huán róng　 zi yù　 yù zi yān　 yān sūn diǎn　 yù sūn luán　 luán zi yè　 yù céng sūn bīn　 dīng hóng
桓榮　子郁　郁子焉　焉孫典　郁孫鸞　鸞子曄　郁曾孫彬　丁鴻

huán róng zì chūn qīng, pèi jùn lóng kàng rén yě. shǎo xué zhǎng ān, xí ōu yáng shàng shū, shì bó shì jiǔ jiāng zhū pǔ. pín jù wú zī, cháng kè yōng yǐ zì gěi, jīng lì bù juàn, shí wǔ nián bù kuī jiā yuán. zhì wáng mǎng cuàn wèi nǎi guī. huì zhū pǔ zú, róng bēn sàng jiǔ jiāng, fù tǔ chéng fén, yīn liú jiào shòu, tú zhòng shù bǎi rén. mǎng bài, tiān xià luàn. róng bào qí jīng shū yǔ dì zǐ táo nì shān gǔ, suī cháng jī kùn ér jiǎng lùn bù chuò, hòu fù kè shòu jiāng huái jiān.
桓榮字春卿，沛郡龍亢人也。少學長安，習《歐陽尚書》，事博士九江朱普。貧窶無資，常客傭以自給，精力不倦，十五年不窺家園。至王莽篡位乃歸。會朱普卒，榮奔喪九江，負土成墳，因留教授，徒眾數百人。莽敗，天下亂。榮抱其經書與弟子逃匿山谷，雖常飢困而講論不輟，後復客授江淮間。

jiàn wǔ shí jiǔ nián, nián liù shí yú, shǐ pì dà sī tú fǔ. shí, xiǎn zōng shǐ lì wèi huáng tài zǐ, xuǎn qiú míng jīng, nǎi zhuó róng dì zǐ yù zhāng hé tāng wèi hǔ bì zhōng láng jiāng, yǐ shàng shū shòu tài zǐ. shì zǔ cóng róng wèn tāng běn shī wèi shuí, tāng duì yuē: shì pèi guó huán róng. dì jí zhào róng, lìng shuō shàng shū, shén shàn zhī. bài wèi yì láng, cì qián shí wàn, rù shǐ shòu tài zǐ. měi cháo huì, zhé lìng róng yú gōng qīng qián fū zòu jīng shū. dì chēng shàn. yuē: dé shēng jǐ wǎn! huì ōu yáng bó shì quē, dì yù yòng róng. róng kòu tóu ràng yuē: chén jīng shù qiǎn báo, bù rú tóng mén shēng láng zhōng péng hóng, yáng zhōu cóng shì gāo hóng. dì yuē: yú, wǎng, nǚ xié. yīn bài róng wèi bó shì, yǐn hóng hóng wèi yì láng.
建武十九年，年六十餘，始辟大司徒府。時，顯宗始立為皇太子，選求明經，乃擢榮弟子豫章何湯為虎賁中郎將，以《尚書》授太子。世祖從容問湯本師為誰，湯對曰：「事沛國桓榮。」帝即召榮，令說《尚書》，甚善之。拜為議郎，賜錢十萬，入使授太子。每朝會，輒令榮於公卿前敷奏經書。帝稱善。曰：「得生幾晚！」會歐陽博士缺，帝欲用榮。榮叩頭讓曰：「臣經術淺薄，不如同門生郎中彭閎，揚州從事皋弘。」帝曰：「俞，往，女諧。」因拜榮為博士，引閎、弘為議郎。

chē jià xìng dà xué, huì zhū bó shì lùn nán yú qián, róng bèi fú rú yī, wēn gōng yǒu yùn jí, biàn míng jīng yì, měi yǐ lǐ ràng xiāng E74E, bù yǐ cí zhǎng shèng rén, rú zhě mò zhī jí, tè jiā shǎng cì. yòu zhào zhū shēng yǎ chuī jī qìng, jǐn rì nǎi bà. hòu róng rù huì tíng zhōng, zhào cì qí guǒ, shòu zhě jiē huái zhī, róng dú jǔ shǒu pěng zhī yǐ bài. dì xiào zhǐ zhī yuē: cǐ zhēn rú shēng yě. yǐ shì yù jiàn jìng hòu, cháng lìng zhǐ sù tài zǐ gōng. jī wǔ nián, róng jiàn mén xià shēng jiǔ jiāng hú xiàn shì jiǎng, nǎi tīng dé chū, dàn yī rù ér yǐ. róng cháng qǐn bìng, tài zǐ zhāo xī qiǎn zhōng fù wèn bìng, cì yǐ zhēn xiū wéi zhàng nú bì, wèi yuē: rú yǒu bù huì, wú yōu jiā shì yě. hòu bìng yù, fù rù shì jìn.
車駕幸大學，會諸博士論難於前，榮被服儒衣，溫恭有蘊藉，辯明經義，每以禮讓相E74E，不以辭長勝人，儒者莫之及，特加賞賜。又詔諸生雅吹擊磬，盡日乃罷。後榮入會庭中，詔賜奇果，受者皆懷之，榮獨舉手捧之以拜。帝笑指之曰：「此真儒生也。」以是愈見敬厚，常令止宿太子宮。積五年，榮薦門下生九江胡憲侍講，乃聽得出，旦一入而已。榮嘗寢病，太子朝夕遣中傅問病，賜以珍羞、帷、帳、奴婢，謂曰：「如有不諱，無憂家室也。」後病癒，復入侍進。

