zuì jīn gāng xiǎo qiū shēng dà làng　 chī gōng zǐ yú tòng chù qián qíng
醉金剛小鰍生大浪　痴公子余痛觸前情

huà shuō jiǎ yǔ cūn gāng yù guò dù, jiàn yǒu rén fēi bēn ér lái, pǎo dào gēn qián, kǒu chēng: lǎo yé, fāng cái jìn de nà miào huǒ qǐ le! yǔ cūn huí shǒu kàn shí, zhǐ jiàn liè yán shāo tiān, fēi huī bì mù. yǔ cūn xīn xiǎng, zhè yě qí guài, wǒ cái chū lái, zǒu bù duō yuǎn, zhè huǒ cóng hé ér lái? mò fēi shì yǐn zāo jié yú cǐ? yù dài huí qù, yòu kǒng wù le guò hé ruò bù huí qù, xīn xià yòu bù ān. xiǎng le yī xiǎng, biàn wèn dào: nǐ fāng cái jiàn zhè lǎo dào shì chū lái le méi yǒu? nà rén dào: xiǎo de yuán suí lǎo yé chū lái, yīn fù nèi téng tòng, lüè zǒu le yī zǒu. huí tóu kàn jiàn yī piàn huǒ guāng, yuán lái jiù shì nà miào zhōng huǒ qǐ, tè gǎn lái bǐng zhī lǎo yé. bìng méi yǒu jiàn yǒu rén chū lái. yǔ cūn suī zé xīn lǐ hú yí, jiū jìng shì míng lì guān xīn de rén, nà kěn huí qù kàn shì, biàn jiào nà rén: nǐ zài zhè lǐ děng huǒ miè le jìn qù qiáo nà lǎo dào zài yǔ bù zài, jí lái huí bǐng. nà rén zhǐ de dá yīng le cì hou.
話說賈雨村剛欲過渡，見有人飛奔而來，跑到跟前，口稱：「老爺，方才進的那廟火起了！」雨村回首看時，只見烈炎燒天，飛灰蔽目。雨村心想，「這也奇怪，我才出來，走不多遠，這火從何而來？莫非士隱遭劫於此？」欲待回去，又恐誤了過河；若不回去，心下又不安。想了一想，便問道：「你方才見這老道士出來了沒有？」那人道：「小的原隨老爺出來，因腹內疼痛，略走了一走。回頭看見一片火光，原來就是那廟中火起，特趕來稟知老爺。並沒有見有人出來。」雨村雖則心裡狐疑，究竟是名利關心的人，那肯回去看視，便叫那人：「你在這裡等火滅了進去瞧那老道在與不在，即來回稟。」那人只得答應了伺候。

yǔ cūn guò hé, réng zì qù zhā kàn, chá le jǐ chù, yù gōng guǎn biàn zì xiē xià. míng rì yòu xíng yī chéng, jìn le dōu mén, zhòng yá yì jiē zhe, qián hū hòu yōng de zǒu zhe. yǔ cūn zuò zài jiào nèi, tīng jiàn jiào qián kāi lù de rén chǎo rǎng. yǔ cūn wèn shì hé shì. nà kāi lù de lā le yī gè rén guò lái guì zài jiào qián bǐng dào: nà rén jiǔ zuì bù zhī huí bì, fǎn chōng tū guò lái. xiǎo de yāo he tā, tā dào shì jiǔ sā lài, tǎng zài jiē xīn, shuō xiǎo de dǎ le tā le. yǔ cūn biàn dào: wǒ shì guǎn lǐ zhè lǐ dì fāng de. nǐ men dōu shì wǒ de zǐ mín, zhī dào běn fǔ jīng guò, hē le jiǔ bù zhī tuì bì, hái gǎn sā lài! nà rén dào: wǒ hē jiǔ shì zì jǐ de qián, zuì le tǎng de shì huáng shàng de dì, biàn shì dà rén lǎo yé yě guǎn bù dé. yǔ cūn nù dào: zhè rén mù wú fǎ jì, wèn tā jiào shén me míng zì. nà rén huí dào: wǒ jiào zuì jīn gāng ní èr. yǔ cūn tīng le shēng qì, jiào rén: dǎ zhè jīn gāng, qiáo tā shì jīn gāng bú shì! shǒu xià bǎ ní èr àn dào, zhe shí de dǎ le jǐ biān. ní èr fù tòng, jiǔ xǐng qiú ráo. yǔ cūn zài jiào nèi xiào dào: yuán lái shì zhè me gè jīn gāng me. wǒ qiě bù dǎ nǐ, jiào rén dài jìn yá mén màn màn de wèn nǐ. zhòng yá yì dá yīng, shuān le ní èr, lā zhe biàn zǒu. ní èr āi qiú, yě bù zhōng yòng.
雨村過河，仍自去查看，查了幾處，遇公館便自歇下。明日又行一程，進了都門，眾衙役接着，前呼後擁的走着。雨村坐在轎內，聽見轎前開路的人吵嚷。雨村問是何事。那開路的拉了一個人過來跪在轎前稟道：「那人酒醉不知迴避，反衝突過來。小的吆喝他，他倒恃酒撒賴，躺在街心，說小的打了他了。」雨村便道：「我是管理這裡地方的。你們都是我的子民，知道本府經過，喝了酒不知退避，還敢撒賴！」那人道：「我喝酒是自己的錢，醉了躺的是皇上的地，便是大人老爺也管不得。」雨村怒道：「這人目無法紀，問他叫什麼名字。」那人回道：「我叫醉金剛倪二。」雨村聽了生氣，叫人：「打這金剛，瞧他是金剛不是！」手下把倪二按倒，着實的打了幾鞭。倪二負痛，酒醒求饒。雨村在轎內笑道：「原來是這麼個金剛麼。我且不打你，叫人帶進衙門慢慢的問你。」眾衙役答應，拴了倪二，拉着便走。倪二哀求，也不中用。

yǔ cūn jìn nèi fù zhǐ huí cáo, nà lǐ bǎ zhè jiàn shì fàng zài xīn shàng. nà jiē shàng kàn rè nào de sān sān liǎng liǎng chuán shuō: ní èr zhàng zhe yǒu xiē lì qì, shì jiǔ é rén, jīn ér pèng zài jiǎ dà rén shǒu lǐ, zhǐ pà bù qīng ráo de. zhè huà yǐ chuán dào tā qī nǚ ěr biān. nà yè guǒ děng ní èr bù jiàn huí jiā, tā nǚ ér biàn dào gè chù dǔ chǎng xún mì, nà dǔ bó de dōu shì zhè me shuō, tā nǚ ér jí dé kū le. zhòng rén dōu dào: nǐ bù yòng zháo jí. nà jiǎ dà rén shì róng fǔ de yī jiā. róng fǔ lǐ de yī gè shén me èr yé hé nǐ fù qīn xiāng hǎo, nǐ tóng nǐ mǔ qīn qù zhǎo tā shuō gè qíng, jiù fàng chū lái le. ní èr de nǚ ér tīng le, xiǎng le yī xiǎng, guǒ rán wǒ fù qīn cháng shuō jiān bì jiǎ èr yé hé tā hǎo, wèi shén me bù zhǎo tā qù. gǎn zhe huí lái, jí hé mǔ qīn shuō le.
雨村進內復旨回曹，那裡把這件事放在心上。那街上看熱鬧的三三兩兩傳說：「倪二仗着有些力氣，恃酒訛人，今兒碰在賈大人手裡，只怕不輕饒的。」這話已傳到他妻女耳邊。那夜果等倪二不見回家，他女兒便到各處賭場尋覓，那賭博的都是這麼說，他女兒急得哭了。眾人都道：「你不用着急。那賈大人是榮府的一家。榮府里的一個什麼二爺和你父親相好，你同你母親去找他說個情，就放出來了。」倪二的女兒聽了，想了一想，「果然我父親常說間壁賈二爺和他好，為什麼不找他去。」趕着回來，即和母親說了。

