得孩兒啼哭也不見得。」

zhèng shì biàn jiào zhāng qiān dào: rǔ qù kàn nà qiāo yú gǔ de, jiào tā jìn lái.
鄭氏便叫張千道：「汝去看那敲漁鼓的，叫他進來。」

zhāng qiān lián máng pǎo dào jiē shàng, jiào dào: qiāo yú gǔ de dào rén zhuǎn lái, wǒ jiā xiàng gōng qǐng nǐ shuō huà.
張千連忙跑到街上，叫道：「敲漁鼓的道人轉來，我家相公請你說話。」

dào rén dào: mò bú shì hán dà xiàng gōng me?
道人道：「莫不是韓大相公麼？」

zhāng qiān dào: nǐ wèi bǔ xiān zhī, jiù shì shén xiān yì bān.
張千道：「你未卜先知，就是神仙一般。」

dào rén dào: wǒ bǐ shén xiān yě chà bù duō xiē ér.
道人道：「我比神仙也差不多些兒。」

biàn gēn zhe zhāng qiān, yáo yáo bǎi bǎi zǒu jìn mén lái, xiàng hán huì qǐ shǒu dào: xiàng gōng hé shì hū huàn xiǎo dào?
便跟着張千，搖搖擺擺走進門來，向韓會稽首道：「相公何事呼喚小道？」

hán huì dào: wǒ zhǐ dé yī gè hái ér, cóng shēng xià zhì jīn, yǐ mí yuè duō le, zhǐ shì tí kū bù zhǐ, zhèng zài yōu mèn, bù xiǎng fāng cái tīng dé yú gǔ shēng xiǎng, tā jiù zhù le shēng, qià xiàng tīng dé yì bān, gù cǐ qǐng shī fù jìn lái qiāo yī fān yú gǔ, chàng yī gè dào qíng, yǐn dòu tā yī shí huān xǐ.
韓會道：「我止得一個孩兒，從生下至今，已彌月多了，只是啼哭不止，正在憂悶，不想方才聽得漁鼓聲響，他就住了聲，恰像聽得一般，故此請師父進來敲一番漁鼓，唱一個道情，引逗他一時歡喜。」

dào rén dào: yào zhǐ ér tí, yǒu nèn nán chù, bào gōng zǐ chū lái yǔ wǒ yī kàn, bāo dé tā bù kū le.
道人道：「要止兒啼，有恁難處，抱公子出來與我一看，包得他不哭了。」

hán huì dào: ruò dé rú cǐ, zì dāng chóng chóng chóu xiè.
韓會道：「若得如此，自當重重酬謝。」

zhèng shì zài píng fēng hòu miàn, bào hái ér dì jiāng chū lái, hán huì jiē zài shǒu zhōng, dì yǔ dào rén dào: zhè gè biàn shì xué shēng de hái ér.
鄭氏在屏風後面，抱孩兒遞將出來，韓會接在手中，遞與道人道：「這個便是學生的孩兒。」

dào rén yòng shǒu mó tā de dǐng mén shuō dào: rǔ bú yào kū, rǔ bú yào kū, yī shí liù nián, wú róng wú rǔ. zhōng nán xiāng xún, gōng xíng mǎn zú. shàng shēng dì dū, xià zhì jiǔ zú.
道人用手摩他的頂門說道：「汝不要哭，汝不要哭，一十六年，無榮無辱。終南相尋，功行滿足。上升帝都，下摯九族。」

nà hái ér wén yán, qià xiàng sì kuài huó de yì bān, jiù bù kū le. hán huì dào: shī fù gāo xìng dà míng? xiān xiāng hé chù?
那孩兒聞言，恰像似快活的一般，就不哭了。韓會道：「師父高姓大名？仙鄉何處？」

lǚ shī dào: pín dào qì jiā xiū xíng, rén rén huàn wǒ shì liǎng kǒu xiān shēng, jiù shì wǒ de xìng míng le, què méi yǒu jiā xiāng zhù chù.
呂師道：「貧道棄家修行，人人喚我是兩口先生，就是我的姓名了，卻沒有家鄉住處。」