èr shí bā nián, dà huì bǎi guān, zhào wèn shuí kě fù tài zǐ zhě, qún chén chéng wàng shàng yì, jiē yán tài zǐ jiù zhí jīn wú yuán lù hóu yīn shí kě. bó shì zhāng yì zhèng sè yuē: jīn bì xià lì tài zǐ, wèi yīn shì hū? wèi tiān xià hū? jí wèi yīn shì, zé yīn hóu kě wèi tiān xià, zé gù yí yòng tiān xià zhī xián cái. dì chēng shàn, yuē: yù zhì fù zhě, yǐ fǔ tài zǐ yě. jīn bó shì bù nán zhèng zhèn, kuàng tài zǐ hū? jí bài yì wèi tài zǐ tài fù, ér yǐ róng wèi shǎo fù, cì yǐ zī chē chéng mǎ. róng dà huì zhū shēng, chén qí chē mǎ yìn shòu, yuē: jīn rì suǒ méng, jī gǔ zhī lì yě, kě bù miǎn zāi! róng yǐ tài zǐ jīng xué chéng bì, shàng shū xiè yuē: chén xìng de shì wéi wò, zhí jīng lián nián, ér zhì xué qiǎn duǎn, wú yǐ bǔ yì wàn fēn. jīn huáng tài zǐ yǐ cōng ruì zhī zī, tōng míng jīng yì, guān lǎn gǔ jīn, chǔ jūn fù zhǔ mò néng zhuān jīng bó xué ruò cǐ zhě yě. sī chéng guó jiā fú yòu, tiān xià xìng shèn. chén shī dào yǐ jǐn, jiē zài tài zǐ, jǐn shǐ yuàn chén sì zài bài guī dào. tài zǐ bào shū yuē: zhuāng yǐ tóng méng, xué dào jiǔ zài, ér diǎn xùn bù míng, wú suǒ xiǎo shí. fū wǔ jīng guǎng dà, shèng yán yōu yuǎn, fēi tiān xià zhī zhì jīng, qǐ néng yǔ yú cǐ! kuàng yǐ bù cái, gǎn chéng huì mìng. xī zhī xiān shī xiè dì zǐ zhě yǒu yǐ, shàng zé tōng dá jīng zhǐ, fēn míng zhāng jù, xià zé qù jiā mù xiāng, qiú xiè shī mén. jīn méng xià liè, bù gǎn yǒu cí, yuàn jūn shèn jí jiā cān, zhòng ài yù tǐ.
二十八年，大會百官，詔問誰可傅太子者，群臣承望上意，皆言太子舅執金吾原鹿侯陰識可。博士張佚正色曰：「今陛下立太子，為陰氏乎？為天下乎？即為陰氏，則陰侯可；為天下，則固宜用天下之賢才。」帝稱善，曰：「欲置傅者，以輔太子也。今博士不難正朕，況太子乎？」即拜佚為太子太傅，而以榮為少傅，賜以輜車、乘馬。榮大會諸生，陳其車馬、印綬，曰：「今日所蒙，稽古之力也，可不勉哉！」榮以太子經學成畢，上疏謝曰：「臣幸得侍帷幄，執經連年，而智學淺短，無以補益萬分。今皇太子以聰睿之姿，通明經義，觀覽古今，儲君副主莫能專精博學若此者也。斯誠國家福祐，天下幸甚。臣師道已盡，皆在太子，謹使掾臣汜再拜歸道。」太子報書曰：「莊以童蒙，學道九載，而典訓不明，無所曉識。夫《五經》廣大，聖言幽遠，非天下之至精，豈能與於此！況以不才，敢承誨命。昔之先師謝弟子者有矣，上則通達經旨，分明章句，下則去家慕鄉，求謝師門。今蒙下列，不敢有辭，願君慎疾加餐，重愛玉體。」

sān shí nián, bài wèi tài cháng. róng chū zāo cāng zú, yǔ zú rén huán yuán qīng tóng jī è, ér róng jiǎng sòng bù xī. yuán qīng chī róng yuē: dàn zì kǔ qì lì, hé shí fù shī yòng hū? róng xiào bù yīng. jí wèi tài cháng, yuán qīng tàn yuē: wǒ nóng jiā zǐ, qǐ yì xué zhī wèi lì nǎi ruò shì zāi!
三十年，拜為太常。榮初遭倉卒，與族人桓元卿同飢厄，而榮講誦不息。元卿嗤榮曰：「但自苦氣力，何時復施用乎？」榮笑不應。及為太常，元卿嘆曰：「我農家子，豈意學之為利乃若是哉！」

xiǎn zōng jí wèi, zūn yǐ shī lǐ, shén jiàn qīn zhòng, bài èr zi wèi láng. róng nián yú bā shí, zì yǐ shuāi lǎo, shù shàng shū qǐ shēn, zhé jiā shǎng cì. chéng yǔ cháng xìng tài cháng fǔ, lìng róng zuò dōng miàn, shè jǐ zhàng, huì bǎi guān biāo qí jiāng jūn dōng píng wáng cāng yǐ xià jí róng mén shēng shù bǎi rén, tiān zǐ qīn zì zhí yè, měi yán zhé yuē dà shī zài shì. jì bà, xī yǐ tài guān gōng jù cì tài cháng jiā. qí ēn lǐ ruò cǐ.
顯宗即位，尊以師禮，甚見親重，拜二子為郎。榮年逾八十，自以衰老，數上書乞身，輒加賞賜。乘與嘗幸太常府，令榮坐東面，設幾仗，會百官驃騎將軍東平王蒼以下及榮門生數百人，天子親自執業，每言輒曰「大師在是」。既罷，悉以太官供具賜太常家。其恩禮若此。