niáng ér liǎng gè qù zhǎo jiǎ yún. nà rì jiǎ yún qià zài jiā, jiàn tā mǔ nǚ liǎng gè guò lái, biàn ràng zuò. jiǎ yún de mǔ qīn biàn dào chá. ní jiā mǔ nǚ jí jiāng ní èr bèi jiǎ dà rén ná qù de huà shuō le yī biàn, qiú èr yé shuō qíng fàng chū lái. jiǎ yún yī kǒu yīng chéng, shuō: zhè suàn bù dé shén me, wǒ dào xī fǔ lǐ shuō yī shēng jiù fàng le. nà jiǎ dà rén quán zhàng wǒ jiā de xī fǔ lǐ cái dé zuò le zhè me dà guān, zhǐ yào dǎ fā gè rén qù yī shuō jiù wán le. ní jiā mǔ nǚ huān xǐ, huí lái biàn dào fǔ lǐ gào sù le ní èr, jiào tā bù yòng máng, yǐ jīng qiú le jiǎ èr yé, tā mǎn kǒu yīng chéng, tǎo gè qíng biàn fàng chū lái de. ní èr tīng le yě xǐ huān.
娘兒兩個去找賈芸。那日賈芸恰在家，見他母女兩個過來，便讓坐。賈芸的母親便倒茶。倪家母女即將倪二被賈大人拿去的話說了一遍，」求二爺說情放出來」。賈芸一口應承，說：「這算不得什麼，我到西府里說一聲就放了。那賈大人全仗我家的西府里才得做了這麼大官，只要打發個人去一說就完了。」倪家母女歡喜，回來便到府里告訴了倪二，叫他不用忙，已經求了賈二爺，他滿口應承，討個情便放出來的。倪二聽了也喜歡。

bù liào jiǎ yún zì cóng nà rì gěi fèng jiě sòng lǐ bù shōu, bù hǎo yì sī jìn lái, yě bù cháng dào róng fǔ. nà róng fǔ de mén shàng yuán kàn zhe zhǔ zi de xíng shì, jiào shuí zǒu dòng cái yǒu xiē tǐ miàn, yī shí lái le tā biàn jìn qù tōng bào ruò zhǔ zi bù dà lǐ le, bù lùn běn jiā qīn qī, tā yī gài bù huí, zhī le qù jiù wán shì. nà rì jiǎ yún dào fǔ shàng shuō gěi liǎn èr yé qǐng ān. mén shàng de shuō: èr yé bù zài jiā, děng huí lái wǒ men tì huí bà. jiǎ yún yù yào shuō qǐng èr nǎi nǎi de ān, shēng kǒng mén shàng yàn fán, zhǐ de huí jiā. yòu bèi ní jiā mǔ nǚ cuī bī zhe shuō: èr yé cháng shuō fǔ shàng shì bù lùn nà gè yá mén, shuō yī shēng shuí gǎn bù yī. rú jīn hái shì fǔ lǐ de yī jiā, yòu bù wèi shén me dà shì, zhè gè qíng hái tǎo bù lái, bái shì wǒ men èr yé le. jiǎ yún liǎn shàng xià bù lái, zuǐ lǐ hái shuō yìng huà: zuó ér wǒ men jiā lǐ yǒu shì, méi dǎ fā rén shuō qù, shǎo bu dé jīn ér shuō le jiù fàng. shén me dà bù liǎo de shì! ní jiā mǔ nǚ zhǐ de tīng xìn.
不料賈芸自從那日給鳳姐送禮不收，不好意思進來，也不常到榮府。那榮府的門上原看着主子的行事，叫誰走動才有些體面，一時來了他便進去通報；若主子不大理了，不論本家親戚，他一概不回，支了去就完事。那日賈芸到府上說「給璉二爺請安」。門上的說：「二爺不在家，等回來我們替回罷。」賈芸欲要說「請二奶奶的安」，生恐門上厭煩，只得回家。又被倪家母女催逼着說：「二爺常說府上是不論那個衙門，說一聲誰敢不依。如今還是府里的一家，又不為什麼大事，這個情還討不來，白是我們二爺了。」賈芸臉上下不來，嘴裡還說硬話：「昨兒我們家裡有事，沒打發人說去，少不得今兒說了就放。什麼大不了的事！」倪家母女只得聽信。

qǐ zhī jiǎ yún jìn rì dà mén jìng bù dé jìn qù, rào dào hòu tóu yào jìn yuán nèi zhǎo bǎo yù, bù liào yuán mén suǒ zhe, zhǐ de chuí tóu sàng qì de huí lái. xiǎng qǐ nà nián ní èr jiè yín yǔ wǒ, mǎi le xiāng liào sòng gěi tā, cái pài wǒ zhǒng shù. rú jīn wǒ méi yǒu qián qù dǎ diǎn, jiù bǎ wǒ jù jué. tā yě bú shì shén me hǎo de, ná zhe tài yé liú xià de gōng zhōng yín qián zài wài fàng jiā yī qián, wǒ men qióng běn jiā yào jiè yī liǎng yě bù néng. tā dǎ liàng bǎo de zhù yī bèi zi bù qióng de le, nǎ zhī wài tóu de shēng míng hěn bù hǎo. wǒ bù shuō bà le, ruò shuō qǐ lái, rén mìng guān sī bù zhī yǒu duō shǎo ne. yī miàn xiǎng zhe, lái dào jiā zhōng, zhǐ jiàn ní jiā mǔ nǚ dōu děng zhe. jiǎ yún wú yán kě zhī, biàn shuō dào: xī fǔ lǐ yǐ jīng dǎ fā rén shuō le, zhǐ yán jiǎ dà rén bù yī. nǐ hái qiú wǒ men jiā de nú cái zhōu ruì de qīn qī lěng zǐ xìng qù cái zhōng yòng. ní jiā mǔ nǚ tīng le shuō: èr yé zhè yàng tǐ miàn yé men hái bù zhōng yòng, ruò shì nú cái, shì gèng bù zhōng yòng le. jiǎ yún bù hǎo yì sī, xīn lǐ fā jí dào: nǐ bù zhī dào, rú jīn de nú cái bǐ zhǔ zi qiáng duō zhe ne. ní jiā mǔ nǚ tīng lái wú fǎ, zhǐ de lěng xiào jǐ shēng shuō: zhè dào nán wèi èr yé bái pǎo le zhè jǐ tiān, děng wǒ men nà yī gè chū lái zài dào fá bà. shuō bì chū lái, lìng tuō rén jiāng ní èr nòng le chū lái, zhǐ dǎ le jǐ bǎn, yě méi yǒu shén me zuì.
豈知賈芸近日大門竟不得進去，繞到後頭要進園內找寶玉，不料園門鎖着，只得垂頭喪氣的回來。想起「那年倪二借銀與我，買了香料送給他，才派我種樹。如今我沒有錢去打點，就把我拒絕。他也不是什麼好的，拿着太爺留下的公中銀錢在外放加一錢，我們窮本家要借一兩也不能。他打諒保得住一輩子不窮的了，那知外頭的聲名很不好。我不說罷了，若說起來，人命官司不知有多少呢。」一面想着，來到家中，只見倪家母女都等着。賈芸無言可支，便說道：「西府里已經打發人說了，只言賈大人不依。你還求我們家的奴才周瑞的親戚冷子興去才中用。」倪家母女聽了說：「二爺這樣體面爺們還不中用，若是奴才，是更不中用了。」賈芸不好意思，心裡發急道：「你不知道，如今的奴才比主子強多着呢。」倪家母女聽來無法，只得冷笑幾聲說：「這倒難為二爺白跑了這幾天，等我們那一個出來再道乏罷。」說畢出來，另托人將倪二弄了出來，只打了幾板，也沒有什麼罪。