zhèng shì zài píng fēng bèi hòu, qīng qīng dì duì hán huì shuō dào: mèng zhōng shuō liǎng kǒu xiān shēng sòng lái de ér zi, rú jīn zhè shī fù shuō shì liǎng kǒu xiān shēng, mò bù jiù shì mèng zhōng de shén xiān?
鄭氏在屏風背後，輕輕地對韓會說道：「夢中說兩口先生送來的兒子，如今這師父說是兩口先生，莫不就是夢中的神仙？」

hán huì dào: yún yóu fāng wài de rén guàn huì jiǎ míng tuō xìng, nà lǐ xìn dé tā de shuō huà.
韓會道：「雲遊方外的人慣會假名托姓，那裡信得他的說話。」

dào rén xiào dào: xìng míng suī yī, rén pǐn bù tóng, xiàng gōng zěn me xiǎo qù rén?
道人笑道：「姓名雖一，人品不同，相公怎么小覷人？」

hán huì dào: shì xué shēng yǒu zuì le.
韓會道：「是學生有罪了。」

yòu dào: hái ér xǐ de bù kū, jiù fán shī fù tì wǒ hái ér qǔ yī gè xiǎo míng, hé rú?
又道：「孩兒喜得不哭，就煩師父替我孩兒取一個小名，何如？」

dào rén dào: fá yuè míng jiā qǔ rèn me xiǎo míng, jiù qǐ yī gè xué míng yě bà.
道人道：「閥閱名家取恁么小名，就起一個學名也罷。」

hán huì xiè dào: ruò qǔ xué míng gèng hǎo.
韓會謝道：「若取學名更好。」

dào rén dào: wǒ cóng xiāng jiāng lù shàng zǒu lái, jiàn nà yān shuǐ tāo tāo, dōng liú xī zhuǎn, wàn nián bù duàn, zuì shì zhǎng jiǔ. rú jīn lìng láng qǔ míng hán xiāng, xiǎo míng jiào zuò xiāng zi, yuàn tā yì zhǎng yì yǎng, wú nán wú zāi. yì rì róng huá fù guì, rú xiāng shuǐ zhī wāng yáng shòu mìng kāng níng, shì xiāng liú zhī bù duàn.
道人道：「我從湘江路上走來，見那煙水滔滔，東流西轉，萬年不斷，最是長久。如今令郎取名韓湘，小名叫做湘子，願他易長易養，無難無災。異日榮華富貴，如湘水之汪洋；壽命康寧，似湘流之不斷。」

hán huì dào: duō xiè zhǐ jiào, qǐng zuò sù zhāi.
韓會道：「多謝指教，請坐素齋。」

nà dào rén bǎ páo xiù yī zhǎn, huà dào jīn guāng ér qù, liú xià yī gè yú gǔ, zhí bī bī chù zài dì shàng. hán huì qù zhuāi nà yú gǔ de shí jié, nà lǐ zhuāi dé qǐ lái. zhèng shì jìn qián qù zhuāi, yě zhuāi bù dòng. jiào rén qù yáo, yě yáo bù dòng. sān wǔ gè rén qù bá, yī fā bá bù qǐ, jiù rú shēng gēn de yì bān. zhèng shì dào: zhè gè dào rén yí dìng shì yī wèi shén xiān, guài nǐ wǒ bù shí dé tā, gù cǐ liú xià zhè gè yú gǔ, zuò gè zhèng yàn. yǎn jiàn dé dāng miàn cuò guò shén xiān le, kuài qǐng shū shū lái kàn biàn zhī duān dì.
那道人把袍袖一展，化道金光而去，留下一個漁鼓，直逼逼矗在地上。韓會去拽那漁鼓的時節，那裡拽得起來。鄭氏近前去拽，也拽不動。叫人去搖，也搖不動。三五個人去拔，一發拔不起，就如生根的一般。鄭氏道：「這個道人一定是一位神仙，怪你我不識得他，故此留下這個漁鼓，做個證驗。眼見得當面錯過神仙了，快請叔叔來看便知端的。」