yǒng píng èr nián, sān yōng chū chéng, bài róng wèi wǔ gēng. měi dà shè yǎng lǎo lǐ bì, dì zhé yǐn róng jí dì zǐ shēng táng, zhí jīng zì wèi xià shuō. nǎi fēng róng wèi guān nèi hóu, shí yì wǔ qiān hù.
永平二年，三雍初成，拜榮為五更。每大射養老禮畢，帝輒引榮及弟子升堂，執經自為下說。乃封榮為關內侯，食邑五千戶。

róng měi jí bìng, dì zhé qiǎn shǐ zhě cún wèn, tài guān tài yī xiāng wàng yú dào. jí dǔ, shàng shū xiè ēn, ràng hái jué shì. dì xìng qí jiā wèn qǐ jū, rù jiē xià chē, yōng jīng ér qián, fǔ róng chuí tì, cì yǐ chuáng yīn wéi zhàng dāo jiàn yì pī, liáng jiǔ nǎi qù. zì shì zhū hóu jiāng jūn dài fū wèn jí zhě, bù gǎn fù chéng chē dào mén, jiē bài chuáng xià. róng zú, dì qīn zì biàn fú, lín sàng sòng zàng, cì zhǒng yíng yú shǒu shān zhī yáng. chú xiōng zi èr rén bǔ sì bǎi shí, dōu jiǎng shēng bā rén bǔ èr bǎi shí, qí yú mén tú duō zhì gōng qīng. zi yù sì.
榮每疾病，帝輒遣使者存問，太官、太醫相望於道。及篤，上疏謝恩，讓還爵士。帝幸其家問起居，入街下車，擁經而前，撫榮垂涕，賜以床茵、帷帳、刀劍、衣被，良久乃去。自是諸侯將軍大夫問疾者，不敢復乘車到門，皆拜床下。榮卒，帝親自變服，臨喪送葬，賜冢塋於首山之陽。除兄子二人補四百石，都講生八人補二百石，其餘門徒多至公卿。子郁嗣。

lùn yuē: zhāng yì jié qiè yīn hóu, yǐ qǔ gāo wèi, wēi yán fàn zhòng, yì dòng míng hòu, zhī qí zhí yǒu yú yě. ruò fú yī yán nà shǎng, zhì shì wèi zhī huái chǐ shòu jué bù ràng, fēng rén suǒ yǐ xìng gē. ér yì tíng yì qī yuán, zì jū quán dé, yì zhě yǐ lián bù zú hū? xī lè yáng shí zi, yǒu gōng jiàn yí xī bā fàng ní, yǐ zuì zuò fù. gài tuī rén shěn wěi, běn hū qí qíng. jūn rén zhě néng yǐ cǐ chá, zé zhēn xié jǐ yú biàn yǐ.
論曰：張佚訐切陰侯，以取高位，危言犯眾，義動明後，知其直有餘也。若夫一言納賞，志士為之懷恥；受爵不讓，風人所以興歌。而佚廷議戚援，自居全德，意者以廉不足乎？昔樂羊食子，有功見疑；西巴放麑，以罪作傅。蓋推仁審偽，本乎其情。君人者能以此察，則真邪幾於辨矣。

yù zì zhòng ēn, shǎo yǐ fù rèn wèi láng. dūn hòu dǔ xué, chuán fù yè, yǐ shàng shū jiào shòu, mén tú cháng shù bǎi rén. róng zú, yù dāng xí jué, shàng shū ràng yú xiōng zi fàn, xiǎn zōng bù xǔ, bù dé yǐ shòu fēng, xī yǐ zū rù yǔ zhī. dì yǐ yù xiān shī zi, yǒu lǐ ràng, shén jiàn qīn hòu, cháng jū zhōng lùn jīng shū, wèn yǐ zhèng shì, shāo qiān shì zhōng. dì zì zhì wǔ jiā yào shuō zhāng jù, lìng yù xiào dìng yú xuān míng diàn, yǐ shì zhōng jiān hǔ bì zhōng láng jiāng.
郁字仲恩，少以父任為郎。敦厚篤學，傳父業，以《尚書》教授，門徒常數百人。榮卒，郁當襲爵，上書讓於兄子汎，顯宗不許，不得已受封，悉以租入與之。帝以郁先師子，有禮讓，甚見親厚，常居中論經書，問以政事，稍遷侍中。帝自製《五家要說章句》，令郁校定於宣明殿，以侍中監虎賁中郎將。

yǒng píng shí wǔ nián, rù shòu huáng tài zǐ jīng, qiān yuè qí xiào wèi, zhào chì tài zǐ zhū wáng gè fèng hè zhì lǐ. yù shù jìn zhōng yán, duō jiàn nà lù. sù zōng jí wèi, yù yǐ mǔ yōu qǐ shēn, zhào tīng yǐ shì zhōng xíng fú. jiàn chū èr nián, qiān tún qí xiào wèi.
永平十五年，入授皇太子經，遷越騎校尉，詔敕太子、諸王各奉賀致禮。郁數進忠言，多見納錄。肅宗即位，郁以母憂乞身，詔聽以侍中行服。建初二年，遷屯騎校尉。