ní èr huí jiā, tā qī nǚ jiāng jiǎ jiā bù kěn shuō qíng de huà shuō le yī biàn. ní èr zhèng hē zhe jiǔ, biàn shēng qì yào zhǎo jiǎ yún, shuō: zhè xiǎo zá zhǒng, méi liáng xīn de dōng xī! tóu lǐ tā méi yǒu fàn chī yào dào fǔ nèi zuān móu shì bàn, kuī wǒ ní èr yé bāng le tā. rú jīn wǒ yǒu liǎo shì tā bù guǎn. hǎo bà liě, ruò shì wǒ ní èr nào chū lái, lián liǎng fǔ lǐ dōu bù gān jìng! tā qī nǚ máng quàn dào: āi, nǐ yòu hē le huáng tāng biàn shì zhè yàng yǒu tiān méi rì tóu de, qián ér kě bú shì zuì le nào de luàn zi, ái le dǎ hái méi hǎo ne, nǐ yòu nào le. ní èr dào: ái le dǎ biàn pà tā bù chéng, zhǐ pà ná bù zháo yóu tóu! wǒ zài jiān lǐ de shí hòu, dào rèn dé le hǎo jǐ gè yǒu yì qì de péng yǒu, tīng jiàn tā men shuō qǐ lái, bù dú shì chéng nèi xìng jiǎ de duō, wài shěng xìng jiǎ de yě bù shǎo. qián ér jiān lǐ shōu xià le hǎo jǐ gè jiǎ jiā de jiā rén. wǒ dào shuō, zhè lǐ de jiǎ jiā xiǎo yī bèi zi bìng nú cái men suī bù hǎo, tā men lǎo yī bèi de hái hǎo, zěn me fàn liǎo shì. wǒ dǎ tīng dǎ tīng, shuō shì hé zhè lǐ jiǎ jiā shì yī jiā, dōu zhù zài wài shěng, shěn míng bái liǎo jiě jìn lái wèn zuì de, wǒ cái fàng xīn. ruò shuō jiǎ èr zhè xiǎo zi tā wàng ēn fù yì, wǒ biàn hé jǐ gè péng yǒu shuō tā jiā zěn yàng yǐ shì qī rén, zěn yàng pán bō xiǎo mín, zěn yàng qiáng qǔ yǒu nán fù nǚ, jiào tā men chǎo rǎng chū lái, yǒu le fēng shēng dào le dōu lǎo yé ěr duǒ lǐ, zhè yī nào qǐ lái, jiào nǐ men cái rèn dé ní èr jīn gāng ne! tā nǚ rén dào: nǐ hē le jiǔ shuì qù bà! tā yòu qiáng zhàn shuí jiā de nǚ rén lái le, méi yǒu de shì nǐ bù yòng hùn shuō le. ní èr dào: nǐ men zài jiā lǐ nà lǐ zhī dào wài tóu de shì. qián nián wǒ zài dǔ chǎng lǐ pèng jiàn le xiǎo zhāng, shuō tā nǚ rén bèi jiǎ jiā zhàn le, tā hái hé wǒ shāng liáng. wǒ dào quàn tā cái liǎo shì de. dàn bù zhī zhè xiǎo zhāng rú jīn nà lǐ qù le, zhè liǎng nián méi jiàn. ruò pèng zhe le tā, wǒ ní èr chū gè zhǔ yì jiào jiǎ lǎo èr sǐ, gěi wǒ hǎo hǎo de xiào jìng xiào jìng wǒ ní èr tài yé cái bà le. nǐ dào bù lǐ wǒ le! shuō zhe, dào shēn tǎng xià, zuǐ lǐ hái shì gū gū dū dū de shuō le yī huí, biàn shuì qù le. tā qī nǚ zhǐ dāng shì zuì huà, yě bù lǐ tā. míng rì zǎo qǐ, ní èr yòu wǎng dǔ chǎng zhōng qù le. bù tí.
倪二回家，他妻女將賈家不肯說情的話說了一遍。倪二正喝着酒，便生氣要找賈芸，說：「這小雜種，沒良心的東西！頭裡他沒有飯吃要到府內鑽謀事辦，虧我倪二爺幫了他。如今我有了事他不管。好罷咧，若是我倪二鬧出來，連兩府里都不乾淨！」他妻女忙勸道：「噯，你又喝了黃湯便是這樣有天沒日頭的，前兒可不是醉了鬧的亂子，捱了打還沒好呢，你又鬧了。」倪二道：「捱了打便怕他不成，只怕拿不着由頭！我在監里的時候，倒認得了好幾個有義氣的朋友，聽見他們說起來，不獨是城內姓賈的多，外省姓賈的也不少。前兒監里收下了好幾個賈家的家人。我倒說，這裡的賈家小一輩子並奴才們雖不好，他們老一輩的還好，怎麼犯了事。我打聽打聽，說是和這裡賈家是一家，都住在外省，審明白了解進來問罪的，我才放心。若說賈二這小子他忘恩負義，我便和幾個朋友說他家怎樣倚勢欺人，怎樣盤剝小民，怎樣強娶有男婦女，叫他們吵嚷出來，有了風聲到了都老爺耳朵里，這一鬧起來，叫你們才認得倪二金剛呢！」他女人道：「你喝了酒睡去罷！他又強占誰家的女人來了，沒有的事你不用混說了。」倪二道：「你們在家裡那裡知道外頭的事。前年我在賭場裡碰見了小張，說他女人被賈家占了，他還和我商量。我倒勸他才了事的。但不知這小張如今那裡去了，這兩年沒見。若碰着了他，我倪二出個主意叫賈老二死，給我好好的孝敬孝敬我倪二太爺才罷了。你倒不理我了！」說着，倒身躺下，嘴裡還是咕咕嘟嘟的說了一回，便睡去了。他妻女只當是醉話，也不理他。明日早起，倪二又往賭場中去了。不題。

