yuán hé shí sān nián, jiāng líng biān hù chéng shū biàn yǒu nǚ yuē xìng niáng, nián shí qī. hū yǒu méi shì yì mén yún: yǒu tián jiā láng jūn, yuàn jié yīn yuàn, jiàn zài mén. shū biàn zhào qí qī gòng kuī zhī, rén zhì pō bù qiè. jí cí yuē: xìng niáng nián shào, wèi bàn zī zhuāng. mén wài wén zhī, jí qū rù yuē: nǐ tián láng cān zhàng rén zhàng mǔ. shū biàn bù gù, jù yǔ qī bì zhī. tián nú yuē: tián sì láng shàng jiè xiāng láng, suǒ ěr nǚ bù dé yé? jí xiào yī shēng, biàn yǒu èr rén, zì kōng ér xià. yuē: xiāng hū hé shì? tián yuē: chéng jiā jiàn yǒu yī nǚ, mǒu jīn shāng liáng, què rán bù kě, èr láng yǐ wèi hé rú? èr rén yuē: bǐ gù bù zhī, ān yǒu bù kě? xìng róng yán yì. kuàng xiǎo láng niáng zǐ hún shí, yǐ suí zú xià, mù zú xià shēn yǐ. lí shù hé zhī, bù yòng kǔ guài.? bì yún shàn qú piāo sì kāi sōng jiào yú fáng zhōng yuē: jià yǔ tián sì láng qù. shū biàn jì jué fēi rén, jí xià jiē cí yuē: pín jiā yǎng nǚ, bù xǐ guān zhǔ. sì láng yì zhǐ, gǎn bù cóng mìng. dàn qiě zuò, yǔ méi shì shāng liáng, wú tài cōng cōng yě. sì rén xiāng gù dà xiào yuē: dìng yǐ. shū biàn jí lìng shì guǒ shí, bèi chá bǐng, jiù táng chuí lián ér zuò. méi shì yuē: tián jiā yì bù měi mǎn, sì láng yì tài cōng cōng. jīn sān láng jūn zǒng shì cí rén, qǐng lián jù yī piān rán hòu dìng. zhòng jiē dà xiào lè yuē: lǎo yù dàn zuò méi, hé bì yì tā lián jù shì? méi shì gù qǐng. tián láng liáng jiǔ nǎi yín yuē: yī diǎn hóng shang chū cuì wēi, qiū tiān yún jìng yuè lí lí. tián qǐng shū biàn jì zhī, shū biàn sù bù zhī shū, gù cí, wǎng fù zài sì. shí qǐng, hū wén táng shàng yǒu rén yǔ yuē: hé bù yún, tiān cáo shǐ zhě tú huí shǒu, hé bù cóng tā jiǔ zú bēi. yán qì, méi yǔ sān rén jué dào dà xiào yuē: xiàng dào mó yǔ, jīn yù hé rú? sì rén yī shí qū chū, bù fù gèng lái. qí nǚ ruò zuì rén kuáng yán, sì rén qù hòu, yì suì xǐng yǐ.
元和十三年，江陵編戶成叔弁有女曰興娘，年十七。忽有媒氏詣門云：「有田家郎君，願結姻媛，見在門。」叔弁召其妻共窺之，人質頗不愜。即辭曰：「興娘年少，未辦資裝。」門外聞之，即趨入曰：「擬田郎參丈人丈母。」叔弁不顧，遽與妻避之。田奴曰：「田四郎上界香郎，索爾女不得耶？」即笑一聲，便有二人，自空而下。曰：「相呼何事？」田曰：「成家見有一女，某今商量，確然不可，二郎以為何如？」二人曰：「彼固不知，安有不可？幸容言議。況小郎娘子魂識，已隨足下，慕足下深矣。黎庶何知，不用苦怪。?毖雲掞籧慓四鐦鬆叫於房中曰：「嫁與田四郎去。」叔弁既覺非人，即下階辭曰：「貧家養女，不喜觀矚。四郎意旨，敢不従命。但且坐，與媒氏商量，無太匆匆也。」四人相顧大笑曰：「定矣。」叔弁即令市果實，備茶餅，就堂垂簾而坐。媒氏曰：「田家意不美滿，四郎亦太匆匆。今三郎君總是詞人，請聯句一篇然後定。」眾皆大笑樂曰：「老嫗但作媒，何必議他聯句事？」媒氏固請。田郎良久乃吟曰：「一點紅裳出翠微，秋天雲靜月離離。」田請叔弁繼之，叔弁素不知書，固辭，往復再四。食頃，忽聞堂上有人語曰：「何不雲，『天曹使者徒回首，何不従他九族卑。』」言訖，媒與三人絕倒大笑曰：「向道魔語，今欲何如？」四人一時趨出，不復更來。其女若醉人狂言，四人去後，亦遂醒矣。