hé dì jí wèi, fù yú chūn qiū, shì zhōng dòu xiàn zì yǐ wài qī zhī zhòng, yù lìng shǎo zhǔ pō shè jīng xué, shàng shū huáng tài hòu yuē:
和帝即位，富於春秋，侍中竇憲自以外戚之重，欲令少主頗涉經學，上疏皇太后曰：

lǐ jì yún: tiān xià zhī mìng, xuán yú tiān zǐ tiān zǐ zhī shàn, chéng hū suǒ xí. xí yǔ zhì zhǎng, zé qiè ér bù qín huà yǔ xīn chéng, zé zhōng dào ruò xìng. xī chéng wáng yòu xiǎo, yuè zài qiǎng bǎo, zhōu gōng zài qián, shǐ yì zài hòu, tài gōng zài zuǒ, zhào gōng zài yòu. zhōng lì tīng cháo, sì shèng wéi zhī. shì yǐ lǜ wú yí jì, jǔ wú guò shì. xiào zhāo huáng dì bā suì jí wèi, dà chén fǔ zhèng, yì xuǎn míng rú wéi xián cài yì xià hóu shèng děng rù shòu yú qián, píng chéng shèng dé. jìn jiàn chū yuán nián, zhāng D825 wèi yīng zhào xùn yì jiǎng jìn zhōng. chén fú wéi huáng dì bì xià, gōng tiān rán zhī zī, yí jiàn jiào xué, ér dú duì zuǒ yòu xiǎo chén, wèi wén diǎn yì. xī wǔ gēng huán róng, qīn wèi dì shī, zi yù, jié fà dūn shàng, jì chuán fù yè, gù zài yǐ xiào wèi rù shòu xiān dì, fù zǐ gěi shì jìn shěng, gèng lì sì shì, jīn bái shǒu hǎo lǐ, jīng xíng dǔ bèi. yòu zōng zhèng liú fāng, zōng shì zhī biǎo, shàn wèi shī jīng, xiān dì suǒ bāo. yí lìng yù fāng bìng rù jiào shòu, yǐ chóng běn cháo, guāng shì dà huà.
《禮記》云：「天下之命，懸於天子；天子之善，成乎所習。習與智長，則切而不勤；化與心成，則中道若性。昔成王幼小，越在襁褓，周公在前，史佚在後，太公在左，召公在右。中立聽朝，四聖維之。是以慮無遺計，舉無過事。」孝昭皇帝八歲即位，大臣輔政，亦選名儒韋賢、蔡義、夏侯勝等入授於前，平成聖德。近建初元年，張D825、魏應、召訓亦講禁中。臣伏惟皇帝陛下，躬天然之姿，宜漸教學，而獨對左右小臣，未聞典義。昔五更桓榮，親為帝師，子郁，結髮敦尚，繼傳父業，故再以校尉入授先帝，父子給事禁省，更歷四世，今白首好禮，經行篤備。又宗正劉方，宗室之表，善為《詩經》，先帝所褒。宜令郁、方併入教授，以崇本朝，光示大化。

yóu shì qiān zhǎng lè shào fǔ, fù rù shì jiǎng. qǐng zhī, zhuǎn wèi shì zhōng fèng chē dū wèi. yǒng yuán sì nián, dài dīng hóng wèi tài cháng. míng nián, bìng zú.
由是遷長樂少府，復入侍講。頃之，轉為侍中奉車都尉。永元四年，代丁鴻為太常。明年，病卒。

yù jīng shòu èr dì, ēn chǒng shén dǔ, shǎng cì qián hòu shù bǎi qiān wàn, xiǎn yú dāng shì. mén rén yáng zhèn zhū chǒng, jiē zhì sān gōng.
郁經授二帝，恩寵甚篤，賞賜前後數百千萬，顯於當世。門人楊震、朱寵，皆至三公。

chū, róng shòu zhū pǔ xué zhāng jù sì shí wàn yán, fú cí fán zhǎng, duō guò qí shí. jí róng rù shòu xiǎn zōng, jiǎn wèi èr shí sān wàn yán. yù fù shān shěng dìng chéng shí èr wàn yán. yóu shì yǒu huán jūn dà xiǎo tài cháng zhāng jù.
初，榮受朱普學章句四十萬言，浮辭繁長，多過其實。及榮入授顯宗，減為二十三萬言。郁復刪省定成十二萬言。由是有《桓君大小太常章句》。

zi pǔ sì, chuán jué zhì céng sūn. yù zhōng zǐ yān, néng shì chuán qí jiā xué. sūn luán céng sūn bīn, bìng zhī míng.
子普嗣，傳爵至曾孫。郁中子焉，能世傳其家學。孫鸞、曾孫彬，並知名。