qiě shuō yǔ cūn huí dào jiā zhōng, xiē xī le yī yè, jiāng dào shàng yù jiàn zhēn shì yǐn de shì gào sù le tā fū rén yī biàn. tā fū rén biàn mán yuàn tā: wèi shén me bù huí qù qiáo yī qiáo, tǎng huò shāo sǐ le, kě bú shì zán men méi liáng xīn! shuō zhe, diào xià lèi lái. yǔ cūn dào: tā shì fāng wài de rén le, bù kěn hé zán men zài yī chù de. zhèng shuō zhe, wài tóu chuán jìn huà lái, bǐng shuō: qián rì lǎo yé fēn fù qiáo huǒ shāo miào qù de huí lái le huí huà. yǔ cūn duó le chū lái. nà yá yì dǎ qiān qǐng le ān, huí shuō: xiǎo de fèng lǎo yé de mìng huí qù, yě bù děng huǒ miè, biàn mào huǒ jìn qù qiáo nà gè dào shì, qǐ zhī tā zuò de dì fāng duō shāo le. xiǎo de xiǎng zhe nà dào shì bì dìng shāo sǐ le. nà shāo de qiáng wū wǎng hòu tā qù, dào shì de yǐng ér dōu méi yǒu, zhǐ yǒu yī gè pú tuán yī gè piáo ér hái shì hǎo hǎo de. xiǎo de gè chù zhǎo xún tā de shī shǒu, lián gǔ tóu dōu méi yǒu yī diǎn ér. xiǎo de kǒng lǎo yé bù xìn, xiǎng yào ná zhè pú tuán piáo ér huí lái zuò gè zhèng jiàn, xiǎo de zhè me yī ná, qǐ zhī dōu chéng le huī le. yǔ cūn tīng bì, xīn xià míng bái, zhī shì yǐn xiān qù, biàn bǎ nà yá yì dǎ fā le chū qù. huí dào fáng zhōng, bìng méi tí qǐ shì yǐn huǒ huà zhī yán, kǒng tā fù nǚ bù zhī, fǎn shēng bēi gǎn, zhǐ shuō bìng wú xíng jī, bì shì tā xiān zǒu le.
且說雨村回到家中，歇息了一夜，將道上遇見甄士隱的事告訴了他夫人一遍。他夫人便埋怨他：「為什麼不回去瞧一瞧，倘或燒死了，可不是咱們沒良心！」說着，掉下淚來。雨村道：「他是方外的人了，不肯和咱們在一處的。」正說着，外頭傳進話來，稟說：「前日老爺吩咐瞧火燒廟去的回來了回話。」雨村踱了出來。那衙役打千請了安，回說：「小的奉老爺的命回去，也不等火滅，便冒火進去瞧那個道士，豈知他坐的地方多燒了。小的想着那道士必定燒死了。那燒的牆屋往後塌去，道士的影兒都沒有，只有一個蒲團、一個瓢兒還是好好的。小的各處找尋他的屍首，連骨頭都沒有一點兒。小的恐老爺不信，想要拿這蒲團瓢兒回來做個證見，小的這麼一拿，豈知都成了灰了。」雨村聽畢，心下明白，知士隱仙去，便把那衙役打發了出去。回到房中，並沒提起士隱火化之言，恐他婦女不知，反生悲感，只說並無形跡，必是他先走了。