hán huì máng zhe rén qù qǐng tuì zhī.
韓會忙着人去請退之。

tuì zhī lái dào. zhèng shì dào: qǐng shū shū lái fēi wèi bié shì, zhǐ yīn nǐ zhí ér tí kū bù zhǐ, qiǎo qiǎo de yǒu yī gè dào rén, dǎ zhe yú gǔ gē chàng ér lái, hái ér tīng jiàn jiù bù kū le. nǐ gē ge qǐng tā jìn lái dǎ yú gǔ chàng dào qíng, yǐn dòu hái ér huān xǐ. nà dào rén shuō hái ér bì chéng dà qì, zài hái ér miàn qián shuō le jǐ jù huà, yòu tì hái ér qǔ xué míng jiào zuò hán xiāng. nǐ gē ge liú tā chī zhāi, tā fú xiù huà yī dào jīn guāng ér qù, liú xià zhè gè yú gǔ zài cǐ. nǐ gē ge ná tā bù dòng, xǔ duō rén yě zhuāi bù qǐ lái, tè qǐng shū shū kàn gè míng bái.
退之來到。鄭氏道：「請叔叔來非為別事，只因你侄兒啼哭不止，巧巧的有一個道人，打着漁鼓歌唱而來，孩兒聽見就不哭了。你哥哥請他進來打漁鼓唱道情，引逗孩兒歡喜。那道人說孩兒必成大器，在孩兒面前說了幾句話，又替孩兒取學名叫做韓湘。你哥哥留他吃齋，他拂袖化一道金光而去，留下這個漁鼓在此。你哥哥拿他不動，許多人也拽不起來，特請叔叔看個明白。」

tuì zhī wén yán, jìn qián qīng qīng yī chě, nà yú gǔ qià sì fú píng wú dì, tuì cǎo wú gēn, chě le qǐ lái. dì miàn shàng yǒu chún yáng zi sān gè dà zì, yíng rán rú yù yì bān. tuì zhī dào: zhè shì lǚ dòng bīn xià jiàng, gē sǎo ròu yǎn zì bù shí tā. zhèng shì shén xiān bù kěn fēn míng shuō, liú yǔ fán rén zǐ xì sōu yě.
退之聞言，近前輕輕一扯，那漁鼓恰似浮萍無蒂，退草無根，扯了起來。地面上有「純陽子」三個大字，瑩然如玉一般。退之道：「這是呂洞賓下降，哥嫂肉眼自不識他。正是神仙不肯分明說，留與凡人仔細搜也。」

yú shì dà jiā xiāng fén bǎo dǐng, yān ruò yín tái, wàng kōng yáo xiè.
於是大家香焚寶鼎，煙爇銀台，望空遙謝。

rěn rǎn yī zài, xiāng zi zuì pán yī ěr, hán huì bù shèng huān xǐ. dàn xiāng zi zì cóng jiàn nà dào rén zhī hòu, yī sì chī dāi měng dǒng, ní sù mù diāo de yì bān, yě bù tí kū, yě bù xiào huà. sú huà shuō dé hǎo, zhǐ shì mǎi dé tā yī gè bù kāi kǒu. yī rì sān cān bǎ yǔ tā biàn chī, bù bǎ yǔ tā, tā yě bù tǎo, wài biān suī shì zhè bān hún dùn, xīn lǐ qià xiàng shì míng bái de, dà jiā dōu jiào tā zuò yǎ xiǎo guān. zhèng shì yě wú rú zhī nài. shū hū sān zhōu sì suì, quán méi yī xiē ér zhēng zhā. hán huì sī liang: xiāng zi zhè bān nián jì shàng bù huì shuō dé bàn jù yán yǔ, wǎng rě páng rén chǐ xiào, qǐ bú shì:
荏苒一載，湘子晬盤伊邇，韓會不勝歡喜。但湘子自從見那道人之後，一似痴呆懵懂，泥塑木雕的一般，也不啼哭，也不笑話。俗話說得好，只是買得他一個不開口。一日三餐把與他便吃，不把與他，他也不討，外邊雖是這般渾沌，心裡恰像是明白的，大家都叫他做「啞小官」。鄭氏也無如之奈。倏忽三周四歲，全沒一些兒掙扎。韓會思量：「湘子這般年紀尚不會說得半句言語，枉惹旁人恥笑，豈不是：

mìng lǐ wú ér mò qiáng qiú, qiáng qiú suī yǒu gèng tiān yōu.
命里無兒莫強求，強求雖有更添憂。

dāng nián máng dào wú ér zi, piē xià qiān qiān wàn wàn chóu.
當年忙道無兒子，撇下千千萬萬愁。」

zhè hán huì shí fēn bù kuài huó, rì yè yōu chóu, rǎn chéng yī bìng ér wáng. tuì zhī kū qì jǐn lǐ, zhì bàn guān mù, dà liàn yǐ bì, ān zàng zài zǔ yíng zhī xià.
這韓會十分不快活，日夜憂愁，染成一病而亡。退之哭泣盡禮，置辦棺木，大殮已畢，安葬在祖塋之下。

