táng jiāng xī guān chá shǐ wéi dān, nián jìn sì shí, jǔ wǔ jīng wèi dé. cháng chéng jiǎn lǘ, zhì luò yáng zhōng qiáo. jiàn yú zhě dé yī yuán, zhǎng shù chǐ, zhì yú qiáo shàng, hū shēn yú chuǎn, xū yú jiāng sǐ. qún cuì guān zhě, jiē yù mǎi ér pēng zhī. dān dú mǐn rán, wèn qí zhí jǐ hé. yú yuē: dé èr qiān zé yù zhī. shì shí tiān zhèng hán, wéi shān ǎo kù, wú kě dāng zhě, nǎi yǐ suǒ chéng liè wèi yì zhī. jì huò, suì fàng yú shuǐ zhōng, tú xíng ér qù. shí yǒu hú lú xiān shēng, bù zhī hé suǒ cóng lái, xíng zhǐ yū guài, zhàn shì rú shén. hòu shù rì, wéi yīn wèn mìng, hú lú xiān shēng dào xǐ yíng mén, xīn rán wèi wéi yuē: qiào wàng shù rì, hé lái wǎn yě? wéi yuē: cǐ lái qiú yè. xiān shēng yuē: wǒ yǒu rén yuán zhǎng shǐ, tán jūn měi bù róng kǒu, chéng tuō qiú shí jūn zǐ, biàn kě xié xíng. wéi liáng jiǔ sī liang, zhī wén jiān wú cǐ guān zú. yīn yuē: xiān shēng wù, dàn wèi mǒu jué qióng tú. hú lú yuē: wǒ yān zhī? jūn zhī fú shòu, fēi wǒ suǒ zhī. yuán gōng jí wú shī yě, wǎng dāng zì xiáng zhī. xiāng yǔ cè zhàng zhì tōng lì fāng, jìng qū yōu xiàng. jiàn yī xiǎo mén, hú lú xiān shēng jí kòu zhī. shí qǐng, ér yǒu yīng mén zhě kāi mén yán rù. shù shí bù, fù rù yī bǎn mén. yòu shí yú bù, nǎi jiàn dà mén, zhì dù hóng lì, nǐ yú gōng hóu zhī jiā. fù yǒu yā huán shù rén, jiē jí shū měi, xiān chū yíng kè. chén shè xiān huá, yì xiāng mǎn shì. é ér yǒu yī lǎo rén, xū méi hào rán, shēn zhǎng qī chǐ, hè qiú wéi dài, cóng èr qīng yī ér chū. zì chēng yuē: yuán jùn zhī. xiàng wéi jǐn lǐ xiān bài. wéi jīng, jí qū bài yuē: mǒu pín jiàn xiǎo shēng, bù yì zhàng rén guò chuí cǎi lù, wéi wèi yù. lǎo rén yuē: lǎo fū jiāng sǐ zhī mìng, wèi jūn suǒ shēng, ēn dé rú cǐ, qǐ róng chóu bào? rén zhě gù bù yǐ cǐ wèi xīn, rán shòu ēn zhě sī yù shā shēn bào xiào ěr. wéi nǎi jué rán, zhī qí yuán yě, rán zhōng bù xiǎn yán zhī. suì jù zhēn xiū, liú lián jìng rì. jì mù, wéi jiāng cí guī, lǎo rén jí yú huái zhōng chū yī tòng wén zì, shòu wéi yuē: zhī jūn yào wèn mìng, gù zhé yú tiān cáo, lù dé yī shēng guān lù xíng zhǐ suǒ zài, liáo yǐ wèi bào. fán yǒu wú, jiē jūn zhī mìng yě. suǒ guì xiān zhī ěr. yòu wèi hú lú xiān shēng yuē: xìng jiè wú wǔ shí qiān wén, yǐ chōng wéi jūn gǎi yī chéng, zǎo jué xī xíng, shì suǒ yuàn yě. wéi zài bài ér qù. míng rì, hú lú xiān shēng zài wǔ shí mín zhì nì lǚ zhōng, lài yǐ jiù jì. qí wén shū jù yán, míng nián wǔ yuè jí dì yòu mǒu nián píng pàn rù dēng kē, shòu xián yáng wèi yòu míng nián dēng cháo, zuò mǒu guān. rú shì lì guān yī shí qī zhèng, jiē yǒu nián yuè rì. zuì hòu nián qiān jiāng xī guān chá shǐ, zhì yù shǐ dài fū. dào hòu sān nián, tīng qián zào jiá shù huā kāi, dāng yǒu qiān gǎi běi guī yǐ. qí hòu suì wú suǒ yán, wéi cháng bǎo chí zhī. zì wǔ jīng jí dì hòu, zhì jiāng xī guān chá shǐ. měi shòu yī guān, rì yuè wú suǒ chà yì. hóng zhōu shǐ tīng qián, yǒu zào jiá shù yī zhū, suì yuè pō jiǔ. qí sú xiāng chuán, cǐ shù yǒu huā, dì zhǔ dà yōu. yuán hé bā nián, wéi zài wèi, yī dàn shù hū shēng huā, wéi suì qù guān, zhì zhōng lù ér zú. chū wéi yù yuán zhǎng shǐ yě, pō guài yì zhī. hòu měi guò dōng lù, jí yú jiù jū xún fǎng bù huò, wèn yú hú lú xiān shēng. xiān shēng yuē: bǐ shén lóng yě, chù huà wú cháng, ān kě xún yě? wéi yuē: ruò rán zhě, ān yǒu zhōng qiáo zhī huàn? hú lú yuē: zhūn nán kùn è, fán rén zhī yǔ shèng rén, shén lóng zhī yǔ duān rú, jiē yī shí bù miǎn yě, yòu hé dé yì yān?