yǔ cūn chū lái, dú zuò shū fáng, zhèng yào xì xiǎng shì yǐn de huà, hū yǒu jiā rén chuán bào shuō: nèi tíng chuán zhǐ, jiāo kàn shì jiàn. yǔ cūn jí máng shàng jiào jìn nèi, zhǐ tīng jiàn rén shuō: jīn rì jiǎ cún zhōu jiāng xī liáng dào bèi cān huí lái, zài cháo nèi xiè zuì. yǔ cūn máng dào le nèi gé, jiàn le gè dà rén, jiāng hǎi jiāng bàn lǐ bù shàn de zhǐ yì kàn le, chū lái jí máng zhǎo zháo jiǎ zhèng, xiān shuō le xiē wèi tā bào qū de huà, hòu yòu dào xǐ, wèn: yí lù kě hǎo? jiǎ zhèng yě jiāng wéi bié yǐ hòu de huà xì xì de shuō le yī biàn. yǔ cūn dào: xiè zuì de běn shàng le qù méi yǒu? jiǎ zhèng dào: yǐ shǎng qù le, děng shàn hòu xià lái kàn zhǐ yì bà. zhèng shuō zhe, zhǐ tīng lǐ tóu chuán chū zhǐ lái jiào jiǎ zhèng, jiǎ zhèng jí máng jìn qù. gè dà rén yǒu yǔ jiǎ zhèng guān qiè de, dōu zài lǐ tóu děng zhe. děng le hǎo yī huí fāng jiàn jiǎ zhèng chū lái, kàn jiàn tā dài zhe mǎn tóu de hàn. zhòng rén yíng shǎng qù jiē zhe, wèn: yǒu shén me zhǐ yì. jiǎ zhèng tǔ shé dào: xià sǐ rén, xià sǐ rén! dào méng gè wèi dà rén guān qiè, xìng xǐ méi yǒu shén me shì. zhòng rén dào: zhǐ yì wèn le xiē shén me? jiǎ zhèng dào: zhǐ yì wèn de shì yún nán sī dài shén qiāng yī àn. běn shàng zòu míng shì yuán rèn tài shī jiǎ huà de jiā rén, zhǔ shàng yī shí jì zhe wǒ men xiān zǔ de míng zì, biàn wèn qǐ lái. wǒ máng zhe kē tóu zòu míng xiān zǔ de míng zì shì dài huà, zhǔ shàng biàn xiào le, hái jiàng zhǐ yì shuō: qián fàng bīng bù hòu jiàng fǔ yǐn de bú shì yě jiào jiǎ huà me? nà shí yǔ cūn yě zài páng biān, dào xià le yī tiào, biàn wèn jiǎ zhèng dào: lǎo xiān shēng zěn me zòu de? jiǎ zhèng dào: wǒ biàn màn màn zòu dào, yuán rèn tài shī jiǎ huà shì yún nán rén, xiàn rèn fǔ yǐn jiǎ mǒu shì zhè jiāng hú zhōu rén. zhǔ shàng yòu wèn sū zhōu cì shǐ zòu de jiǎ fàn shì nǐ yī jiā le? wǒ yòu kē tóu zòu dào: shì. zhǔ shàng biàn biàn sè dào: zòng shǐ jiā nú qiáng zhàn liáng qī nǚ, hái chéng shì me! wǒ yī jù bù gǎn zòu. zhǔ shàng yòu wèn dào: jiǎ fàn shì nǐ shén me rén? wǒ máng zòu dào: shì yuǎn zú. zhǔ shàng hēng le yī shēng, jiàng zhǐ jiào chū lái le. kě bú shì chà shì. zhòng rén dào: běn lái yě qiǎo, zěn me yī lián yǒu zhè liǎng jiàn shì. jiǎ zhèng dào: shì dào bù qí, dǎo shì dōu xìng jiǎ de bù hǎo. suàn lái wǒ men hán zú rén duō, nián dài jiǔ le, gè chù dōu yǒu. xiàn zài suī méi yǒu shì, jiū jìng zhǔ shàng jì zhe yī gè jiǎ zì bù hǎo. zhòng rén shuō: zhēn shì zhēn, jiǎ shì jiǎ, pà shén me. jiǎ zhèng dào: wǒ xīn lǐ bā bù dé bù zuò guān, zhǐ shì bù gǎn gào lǎo. xiàn zài wǒ men jiā lǐ liǎng gè shì xí, zhè yě wú kě nài hé de. yǔ cūn dào: rú jīn lǎo xiān shēng réng shì gōng bù, xiǎng lái jīng guān shì méi yǒu shì de. jiǎ zhèng dào: jīng guān suī rán wú shì, wǒ jiū jìng zuò guò liǎng cì wài rèn, yě jiù shuō bù qí le. zhòng rén dào: èr lǎo yé de rén pǐn xíng shì wǒ men dōu pèi fú de. jiù shì lìng xiōng dà lǎo yé, yě shì gè hǎo rén. zhǐ yào zài lìng zhí bèi shēn shàng yán jǐn xiē jiù shì le. jiǎ zhèng dào: wǒ yīn zài jiā de rì zi shǎo, shě zhí de shì qíng bù dà chá kǎo, wǒ xīn lǐ yě bù shèn fàng xīn. zhū wèi jīn rì tí qǐ, dōu shì zhì xiāng hǎo, huò zhě tīng jiàn dōng zhái de zhí ér jiā yǒu shén me bù fèng guī jǔ de shì me? zhòng rén dào: méi tīng jiàn bié de, zhǐ yǒu jǐ wèi shì láng xīn lǐ bù dà hé mù, nèi jiān lǐ tóu yě yǒu xiē. xiǎng lái bù pà shén me, zhǐ yào zhǔ fù nà biān lìng zhí zhū shì liú shén jiù shì le. zhòng rén shuō bì, jǔ shǒu ér sàn.
雨村出來，獨坐書房，正要細想士隱的話，忽有家人傳報說：「內廷傳旨，交看事件。」雨村疾忙上轎進內，只聽見人說：「今日賈存周江西糧道被參回來，在朝內謝罪。」雨村忙到了內閣，見了各大人，將海疆辦理不善的旨意看了，出來即忙找着賈政，先說了些為他抱屈的話，後又道喜，問：「一路可好？」賈政也將違別以後的話細細的說了一遍。雨村道：「謝罪的本上了去沒有？」賈政道：「已上去了，等膳後下來看旨意罷。」正說着，只聽裡頭傳出旨來叫賈政，賈政即忙進去。各大人有與賈政關切的，都在裡頭等着。等了好一回方見賈政出來，看見他帶着滿頭的汗。眾人迎上去接着，問：「有什麼旨意。」賈政吐舌道：「嚇死人，嚇死人！倒蒙各位大人關切，幸喜沒有什麼事。」眾人道：「旨意問了些什麼？」賈政道：「旨意問的是雲南私帶神槍一案。本上奏明是原任太師賈化的家人，主上一時記着我們先祖的名字，便問起來。我忙着磕頭奏明先祖的名字是代化，主上便笑了，還降旨意說：『前放兵部後降府尹的不是也叫賈化麼？』那時雨村也在旁邊，倒嚇了一跳，便問賈政道：「老先生怎麼奏的？」賈政道：「我便慢慢奏道，『原任太師賈化是雲南人，現任府尹賈某是浙江湖州人。』主上又問『蘇州刺史奏的賈范是你一家了？』我又磕頭奏道：『是。』主上便變色道：『縱使家奴強占良妻女，還成事麼！』我一句不敢奏。主上又問道：『賈范是你什麼人？』我忙奏道：『是遠族。』主上哼了一聲，降旨叫出來了。可不是詫事。」眾人道：「本來也巧，怎麼一連有這兩件事。」賈政道：「事到不奇，倒是都姓賈的不好。算來我們寒族人多，年代久了，各處都有。現在雖沒有事，究竟主上記着一個賈字不好。」眾人說：「真是真，假是假，怕什麼。」賈政道：「我心裡巴不得不做官，只是不敢告老。現在我們家裡兩個世襲，這也無可奈何的。」雨村道：「如今老先生仍是工部，想來京官是沒有事的。」賈政道：「京官雖然無事，我究竟做過兩次外任，也就說不齊了。」眾人道：「二老爺的人品行事我們都佩服的。就是令兄大老爺，也是個好人。只要在令侄輩身上嚴緊些就是了。」賈政道：「我因在家的日子少，舍侄的事情不大查考，我心裡也不甚放心。諸位今日提起，都是至相好，或者聽見東宅的侄兒家有什麼不奉規矩的事麼？」眾人道：「沒聽見別的，只有幾位侍郎心裡不大和睦，內監裡頭也有些。想來不怕什麼，只要囑咐那邊令侄諸事留神就是了。」眾人說畢，舉手而散。