yī rì, fēn fù zhāng qiān dào: dà xiàng gōng sǐ le, zhǐ dé zhè yī diǎn gǔ xuè, zhǐ wàng tā chéng rén zhǎng dà, qǔ qī shēng zǐ, jiē xù hán mén xiāng huǒ, shuí zhī yǎng dào sān zhōu, shàng rán bù huì shuō huà, mò fēi yǎ le, rén jiā yǎng zhe yǎ zi yě shì tú rán. rǔ děng qù jiē fāng shàng kàn nà hǎo suàn mìng de xiān shēng xún yī gè lái, dài wǒ bǎ tā bā zì tuī suàn yī tuī suàn, ruò rì hòu dù dé yī gè zhǒng ér, yě hǎo zuò fén qián jì sǎo de rén.
一日，吩咐張千道：「大相公死了，止得這一點骨血，指望他成人長大，娶妻生子，接續韓門香火，誰知養到三周，尚然不會說話，莫非啞了，人家養着啞子也是徒然。汝等去街坊上看那好算命的先生尋一個來，待我把他八字推算一推算，若日後度得一個種兒，也好做墳前祭掃的人。」

tuì zhī fēn fù yǐ wán, nà lǚ shī zài yún duān tīng jiàn zhè huà, biàn àn xià yún tóu, huà zuò yī gè suàn mìng xiān sheng, zài nà pái lóu fāng jiē shàng zǒu lái zǒu qù, gāo jiào: suàn mìng! suàn mìng!
退之吩咐已完，那呂師在雲端聽見這話，便按下雲頭，化做一個算命先生，在那牌樓坊街上走來走去，高叫：「算命！算命！」

zhè xiān shēng rú hé dǎ bàn: zhé dié jīn wāi qián lù hòu, qīng bù páo zuǒ piān yòu zhòu. liǎng zhī yǎn guāng lù lù wàng zhe qīng tiān, yī shuāng shǒu jí sù sù yáo zhe suàn pán. kǒu zhōng jiào: mìng jiǎng tāi yuán, shí dé gēn yuán, ruò yǒu yī mìng bù zhǔn, gān fá èr qián.
這先生如何打扮：折迭巾歪前露後，青布袍左偏右皺。兩隻眼光碌碌望着青天，一雙手急簌簌搖着算盤。口中叫：命講胎元，識得根源，若有一命不准，甘罰二錢。

nà zhāng qiān lián máng qǐng tā dào jiā lǐ, jiàn le tuì zhī. tuì zhī dào: xiān shēng gāo xìng? jiā zhù hé fāng?
那張千連忙請他到家裡，見了退之。退之道：「先生高姓？家住何方？」

lǚ shī dào: xué shēng huàn zuò kāi kǒu líng, jiāng hú shàng zǒu le duō nián, jí suàn de zuì hǎo mìng. yù jiàn tài zǐ jiù suàn de tā shì dì wáng zǐ sūn, yù jiàn shén xiān jiù suàn de tā shì lǎo jūn miáo yì, yù jiàn fū rén jiù suàn de tā zhàng fū shì zǎi xiàng gōng qīng, yù jiàn hé shàng jiù suàn dìng tā shì huá gài zuò mìng.
呂師道：「學生喚做開口靈，江湖上走了多年，極算得最好命。遇見太子就算得他是帝王子孫，遇見神仙就算得他是老君苗裔，遇見夫人就算得他丈夫是宰相、公卿，遇見和尚就算定他是華蓋坐命。」

tuì zhī dào: yī xiān shēng zhè bān shuō qǐ lái, suàn mìng yě shì duō shì le.
退之道：「依先生這般說起來，算命也是多事了。」

lǚ shī dào: shuō biàn zhè bān shuō, bā gè zì hái yǒu xǔ duō xuán miào. bù zhī xiàng gōng yǒu hé jiàn jiào?
呂師道：「說便這般說，八個字還有許多玄妙。不知相公有何見教？」