yān zì shū yuán, shǎo yǐ fù rèn wèi láng. míng jīng dǔ xíng, yǒu míng chēng. yǒng chū yuán nián, rù shòu ān dì, sān qiān wèi shì zhōng bù bīng xiào wèi. yǒng níng zhōng, shùn dì lì wèi huáng tài zǐ, yǐ yān wèi tài zǐ shǎo fù, yuè yú, qiān tài fù, yǐ mǔ yōu zì qǐ, tīng yǐ dài fū xíng sàng. yú nián, zhào shǐ zhě cì niú jiǔ, duó fú, jí bài guāng lù dài fū, qiān tài cháng. shí fèi huáng tài zǐ wèi jì yīn wáng, yān yǔ tài pú lái lì tíng wèi zhāng hào jiàn, bù néng dé, shì yǐ jù lái lì chuán.
焉字叔元，少以父任為郎。明經篤行，有名稱。永初元年，入授安帝，三遷為侍中步兵校尉。永寧中，順帝立為皇太子，以焉為太子少傅，月余，遷太傅，以母憂自乞，聽以大夫行喪。逾年，詔使者賜牛酒，奪服，即拜光祿大夫，遷太常。時廢皇太子為濟陰王，焉與太僕來歷、廷尉張晧諫，不能得，事已具《來歷傳》。

shùn dì jí wèi, bài tài fù, yǔ tài wèi zhū chǒng bìng lù shàng shū shì. yān fù rù shòu jīng jìn zhōng, yīn yàn jiàn, jiàn yán yí yǐn sān gōng shàng shū rù shěng shì, dì cóng zhī. yǐ yān qián tíng yì shǒu zhèng, fēng yáng píng hóu, gù ràng bù shòu. shì shì sān nián, zuò pì zhào jìn gù zhě wèi lì miǎn. fù bài guāng lù dài fū. yáng jiā èr nián, dài lái lì wèi dà hóng lú, shù rì, qiān wèi tài cháng. yǒng hé wǔ nián, dài wáng gōng wèi tài wèi. hàn ān yuán nián, yǐ rì shí miǎn. míng nián, zú yú jiā.
順帝即位，拜太傅，與太尉朱寵並錄尚書事。焉復入授經禁中，因宴見，建言宜引三公、尚書入省事，帝從之。以焉前廷議守正，封陽平侯，固讓不受。視事三年，坐辟召禁錮者為吏免。復拜光祿大夫。陽嘉二年，代來歷為大鴻臚，數日，遷為太常。永和五年，代王龔為太尉。漢安元年，以日食免。明年，卒於家。

dì zǐ chuán yè zhě shù bǎi rén, huáng qióng yáng cì zuì wèi xiǎn guì. yān sūn diǎn.
弟子傳業者數百人，黃瓊、楊賜最為顯貴。焉孫典。

diǎn zì gōng yǎ, fù chuán qí jiā yè, yǐ shàng shū jiào shòu yǐng chuān, mén tú shù bǎi rén. jǔ xiào lián wèi láng. jū wú jǐ, huì guó xiāng wáng jí yǐ zuì bèi zhū, gù rén qīn qī mò gǎn zhì zhě. diǎn dú qì guān shōu liǎn guī zàng, fú sàng sān nián, fù tǔ chéng fén, wèi lì cí táng, jǐn lǐ ér qù.
典字公雅，復傳其家業，以《尚書》教授潁川，門徒數百人。舉孝廉為郎。居無幾，會國相王吉以罪被誅，故人親戚莫敢至者。典獨棄官收斂歸葬，服喪三年，負土成墳，為立祠堂，盡禮而去。

pì sī tú yuán kuí fǔ, jǔ gāo dì, bài shì yù shǐ. shì shí, huàn guān bǐng quán, diǎn zhí zhèng wú suǒ huí bì. cháng chéng cōng mǎ, jīng shī wèi dàn, wèi zhī yǔ yuē: xíng xíng qiě zhǐ, bì cōng mǎ yù shǐ. jí huáng jīn zéi qǐ xíng yáng, diǎn fèng shǐ dū jūn. zéi pò, hái, yǐ wǔ huàn guān shǎng bù xíng. zài yù shǐ qī nián bù diào, hòu chū wèi láng.
辟司徒袁隗府，舉高第，拜侍御史。是時，宦官秉權，典執政無所迴避。常乘驄馬，京師畏憚，為之語曰：「行行且止，避驄馬御史。」及黃巾賊起滎陽，典奉使督軍。賊破，還，以牾宦官賞不行。在御史七年不調，後出為郎。

líng dì bēng, dà jiāng jūn hé jìn bǐng zhèng, diǎn yǔ tóng móu yì, sān qiān yǔ lín zhōng láng jiāng. xiàn dì jí wèi, sān gōng zòu diǎn qián yǔ hé jìn móu zhū yān guān, gōng suī bù suí, zhōng yì bǐng zhù. zhào bài jiā yī rén wèi láng, cì qián èr shí wàn.
靈帝崩，大將軍何進秉政，典與同謀議，三遷羽林中郎將。獻帝即位，三公奏典前與何進謀誅閹官，功雖不遂，忠義炳著。詔拜家一人為郎，賜錢二十萬。

cóng xī rù guān, bài yù shǐ zhōng chéng, cì jué guān nèi hóu. chē jià dōu xǔ, qiān guāng lù xūn. jiàn ān liù nián, zú guān.
從西入關，拜御史中丞，賜爵關內侯。車駕都許，遷光祿勛。建安六年，卒官。