jiǎ zhèng rán hòu huí jiā, zhòng zǐ zhí děng dōu yíng jiē shàng lái. jiǎ zhèng yíng zhe, qǐng jiǎ mǔ de ān, rán hòu zhòng zǐ zhí jù qǐng le jiǎ zhèng de ān, yī tóng jìn fǔ. wáng fū rén děng yǐ dào le róng xǐ táng yíng jiē. jiǎ zhèng xiān dào le jiǎ mǔ nà lǐ bài jiàn le, chén shù xiē wéi bié de huà. jiǎ mǔ wèn tàn chūn xiāo xī. jiǎ zhèng jiāng xǔ jià tàn chūn de shì dōu bǐng míng liǎo, hái shuō: ér zi qǐ shēn jí cù, nán guò zhòng yáng, suī méi yǒu qīn jiàn, tīng jiàn nà biān qīn jiā de rén lái shuō de jí hǎo. qīn jiā lǎo yé tài tài dōu shuō qǐng lǎo tài tài de ān hái shuō jīn dōng míng chūn dà yuē hái kě diào jìn jīng lái, zhè biàn hǎo le. rú jīn wén dé hǎi jiāng yǒu shì, zhǐ pà nà shí hái bù néng diào. jiǎ mǔ shǐ zé yīn jiǎ zhèng jiàng diào huí lái, zhī tàn chūn yuǎn zài tā xiāng, yī wú qīn gù, xīn xià bù yuè. hòu tīng jiǎ zhèng jiāng guān shì shuō míng, tàn chūn ān hǎo, yě biàn zhuǎn bēi wèi xǐ, biàn xiào zhe jiào jiǎ zhèng chū qù. rán hòu dì xiōng xiāng jiàn, zhòng zǐ zhí bài jiàn, dìng le míng rì qīng chén bài cí táng.
賈政然後回家，眾子侄等都迎接上來。賈政迎着，請賈母的安，然後眾子侄俱請了賈政的安，一同進府。王夫人等已到了榮禧堂迎接。賈政先到了賈母那裡拜見了，陳述些違別的話。賈母問探春消息。賈政將許嫁探春的事都稟明了，還說：「兒子起身急促，難過重陽，雖沒有親見，聽見那邊親家的人來說的極好。親家老爺太太都說請老太太的安；還說今冬明春大約還可調進京來，這便好了。如今聞得海疆有事，只怕那時還不能調。」賈母始則因賈政降調回來，知探春遠在他鄉，一無親故，心下不悅。後聽賈政將官事說明，探春安好，也便轉悲為喜，便笑着叫賈政出去。然後弟兄相見，眾子侄拜見，定了明日清晨拜祠堂。

jiǎ zhèng huí dào zì jǐ wū nèi, wáng fū rén děng jiàn guò, bǎo yù jiǎ liǎn tì lìng bài jiàn. jiǎ zhèng jiàn le bǎo yù guǒ rán bǐ qǐ shēn zhī shí liǎn miàn fēng mǎn, dào jué ān jìng, bìng bù zhī tā xīn lǐ hú tú, suǒ yǐ xīn shén xǐ huān, bù yǐ jiàng diào wèi niàn, xīn xiǎng xìng kuī lǎo tài tài bàn lǐ de hǎo. yòu jiàn bǎo chāi shěn hòu gèng shèng xiān shí, lán ér wén yǎ jùn xiù, biàn xǐ xíng yú sè. dú jiàn huán ér réng shì xiān qián, jiū bù shèn zhōng ài. xiē xī le bàn tiān, hū rán xiǎng qǐ wèi hé jīn rì duǎn le yī rén? wáng fū rén zhī shì xiǎng zhe dài yù. qián yīn jiā shū wèi bào, jīn rì yòu chū dào jiā, zhèng shì xǐ huān, bù biàn zhí gào, zhǐ shuō shì bìng zhe. qǐ zhī bǎo yù xīn lǐ yǐ rú dāo jiǎo, yīn fù qīn dào jiā, zhǐ de bǎ chí xīn cì hou. wáng fū rén jiā tíng jiē fēng, zi sūn jìng jiǔ. fēng jiě suī shì zhí xí, xiàn bàn jiā shì, yě suí le bǎo chāi děng dì jiǔ. jiǎ zhèng biàn jiào: dì le yī xún jiǔ dōu xiē xī qù bà. mìng zhòng jiā rén bù bì cì hou, dài míng zǎo bài guò zōng cí, rán hòu jìn jiàn. fēn pài yǐ dìng, jiǎ zhèng yǔ wáng fū rén shuō xiē bié hòu de huà, yú zhě wáng fū rén dōu bù gǎn yán. dǎo shì jiǎ zhèng xiān tí wáng zǐ téng de shì lái, wáng fū rén yě bù gǎn bēi qī. jiǎ zhèng yòu shuō pán ér de shì, wáng fū rén zhǐ shuō tā shì zì zuò zì shòu, chèn biàn yě jiāng dài yù yǐ sǐ de huà gào sù. jiǎ zhèng fǎn xià le yī jīng, bù jué diào xià lèi lái, lián shēng tàn xī. wáng fū rén yě zhǎng bú zhù, yě kū le. páng biān cǎi yún děng jí máng lā yī, wáng fū rén zhǐ zhù, chóng yòu shuō xiē xǐ huān de huà, biàn ān qǐn le.
賈政回到自己屋內，王夫人等見過，寶玉賈璉替另拜見。賈政見了寶玉果然比起身之時臉面豐滿，倒覺安靜，並不知他心裡糊塗，所以心甚喜歡，不以降調為念，心想「幸虧老太太辦理的好。」又見寶釵沈厚更勝先時，蘭兒文雅俊秀，便喜形於色。獨見環兒仍是先前，究不甚鍾愛。歇息了半天，忽然想起「為何今日短了一人？」王夫人知是想着黛玉。前因家書未報，今日又初到家，正是喜歡，不便直告，只說是病着。豈知寶玉心裡已如刀絞，因父親到家，只得把持心伺候。王夫人家筳接風，子孫敬酒。風姐雖是侄媳，現辦家事，也隨了寶釵等遞酒。賈政便叫：「遞了一巡酒都歇息去罷。」命眾家人不必伺候，待明早拜過宗祠，然後進見。分派已定，賈政與王夫人說些別後的話，余者王夫人都不敢言。倒是賈政先提王子騰的事來，王夫人也不敢悲戚。賈政又說蟠兒的事，王夫人只說他是自作自受，趁便也將黛玉已死的話告訴。賈政反嚇了一驚，不覺掉下淚來，連聲嘆息。王夫人也掌不住，也哭了。旁邊彩雲等即忙拉衣，王夫人止住，重又說些喜歡的話，便安寢了。

cì rì yī zǎo, zhì zōng cí xíng lǐ, zhòng zǐ zhí dōu suí wǎng. jiǎ zhèng biàn zài cí páng xiāng fáng zuò xià, jiào le jiǎ zhēn jiǎ liǎn guò lái, wèn qǐ jiā zhōng shì wù, jiǎ zhēn jiǎn kě shuō de shuō le. jiǎ zhèng yòu dào: wǒ chū huí jiā, yě bù biàn lái xì xì chá wèn. zhǐ shì tīng jiàn wài tóu shuō qǐ nǐ jiā lǐ gèng bù bǐ wǎng qián, zhū shì yào jǐn shèn cái hǎo. nǐ nián jì bù xiǎo le, hái zi men gāi guǎn jiào guǎn jiào, bié jiào tā men zài wài tóu dé zuì rén. liǎn ér yě gāi tīng tīng. bú shì cái huí jiā biàn shuō nǐ men, yīn wǒ yǒu suǒ wén, suǒ yǐ cái shuō de, nǐ men gèng gāi xiǎo xīn xiē. jiǎ zhēn děng liǎn zhǎng dé tōng hóng de, yě zhǐ dá yīng gè shì zì, bù gǎn shuō shén me. jiǎ zhèng yě jiù bà le. huí guī xī fǔ, zhòng jiā rén kē tóu bì, réng fù jìn nèi, zhòng nǚ pú xíng lǐ, bù bì duō zhuì.
次日一早，至宗祠行禮，眾子侄都隨往。賈政便在祠旁廂房坐下，叫了賈珍賈璉過來，問起家中事務，賈珍揀可說的說了。賈政又道：「我初回家，也不便來細細查問。只是聽見外頭說起你家裡更不比往前，諸事要謹慎才好。你年紀不小了，孩子們該管教管教，別叫他們在外頭得罪人。璉兒也該聽聽。不是才回家便說你們，因我有所聞，所以才說的，你們更該小心些。」賈珍等臉漲得通紅的，也只答應個「是」字，不敢說什麼。賈政也就罷了。回歸西府，眾家人磕頭畢，仍復進內，眾女僕行禮，不必多贅。