tuì zhī shuō dào: wǒ yǒu yī gè zhí ér, láo xiān shēng tuī suàn, ruò hái suàn bù zhǔn, xiān fá xiān shēng èr qián.
退之說道：「我有一個侄兒，勞先生推算，若還算不准，先罰先生二錢。」

lǚ shī dào: cóng zǎo chén chū lái shàng bù céng fā lì shì, xiàng gōng ruò yào fá qián, qǐng xiān chēng le mìng jīn, dài xué shēng suàn bù zhǔn shí hǎo zuò fá qián.
呂師道：「從早晨出來尚不曾發利市，相公若要罰錢，請先稱了命金，待學生算不準時好做罰錢。」

tuì zhī dào: zhè bān hún huà, miǎn láo xià gù.
退之道：「這般渾話，免勞下顧。」

lǚ shī dào: qǐng shuō bā zì lái.
呂師道：「請說八字來。」

tuì zhī dào: jiàn zhōng yuán nián èr yuè chū yī rì wǔ shí.
退之道：「建中元年二月初一日午時。」

lǚ shī dào: gēng shēn nián jǐ mǎo yuè xīn yǒu rì jiǎ wǔ shí. gēng shēn nǎi bái yuán jū pán táo zhī wèi, jǐ mǎo nǎi yù tù guī péng dǎo zhī xiāng, xīn yǒu wèi jīn jī rù tài yáng gōng pàn, jiǎ wǔ wèi qīng jià fēi yù diàn zhī páng. zhè bā gè zì bú shì fán tāi sú gǔ, zhǔ yǒu sān cháo tiān zǐ fēn, qī bèi zhuàng yuán cái, bù chū èr shí suì bì dìng míng dēng zǐ fǔ, xìng liè yáo chí, jiǔ zú chéng zhēn, quán jiā zhèng shèng. ruò kěn dú shū, guān jū jí pǐn, zhǐ shì shǎo shòu. mù xià zhèng xíng mù kù yùn, zhǔ qí rén hūn mēng àn yǎ, rú qì wù yì bān, dào le qī bā suì, tuō yùn jiāo yùn, zì rán chāo qún chū lèi.
呂師道：「庚申年己卯月辛酉日甲午時。庚申乃白猿居蟠桃之位，己卯乃玉兔歸蓬島之鄉，辛酉為金雞入太陽宮畔，甲午為青駕飛玉殿之旁。這八個字不是凡胎俗骨，主有三朝天子分，七輩狀元才，不出二十歲必定名登紫府，姓列瑤池，九族成真，全家證聖。若肯讀書，官居極品，只是少壽。目下正行墓庫運，主其人昏蒙暗啞，如棄物一般，到了七八歲，脫運交運，自然超群出類。」

tuì zhī dào: tā rú jīn xiàng yǎ zi yì bān, dú shū liào bù néng gòu le. ruò shuō xué xiān, shì shàng zhǐ yǒu tiān xiān dì xiān shén xiān guǐ xiān, zuì xià yī děng míng yuē wán xiān, nà lǐ yǒu gè yǎ xiān?
退之道：「他如今像啞子一般，讀書料不能夠了。若說學仙，世上只有天仙、地仙、神仙、鬼仙，最下一等名曰頑仙，那裡有個啞仙？」

lǚ shī dào: tā miàn mù qīng qí, xíng róng gǔ pǔ, xīn dì shí fēn tòu míng, xìng zhì gèng jué cōng míng, yī rì kāi kǒu shuō chū huà lái, píng zhe yán huí zi gòng zhòng shēng, yě zhī rú shì.
呂師道：「他面目清奇，形容古樸，心地十分透明，性質更覺聰明，一日開口說出話來，憑着顏回、子貢重生，也只如是。」

liǎng gè tán lùn zhèng dà, nà zhōng shī fù yòu huà zuò yī gè xiàng miàn de xiān shēng, àn luò yún tóu, zài hán jiā mén shǒu gāo jiào dào: wǒ jiàn xíng biàn mào, néng shí huáng āi zhōng tiān zǐ chá yán guān sè, shàn zhī bái wū lǐ gōng qīng. ráo tā shì xiān zǐ jiàng fán chén, wǒ yě xiǎo dé tā qián yīn hòu guǒ qù lái jīn.
兩個談論正大，那鍾師父又化作一個相面的先生，按落雲頭，在韓家門首高叫道：「我鑒形辨貌，能識黃埃中天子；察言觀色，善知白屋裡公卿。饒他是仙子降凡塵，我也曉得他前因後果去來今。」