luán zì shǐ chūn, yān dì zǐ yě. shǎo lì cāo xíng, B25B páo zāo shí, bù qiú yíng yú. yǐ shì zhuó, zhōu jùn duō fēi qí rén, chǐ bù kěn shì.
鸞字始春，焉弟子也。少立操行，B25B袍糟食，不求盈餘。以世濁，州郡多非其人，恥不肯仕。

nián sì shí yú, shí tài shǒu xiàng miáo yǒu míng jī, nǎi jǔ luán xiào lián, qiān wèi jiāo dōng lìng. shǐ dào guān ér miáo zú, luán jí qù zhí bēn sàng, zhōng sān nián rán hòu guī, huái rǔ zhī jiān gāo qí yì. hòu wèi sì wú jí èr xiàn lìng, shén yǒu míng jī. zhū gōng bìng jiàn, fù zhēng bài yì láng. shàng chén wǔ shì: jǔ xián cái, shěn shòu yòng, chù nìng xìng, shěng yuàn yòu, xī yì fù. shū zòu yù, wǔ nèi shù, gù bù xǐng. yǐ bìng miǎn. zhōng píng yuán nián, nián qī shí qī, zú yú jiā. zi yè.
年四十餘，時太守向苗有名跡，乃舉鸞孝廉，遷為膠東令。始到官而苗卒，鸞即去職奔喪，終三年然後歸，淮汝之間高其義。後為巳吾、汲二縣令，甚有名跡。諸公並薦，復征拜議郎。上陳五事：舉賢才，審授用，黜佞幸，省苑囿，息役賦。書奏御，牾內豎，故不省。以病免。中平元年，年七十七，卒於家。子曄。

yè zì wén lín, yī míng yán, yóu xiū zhì jiè. gū wèi sī kōng yáng cì fū rén. chū luán zú, gū guī níng fù āi, jiāng zhì, zhǐ yú chuán shě, zhěng shì cóng zhě ér hòu rù, yè xīn fēi zhī. jí gū láo wèn, zhōng wú suǒ yán, hào kū ér yǐ. cì qiǎn lì fèng cí, yīn xiàn fā qǔ cí jù, yè jù bù shòu. hòu měi zhì jīng shī, wèi cháng shě sù yáng shì. qí zhēn zhì ruò cǐ. bīn kè cóng zhě, jiē zhī qí zhì xíng, yī cān bù shòu yú rén. shì wèi jùn gōng cáo. hòu jǔ xiào lián, yǒu dào fāng zhèng mào cái, sān gōng bìng pì, jiē bù yīng.
曄字文林，一名嚴，尤修志介。姑為司空楊賜夫人。初鸞卒，姑歸寧赴哀，將至，止於傳舍，整飾從者而後入，曄心非之。及姑勞問，終無所言，號哭而已。賜遣吏奉祠，因縣發取祠具，曄拒不受。後每至京師，未嘗舍宿楊氏。其貞忮若此。賓客從者，皆祗其志行，一餐不受於人。仕為郡功曹。後舉孝廉，有道、方正、茂才，三公並辟，皆不應。

chū píng zhōng, tiān xià luàn, bì dì huì jī, suì fú hǎi kè jiāo zhǐ, yuè rén huà qí jié, zhì lǘ lǐ bù zhēng sòng. wèi xiōng rén suǒ wū, suì sǐ yú hé pǔ yù.
初平中，天下亂，避地會稽，遂浮海客交阯，越人化其節，至閭里不爭訟。為凶人所誣，遂死於合浦獄。

bīn zì yàn lín, yān zhī xiōng sūn yě.
彬字彥林，焉之兄孫也。

fù lín, zì yuán fèng, zǎo yǒu cái huì. huán dì chū, wèi yì láng, rù shì jiǎng jìn zhōng, yǐ zhí dào wǔ zuǒ yòu, chū wèi xǔ lìng, bìng miǎn. huì mǔ zhōng, lín bù shèng sàng, wèi xiáng ér zú, nián sì shí yī. suǒ zhe bēi lěi zàn shuō shū fán èr shí yī piān.
父麟，字元鳳，早有才惠。桓帝初，為議郎，入侍講禁中，以直道牾左右，出為許令，病免。會母終，麟不勝喪，未祥而卒，年四十一。所著碑、誄、贊、說、書凡二十一篇。

bīn shǎo yǔ cài yōng qí míng. chū jǔ xiào lián, bài shàng shū láng. shí zhōng cháng shì cáo jié nǚ xù féng fāng yì wèi láng, bīn lì zhì cāo, yǔ zuǒ chéng liú xīn, yòu chéng dù xī tóng hào jiāo shàn, wèi cháng yǔ fāng gòng jiǔ shí zhī huì, fāng shēn yuàn zhī, suì zhāng yán bīn děng wèi jiǔ dǎng. shì xià shàng shū lìng liú měng, yǎ shàn bīn děng, bù jǔ zhèng qí shì, jié dà nù, hé zòu měng, yǐ wèi ā dǎng, qǐng shōu xià zhào yù, zài cháo zhě wèi zhī hán xīn, měng yì qì zì ruò, xún rì dé chū, miǎn guān jìn gù. bīn suì yǐ fèi. guāng hé yuán nián, zú yú jiā, nián sì shí liù. zhū rú mò bù shāng zhī.
彬少與蔡邕齊名。初舉孝廉，拜尚書郎。時中常侍曹節女婿馮方亦為郎，彬厲志操，與左丞劉歆，右丞杜希同好交善，未嘗與方共酒食之會，方深怨之，遂章言彬等為酒黨。事下尚書令劉猛，雅善彬等，不舉正其事，節大怒，劾奏猛，以為阿黨，請收下詔獄，在朝者為之寒心，猛意氣自若，旬日得出，免官禁錮。彬遂以廢。光和元年，卒於家，年四十六。諸儒莫不傷之。