zhǐ shuō bǎo yù yīn zuó jiǎ zhèng wèn qǐ dài yù, wáng fū rén dá yǐ yǒu bìng, tā biàn àn lǐ shāng xīn. zhí dài jiǎ zhèng mìng tā huí qù, yí lù shàng yǐ dī le hǎo xiē yǎn lèi. huí dào fáng zhōng, jiàn bǎo chāi hé xí rén děng shuō huà, tā biàn dú zuò wài jiān nà mèn. bǎo chāi jiào xí rén sòng guò chá qù, zhī tā bì shì pà lǎo yé chá wèn gōng kè, suǒ yǐ rú cǐ, zhǐ de guò lái ān wèi. bǎo yù biàn jí cǐ shuō: nǐ men jīn yè xiān shuì yī huí, wǒ yào dìng dìng shén. zhè shí gèng bù rú cóng qián, sān yán kě wàng liǎng yǔ, lǎo yé qiáo liǎo bù hǎo. nǐ men shuì bà, jiào xí rén péi zhe wǒ. bǎo chāi tīng qù yǒu lǐ, biàn zì jǐ dào fáng xiān shuì.
只說寶玉因昨賈政問起黛玉，王夫人答以有病，他便暗裡傷心。直待賈政命他回去，一路上已滴了好些眼淚。回到房中，見寶釵和襲人等說話，他便獨坐外間納悶。寶釵叫襲人送過茶去，知他必是怕老爺查問工課，所以如此，只得過來安慰。寶玉便藉此說：「你們今夜先睡一回，我要定定神。這時更不如從前，三言可忘兩語，老爺瞧了不好。你們睡罷，叫襲人陪着我。」寶釵聽去有理，便自己到房先睡。