zhǐ jiàn zhāng qiān tīng le zhè yī piān dà huà, yòu máng máng dì pǎo jìn lái duì tuì zhī shuō dào: xiàng gōng, zhè suàn mìng de bù wèi qí le, wài biān yòu yǒu yī gè xiàng miàn de, shuō dé zì jiā shì kāng jǔ hái hún, xǔ fù zài shì, hé bù qǐng tā jìn lái, yī fā bǎ gōng zǐ xiāng yī xiāng?
只見張千聽了這一篇大話，又忙忙地跑進來對退之說道：「相公，這算命的不為奇了，外邊又有一個相面的，說得自家是康舉還魂，許負再世，何不請他進來，一發把公子相一相？」

lǚ shī xiǎo dé shì zhōng shī lín fán, biàn dào: xiàng gōng shuō xué shēng suàn mìng bù zhǔn, qiě qǐng zhè xiàng miàn de jìn lái, kàn tā shuō huà yǔ xué shēng xiàng hé yě bù xiāng hé?
呂師曉得是鍾師臨凡，便道：「相公說學生算命不准，且請這相面的進來，看他說話與學生相合也不相合？」

tuì zhī yī yán, biàn fēn fù zhāng qiān qù qǐng. zhāng qiān qǐng dé nà xiàng miàn xiān shēng dào yú tīng shàng, yǔ suàn mìng xiān sheng dōng xī zuò xià. tuì zhī biàn zhǐ zhe xiāng zǐ dào: qǐng xiān shēng bǎ zhè hái zi xiāng yī xiāng.
退之依言，便吩咐張千去請。張千請得那相面先生到於廳上，與算命先生東西坐下。退之便指着湘子道：「請先生把這孩子相一相。」

xiàng miàn de xiān shēng dìng jīng yī kàn, biàn dào: liǎng ěr chuí jiān, zǐ wù pán rào shuāng shǒu guò xī, jīn guāng xiǎn xiàn tiān cāng fēng mǎn, dì jiǎo duān yuán shén qīng qì lǎng, gǔ gé jiān quán, ruò fēi tiān zǐ mén qián kè, dìng zuò péng lái sān dǎo xiān. zhè gōng zǐ bú shì yú chī sú zǐ, wán chǔn fán rén.
相面的先生定睛一看，便道：「兩耳垂肩，紫霧盤繞；雙手過膝，金光顯現；天倉豐滿，地角端圓；神清氣朗，骨格堅全，若非天子門前客，定作蓬萊三島仙。這公子不是愚痴俗子，頑蠢凡人。」

lǚ shī dào: xīng xiàng liǎng jiā xíng shù bù tóng, měi měi gè tán jǐ jiàn. jīn rì wǒ liǎng rén yán yǔ xiāng tóng, qǐ bú shì gōng zǐ shēng chéng de bā zì, zhǎng chéng de gǔ tóu.
呂師道：「星相兩家行術不同，每每各談己見。今日我兩人言語相同，豈不是公子生成的八字，長成的骨頭。」

zhōng shī yòu dào: xiàng gōng yě qǐng duān zuò, dài xué shēng yě bǎ xiàng gōng xì kàn yī xiāng hé rú?
鍾師又道：「相公也請端坐，待學生也把相公細看一相何如？」

tuì zhī dào: xué shēng zhèng yù qǐng jiào.
退之道：「學生正欲請教。」

zhōng shī bǎ tuì zhī zhōng zé sǒng yī sǒng qǐ, dào: tiān tíng gāo kuò, dì jiǎo fāng yuán, jīn mù jiān gāo, tǔ xīng fēng hòu. quán gǔ chā tiān, zhǎng wēi quán yú wàn lǐ rì yuè jiǎo qǐ, quán zhōng xiào yú yī mén. wǔ yuè gǒng cháo, míng biāo huáng jiǎ fú xī guàn dǐng, yī shēng shǎo bìng. hè xíng guī xī, jú shì tiān xiān lù gǔ lù shén, zhōng zhāo xiǎn huò. yǐ pín dào lùn zhī: lóng hǔ nán fēn bié, luán fèng yào shī qún. fēng shuāng bā qiān lǐ, jiē yǐn yǒu dāi rén.
鍾師把退之中幘聳一聳起，道：「天庭高闊，地角方圓，金木肩高，土星豐厚。顴骨插天，掌威權於萬里；日月角起，全忠孝於一門。五嶽拱朝，名標黃甲；浮犀貫頂，一生少病。鶴行龜息，局是天仙；露骨露神，終招險禍。以貧道論之：龍虎難分別，鸞鳳要失群。風霜八千里，接引有呆人。」