suǒ zhe qī shuō jí shū fán sān piān, cài yōng děng gòng lùn xù qí zhì, qiān yǐ wèi bīn yǒu guò rén zhě sì: sù zhì zǎo chéng, qí yí yě xué yōu wén lì, zhì tōng yě shì bù gǒu lù, jué gāo yě, cí lóng cóng C07E, jié cāo yě. nǎi gòng shù bēi ér sòng yān.
所著《七說》及書凡三篇，蔡邕等共論序其志，僉以為彬有過人者四：夙智早成，岐嶷也；學優文麗，至通也；仕不苟祿，絕高也，辭隆從C07E，潔操也。乃共樹碑而頌焉。

liú měng, láng yá rén. huán dì shí wèi zōng zhèng, zhí dào bù róng, zì miǎn guī jiā. líng dì jí wèi, tài fù chén fān dà jiāng jūn dòu wǔ fǔ zhèng, fù zhēng yòng zhī.
劉猛，琅邪人。桓帝時為宗正，直道不容，自免歸家。靈帝即位，太傅陳蕃、大將軍竇武輔政，復徵用之。

lùn yuē: fú shì zì dōng xī jīng xiāng xí wèi míng rú, yǐ qǔ jué wèi. zhōng xìng ér huán shì yóu shèng, zì róng zhì diǎn, shì zōng qí dào, fù zǐ xiōng dì dài zuò dì shī, shòu qí yè zhě jiē zhì qīng xiàng, xiǎn hū dāng shì. kǒng zǐ yuē: gǔ zhī xué zhě wèi jǐ, jīn zhī xué zhě wèi rén. wèi rén zhě, píng yù yǐ xiǎn wù wèi jǐ zhě, yīn xīn yǐ huì dào. huán róng zhī lěi shì jiàn zōng, qǐ qí wèi jǐ hū!
論曰：伏氏自東西京相襲為名儒，以取爵位。中興而桓氏尤盛，自榮至典，世宗其道，父子兄弟代作帝師，受其業者皆至卿相，顯乎當世。孔子曰：「古之學者為己，今之學者為人。」為人者，憑譽以顯物；為己者，因心以會道。桓榮之累世見宗，豈其為己乎！

dīng hóng zì xiào gōng, yǐng chuān dìng líng rén yě.
丁鴻字孝公，潁川定陵人也。

gōng chēn, zì yòu chūn, wáng mǎng mò shǒu yǐng yáng wèi. shì zǔ lüè dì yǐng yáng, yǐng yáng chéng shǒu bù xià, chēn shuō qí zǎi, suì yǔ jù jiàng, shì zǔ dà xǐ, hòu jiā shǎng láo, yǐ chēn wèi piān jiāng jūn, yīn cóng zhēng fá. chēn jiāng bīng xiān dù hé, yí xí jùn guó, gōng yíng lüè dì, xià hé nán chén liú yǐng chuān èr shí yī xiàn.
公綝，字幼春，王莽末守潁陽尉。世祖略地潁陽，潁陽城守不下，綝說其宰，遂與俱降，世祖大喜，厚加賞勞，以綝為偏將軍，因從征伐。綝將兵先度河，移檄郡國，攻營略地，下河南、陳留、潁川二十一縣。

jiàn wǔ yuán nián, bài hé nán tài shǒu. jí fēng gōng chén, dì lìng gè yán suǒ lè, zhū jiāng jiē zhàn fēng yì měi xiàn, wéi chēn yuàn fēng běn xiāng. huò wèi chēn yuē: rén jiē yù xiàn, zi dú qiú xiāng, hé yě? chēn yuē: xī sūn shū áo chì qí zi, shòu fēng bì qiú qiāo què zhī dì, jīn chēn néng pú gōng wēi, dé xiāng tíng hòu yǐ. dì cóng zhī, fēng dìng líng xīn ān xiāng hóu, shí yì wǔ qiān hù, hòu xǐ fēng líng yáng hóu.
建武元年，拜河南太守。及封功臣，帝令各言所樂，諸將皆占豐邑美縣，惟綝願封本鄉。或謂綝曰：「人皆欲縣，子獨求鄉，何也？」綝曰：「昔孫叔敖敕其子，受封必求磽埆之地，今綝能蒲功微，得鄉亭厚矣。」帝從之，封定陵新安鄉侯，食邑五千戶，後徙封陵陽侯。

hóng nián shí sān, cóng huán róng shòu ōu yáng shàng shū, sān nián ér míng zhāng jù, shàn lùn nán, wèi dōu jiǎng, suì dǔ zhì jīng ruì, bù yī hé dān, bù yuǎn qiān lǐ.
鴻年十三，從桓榮受《歐陽尚書》，三年而明章句，善論難，為都講，遂篤志精銳，布衣荷擔，不遠千里。