唐江西觀察使韋丹，年近四十，舉五經未得。嘗乘蹇驢，至洛陽中橋。見漁者得一黿，長數尺，置於橋上，呼呻餘喘，須臾將死。群萃觀者，皆欲買而烹之。丹獨憫然，問其直幾何。漁曰：「得二千則鬻之。」是時天正寒，韋衫襖袴，無可當者，乃以所乘劣衛易之。既獲，遂放於水中，徒行而去。時有胡蘆先生，不知何所従來，行止迂怪，占事如神。後數日，韋因問命，胡蘆先生倒屣迎門，欣然謂韋曰：「翹望數日，何來晚也？」韋曰：「此來求謁。」先生曰：「我友人元長史，談君美不容口，誠托求識君子，便可偕行。」韋良久思量，知聞間無此官族。因曰：「先生誤，但為某決窮途。」胡蘆曰：「我焉知？君之福壽，非我所知。元公即吾師也，往當自詳之。」相與策杖至通利坊，靜曲幽巷。見一小門，胡蘆先生即扣之。食頃，而有應門者開門延入。數十步，復入一板門。又十餘步，乃見大門，制度宏麗，擬於公侯之家。復有丫鬟數人，皆及姝美，先出迎客。陳設鮮華，異香滿室。俄而有一老人，鬚眉皓然，身長七尺，褐裘韋帶，従二青衣而出。自稱曰：「元浚之。」向韋盡禮先拜。韋驚，急趨拜曰：「某貧賤小生，不意丈人過垂採錄，韋未喻。」老人曰：「老夫將死之命，為君所生，恩德如此，豈容酬報？仁者固不以此為心，然受恩者思欲殺身報效耳。」韋乃矍然，知其黿也，然終不顯言之。遂具珍羞，流連竟日。既暮，韋將辭歸，老人即於懷中出一通文字，授韋曰：「知君要問命，故輒於天曹，錄得一生官祿行止所在，聊以為報。凡有無，皆君之命也。所貴先知耳。」又謂胡蘆先生曰：「幸借吾五十千文，以充韋君改一乘，早決西行，是所願也。」韋再拜而去。明日，胡蘆先生載五十緡至逆旅中，賴以救濟。其文書具言，明年五月及第；又某年平判入登科，受咸陽尉；又明年登朝，作某官。如是歷官一十七政，皆有年月日。最後年遷江西觀察使，至御史大夫。到後三年，廳前皂莢樹花開，當有遷改北歸矣。其後遂無所言，韋常寶持之。自五經及第後，至江西觀察使。每授一官，日月無所差異。洪州使廳前，有皂莢樹一株，歲月頗久。其俗相傳，此樹有花，地主大憂。元和八年，韋在位，一旦樹忽生花，韋遂去官，至中路而卒。初韋遇元長史也，頗怪異之。後每過東路，即於舊居尋訪不獲，問於胡蘆先生。先生曰：「彼神龍也，處化無常，安可尋也？」韋曰：「若然者，安有中橋之患？」胡蘆曰：「迍難困厄，凡人之與聖人，神龍之與耑蠕，皆一時不免也，又何得異焉？」