tuì zhī dào: duō xiè xiān shēng zhǐ jiào, zhǐ shì zhè jǐ jù nèn me yì sī?
退之道：「多謝先生指教，只是這幾句恁麼意思？」

zhōng shī dào: zhè sì jù shī shì xiàng gōng yī shēng jié guǒ, hòu yǒu yīng yàn.
鍾師道：「這四句詩是相公一生結果，後有應驗。」

tuì zhī dào: wǒ zhí ér xiāng zi sì suì hái bù huì shuō huà, jiù rú yǎ zi yì bān, rú hé shì hǎo?
退之道：「我侄兒湘子四歲還不會說話，就如啞子一般，如何是好？」

liǎng shī dào: yào gōng zǐ shuō huà, yǒu hé nán zāi. pín dào yǒu yī wán yào zài cǐ, sòng yǔ xiàng gōng, dài míng rì wǔ gēng shí fēn, xiàng gōng bǎ wú gēn jìng shuǐ yǔ gōng zǐ tūn xià dù qù, tā jiù huì shuō huà le.
兩師道：「要公子說話，有何難哉。貧道有一丸藥在此，送與相公，待明日五更時分，相公把無根淨水與公子吞下肚去，他就會說話了。」

tuì zhī huān xǐ bù shèng, jiē le zhè wán yào, jiào zhāng qiān qǔ bái jīn èr liǎng, fēng zuò liǎng fēng, sòng yǔ liǎng wèi xiān shēng. liǎng shī xiào le yī shēng, fēn wén bù shòu, fù zhuó xiāng zi ěr biān zhǔ fù jǐ jù. zhǔ yún:
退之歡喜不勝，接了這丸藥，叫張千取白金二兩，封作兩封，送與兩位先生。兩師笑了一聲，分文不受，附着湘子耳邊囑咐幾句。囑云：

hè tóng bù yòng kǔ yōu xīn, xū qíng qián yīn yǔ hòu yīn.
鶴童不用苦憂心，須情前因與後因。

dān yào qū chú mó zhàng jìng, guǎn jiào zhǐ rì shàng péng yíng.
丹藥驅除魔障淨，管教指日上蓬瀛。

zhǔ bà, yáng zhǎng chū mén qù le. tuì zhī zhe rén zhuī gǎn zhī shí, yǎo rán bù zhī qù xiàng, dàn jiàn xiáng yún liáo rào kōng zhōng, ruì hè fēi míng yún wài. tuì zhī zì sī: zhè liǎng gè huò shì shén xiān yě bù jiàn dé, zhǐ dài wǔ gǔ shí fēn, zhí ér chī le wán yào biàn jiàn yīng yàn rú hé. dàn tā shuō wǒ huáng jiǎ biāo míng, guān jū tái gé, bù zhī yīng zài jǐ nián shàng, guò le míng rì, shōu shí pán chán fù jīng kē jǔ, yòu zuò lǐ huì.
囑罷，揚長出門去了。退之着人追趕之時，杳然不知去向，但見祥雲繚繞空中，瑞鶴飛鳴雲外。退之自思：「這兩個或是神仙也不見得，只待五鼓時分，侄兒吃了丸藥便見應驗如何。但他說我黃甲標名，官居台閣，不知應在幾年上，過了明日，收拾盤纏赴京科舉，又作理會。」

zhèng shì:
正是：

shí lái fēng sòng xī huáng gé, yùn tuì léi hōng jiàn fú bēi.
時來風送膝黃閣，運退雷轟薦福碑。

yǒu rì jiāo lóng dé yún yǔ, chūn fēng dé yì jǐn yī guī.
有日蛟龍得雲雨，春風得意錦衣歸。

bì jìng tuì zhī shàng jīng qù fǒu, qiě tīng xià huí fēn jiě.
畢竟退之上京去否，且聽下回分解。