bǎo yù qīng qīng de jiào xí rén zuò zhe, yāng tā bǎ zǐ juān jiào lái, yǒu huà wèn tā. dàn shì zǐ juān jiàn le wǒ, liǎn shàng zuǐ lǐ zǒng yǒu qì shì de, xū dé nǐ qù jiě shì kāi le tā lái cái hǎo. xí rén dào: nǐ shuō yào dìng shén, wǒ dào xǐ huān, zěn me yòu dìng dào zhè shàng tóu le? yǒu huà nǐ míng ér wèn bù dé! bǎo yù dào: wǒ jiù shì jīn wǎn dé xián, míng rì tǎng huò lǎo yé jiào gàn shén me biàn méi kōng ér. hǎo jiě jie, nǐ kuài qù jiào tā lái. xí rén dào: tā bú shì èr nǎi nǎi jiào shì bù lái de. bǎo yù dào: wǒ suǒ yǐ yāng nǐ qù shuō míng bái le cái hǎo. xí rén dào: jiào wǒ shuō shén me? bǎo yù dào: nǐ hái bù zhī dào wǒ de xīn yě bù zhī dào tā de xīn me? dōu wèi de shì lín gū niáng. nǐ shuō wǒ bìng bú shì fù xīn de, wǒ rú jīn jiào nǐ men nòng chéng le yī gè fù xīn rén le! shuō zhe zhè huà biàn qiáo qiáo lǐ tóu, yòng shǒu yī zhǐ shuō: tā shì wǒ běn bù yuàn yì de, dōu shì lǎo tài tài tā men zhuō nòng de, hǎo duān duān bǎ yī gè lín mèi mei nòng sǐ le. jiù shì tā sǐ, yě gāi jiào wǒ jiàn jiàn, shuō gè míng bái, tā zì jǐ sǐ le yě bù yuàn wǒ. nǐ shì tīng jiàn sān gū niáng tā men shuō de, lín sǐ hèn yuàn wǒ. nà zǐ juān wèi tā gū niáng, yě hèn dé wǒ liǎo bù dé. nǐ xiǎng wǒ shì wú qíng de rén me? qíng wén dào dǐ shì gè yā tóu, yě méi yǒu shén me dà hǎo chù, tā sǐ le, wǒ lǎo shí gào sù nǐ bà, wǒ hái zuò gè jì wén qù jì tā. nà shí lín gū niáng hái qīn yǎn jiàn de. rú jīn lín gū niáng sǐ le, mò fēi dào bù rú qíng wén me, sǐ le lián jì dōu bù néng jì yī jì. lín gū niáng sǐ le hái yǒu zhī de, tā xiǎng qǐ lái bú yào gèng yuàn wǒ me! xí rén dào: nǐ yào jì biàn jì qù, yào wǒ men zuò shén me? bǎo yù dào: wǒ zì cóng hǎo le qǐ lái jiù xiǎng yào zuò yī dào jì wén de, bù zhī dào wǒ rú jīn yī diǎn líng jī dōu méi yǒu le. ruò jì bié rén, hú luàn què shǐ de ruò shì tā duàn duàn sú lǐ bù dé yī diǎn ér de. suǒ yǐ jiào zǐ juān lái wèn, tā gū niáng zhè tiáo xīn tā men dǎ cóng nà yàng shàng kàn chū lái de. wǒ méi bìng de tóu lǐ hái xiǎng dé chū lái, yī bìng yǐ hòu dōu bù jì dé. nǐ shuō lín gū niáng yǐ jīng hǎo le, zěn me hū rán sǐ de? tā hǎo de shí hòu wǒ bù qù, tā zěn me shuō? wǒ bìng shí hòu tā bù lái, tā yě zěn me shuō? suǒ yǐ yǒu tā de dōng xī, wǒ kuāng le guò lái, nǐ èr nǎi nǎi zǒng bù jiào wǒ dòng, bù zhī shén me yì sī. xí rén dào: èr nǎi nǎi wéi kǒng nǐ shāng xīn bà le, hái yǒu shén me! bǎo yù dào: wǒ bù xìn. jì shì tā zhè me niàn wǒ, wèi shén me lín sǐ bǎ shī gǎo shāo le, bù liú gěi wǒ zuò gè jì niàn? yòu tīng jiàn shuō tiān shàng yǒu yīn lè xiǎng, bì shì tā chéng le shén huò shì dēng le xiān qù. wǒ suī jiàn guò le guān cái, dǎo dǐ bù zhī dào guān cái lǐ yǒu tā méi yǒu. xí rén dào: nǐ zhè huà yì fā hú tú le, zěn me yī gè rén bù sǐ jiù gē shàng yī gè kōng guān cái dāng sǐ le rén ne. bǎo yù dào: bú shì á! dà fán chéng xiān de rén, huò shì ròu shēn qù de, huò shì tuō tāi qù de. hǎo jiě jie jiě, nǐ dǎo dǐ jiào le zǐ juān lái. xí rén dào: rú jīn děng wǒ xì xì de shuō míng liǎo nǐ de xīn, tā ruò kěn lái hái hǎo, ruò bù kěn lái, hái dé fèi duō shǎo huà. jiù shì lái le, jiàn nǐ yě bù kěn xì shuō. jù wǒ zhǔ yì, míng hòu rì děng èr nǎi nǎi shǎng qù le, wǒ màn màn de wèn tā, huò zhě dào kě zǐ xì. yù zhe xián kōng ér wǒ zài màn màn de gào sù nǐ. bǎo yù dào: nǐ shuō de yě shì. nǐ bù zhī dào wǒ xīn lǐ de zháo jí. zhèng shuō zhe, shè yuè chū lái shuō: èr nǎi nǎi shuō, tiān yǐ sì gēng le, qǐng èr yé jìn qù shuì bà. xí rén jiě jie bì shì shuō gāo le xìng le, wàng le shí hòu ér le. xí rén tīng dào: kě bú shì, gāi shuì le, yǒu huà míng ér zài shuō bà. bǎo yù wú nài, zhǐ de hán chóu jìn qù, yòu xiàng xí rén ěr biān dào: míng ér bú yào wàng le. xí rén xiào shuō: zhī dào le. shè yuè xiào dào: nǐ men liǎng gè yòu nào guǐ le. hé bù hé èr nǎi nǎi shuō le, jiù dào xí rén nà biān shuì qù, yóu zhe nǐ men shuō yī yè, wǒ men yě bù guǎn. bǎo yù bǎi shǒu dào: bù yòng yán yǔ. xí rén hèn dào: xiǎo tí zi, nǐ yòu jiáo shé gēn, kàn wǒ míng ér sī nǐ! huí zhuǎn tóu lái duì bǎo yù dào: zhè bú shì èr yé nào de, shuō le sì gēng de huà, zǒng méi yǒu shuō dào zhè lǐ. yī miàn shuō, yī miàn sòng bǎo yù jìn wū, gè rén sàn qù.
寶玉輕輕的叫襲人坐着，央他把紫鵑叫來，有話問他。「但是紫鵑見了我，臉上嘴裡總有氣似的，須得你去解釋開了他來才好。」襲人道：「你說要定神，我倒喜歡，怎麼又定到這上頭了？有話你明兒問不得！」寶玉道：「我就是今晚得閒，明日倘或老爺叫幹什麼便沒空兒。好姐姐，你快去叫他來。」襲人道：「他不是二奶奶叫是不來的。」寶玉道：「我所以央你去說明白了才好。」襲人道：「叫我說什麼？」寶玉道：「你還不知道我的心也不知道他的心麼？都為的是林姑娘。你說我並不是負心的，我如今叫你們弄成了一個負心人了！」說着這話便瞧瞧裡頭，用手一指說：「他是我本不願意的，都是老太太他們捉弄的，好端端把一個林妹妹弄死了。就是他死，也該叫我見見，說個明白，他自己死了也不怨我。你是聽見三姑娘他們說的，臨死恨怨我。那紫鵑為他姑娘，也恨得我了不得。你想我是無情的人麼？晴雯到底是個丫頭，也沒有什麼大好處，他死了，我老實告訴你罷，我還做個祭文去祭他。那時林姑娘還親眼見的。如今林姑娘死了，莫非倒不如晴雯麼，死了連祭都不能祭一祭。林姑娘死了還有知的，他想起來不要更怨我麼！」襲人道：「你要祭便祭去，要我們做什麼？」寶玉道：「我自從好了起來就想要做一道祭文的，不知道我如今一點靈機都沒有了。若祭別人，胡亂卻使得；若是他斷斷俗俚不得一點兒的。所以叫紫鵑來問，他姑娘這條心他們打從那樣上看出來的。我沒病的頭裡還想得出來，一病以後都不記得。你說林姑娘已經好了，怎麼忽然死的？他好的時候我不去，他怎麼說？我病時候他不來，他也怎麼說？所以有他的東西，我誆了過來，你二奶奶總不叫我動，不知什麼意思。」襲人道：「二奶奶惟恐你傷心罷了，還有什麼！」寶玉道：「我不信。既是他這麼念我，為什麼臨死把詩稿燒了，不留給我作個紀念？又聽見說天上有音樂響，必是他成了神或是登了仙去。我雖見過了棺材，倒底不知道棺材裡有他沒有。」襲人道：「你這話益發糊塗了，怎麼一個人不死就擱上一個空棺材當死了人呢。」寶玉道：「不是嗄！大凡成仙的人，或是肉身去的，或是脫胎去的。好姐姐姐，你倒底叫了紫鵑來。」襲人道：「如今等我細細的說明了你的心，他若肯來還好，若不肯來，還得費多少話。就是來了，見你也不肯細說。據我主意，明後日等二奶奶上去了，我慢慢的問他，或者倒可仔細。遇着閒空兒我再慢慢的告訴你。」寶玉道：「你說得也是。你不知道我心裡的着急。」正說着，麝月出來說：「二奶奶說，天已四更了，請二爺進去睡罷。襲人姐姐必是說高了興了，忘了時候兒了。」襲人聽道：「可不是，該睡了，有話明兒再說罷。」寶玉無奈，只得含愁進去，又向襲人耳邊道：「明兒不要忘了。」襲人笑說：「知道了。」麝月笑道：「你們兩個又鬧鬼了。何不和二奶奶說了，就到襲人那邊睡去，由着你們說一夜，我們也不管。」寶玉擺手道：「不用言語。」襲人恨道：「小蹄子，你又嚼舌根，看我明兒撕你！」迴轉頭來對寶玉道：「這不是二爺鬧的，說了四更的話，總沒有說到這裡。」一面說，一面送寶玉進屋，各人散去。

nà yè bǎo yù wú mián, dào le míng rì, hái sī zhè shì. zhǐ wén dé wài tóu chuán jìn huà lái shuō: zhòng qīn péng yīn lǎo yé huí jiā, dōu yào sòng xì jiē fēng. lǎo yé zài sì tuī cí, shuō: chàng xì bù bì, jìng zài jiā lǐ bèi le shuǐ jiǔ, dào qǐng qīn péng guò lái dà jiā tán tán. yú shì dìng le hòu ér bǎi xí qǐng rén, suǒ yǐ jìn lái gào sù. bù zhī suǒ qǐng hé rén, xià huí fēn jiě.
那夜寶玉無眠，到了明日，還思這事。只聞得外頭傳進話來說：「眾親朋因老爺回家，都要送戲接風。老爺再四推辭，說：『唱戲不必，竟在家裡備了水酒，倒請親朋過來大家談談。』於是定了後兒擺席請人，所以進來告訴。」不知所請何人，下回分解。