chū, chēn cóng shì zǔ zhēng fá, hóng dú yǔ dì shèng jū, lián shèng yòu xiǎo ér gòng hán kǔ. jí chēn zú, hóng dāng xí fēng, shàng shū ràng guó yú shèng, bù bào. jì zàng, nǎi guà cuī dié yú zhǒng lú ér táo qù, liú shū yǔ shèng yuē: hóng tān jīng shū, bù gù ēn yì, ruò ér suí shī, shēng bù gōng yǎng, sǐ bù fàn BE3F, huáng tiān xiān zǔ, bìng bù yòu zhù, shēn bèi dà bìng, bù rèn máo tǔ. qián shàng jí zhuàng, yuàn cí jué zhòng gōng, zhāng qǐn bù bào, pò qiě dāng xí fēng. jǐn zì fàng qì. zhú qiú liáng yī. rú suì bù chōu, yǒng guī gōu hè. hóng chū yǔ jiǔ jiāng rén bào jùn tóng shì huán róng, shén xiāng yǒu shàn, jí hóng wáng fēng, yǔ jùn yù yú dōng hǎi, yáng kuáng bù shí jùn. jùn nǎi zhǐ ér ràng zhī yuē: xī bó yí wú zhá luàn shì quán xíng, gù dé shēn qí zhì ěr. chūn qiū zhī yì, bù yǐ jiā shì fèi wáng shì. jīn zi yǐ xiōng dì sī ēn ér jué fù bù miè zhī jī, kě wèi zhì hū? hóng gǎn wù, chuí tì tàn xī, nǎi hái jiù guó, kāi mén jiào shòu. bào jùn yì shàng shū yán hóng jīng xué zhì xíng, xiǎn zōng shén xián zhī.
初，綝從世祖征伐，鴻獨與弟盛居，憐盛幼小而共寒苦。及綝卒，鴻當襲封，上書讓國於盛，不報。既葬，乃掛縗絰於冢廬而逃去，留書與盛曰：「鴻貪經書，不顧恩義，弱而隨師，生不供養，死不飯BE3F，皇天先祖，並不祐助，身被大病，不任茅土。前上疾狀，願辭爵仲公，章寢不報，迫且當襲封。謹自放棄。逐求良醫。如遂不瘳，永歸溝壑。」鴻初與九江人鮑駿同事桓榮，甚相友善，及鴻亡封，與駿遇於東海，陽狂不識駿。駿乃止而讓之曰：「昔伯夷、吳札亂世權行，故得申其志耳。《春秋》之義，不以家事廢王事。今子以兄弟私恩而絕父不滅之基，可謂智乎？」鴻感悟，垂涕嘆息，乃還就國，開門教授。鮑駿亦上書言鴻經學至行，顯宗甚賢之。

yǒng píng shí nián zhào zhēng, hóng zhì jí zhào jiàn, shuō wén hóu zhī mìng piān, cì yù yī jí shòu, bǐng shí gōng chē, yǔ bó shì tóng lǐ. qǐng zhī, bài shì zhōng. shí sān nián, jiān shè shēng xiào wèi. jiàn chū sì nián, xǐ fēng lǔ yáng xiāng hóu.
永平十年詔征，鴻至即召見，說《文侯之命篇》，賜御衣及綬，稟食公車，與博士同禮。頃之，拜侍中。十三年，兼射聲校尉。建初四年，徙封魯陽鄉侯。

sù zōng zhào hóng yǔ guǎng píng wáng xiàn jí zhū rú lóu wàng chéng fēng huán yù jiǎ kuí děng, lùn dìng wǔ jīng tóng yì yú běi gōng bái hǔ guān, shǐ wǔ guān zhōng láng jiāng wèi yīng zhǔ chéng zhì wèn nán, shì zhōng chún yú gōng zòu shàng, dì qīn chēng zhì lín jué. hóng yǐ cái gāo, lùn nán zuì míng, zhū rú chēng zhī, dì shù jiē měi yān. shí rén tàn yuē: diàn zhōng wú shuāng dīng xiào gōng. shù shòu shǎng cì, zhuó xǐ xiào shū, suì dài chéng fēng wèi shào fǔ. mén xià yóu shì yì shèng, yuǎn fāng zhì zhě shù qiān rén. péng chéng liú kǎi běi hǎi bā mào jiǔ jiāng zhū chāng jiē zhì gōng qīng. yuán hé sān nián, xǐ fēng mǎ tíng xiāng hóu.
肅宗詔鴻與廣平王羨及諸儒樓望、成封、桓郁、賈逵等，論定《五經》同異於北宮白虎觀，使五官中郎將魏應主承制問難，侍中淳于恭奏上，帝親稱制臨決。鴻以才高，論難最明，諸儒稱之，帝數嗟美焉。時人嘆曰：「殿中無雙丁孝公。」數受賞賜，擢徙校書，遂代成封為少府。門下由是益盛，遠方至者數千人。彭城劉愷、北海巴茂、九江朱倀皆至公卿。元和三年，徙封馬亭鄉侯。

hé dì jí wèi, qiān tài cháng. yǒng yuán sì nián, dài yuán ān wèi sī tú. shì shí dòu tài hòu lín zhèng, xiàn xiōng dì gè shàn wēi quán. hóng yīn rì shí, shàng fēng shì yuē:
和帝即位，遷太常。永元四年，代袁安為司徒。是時竇太后臨政，憲兄弟各擅威權。鴻因日食，上封事曰：

chén wén rì zhě yáng jīng, shǒu shí bù kuī, jūn zhī xiàng yě yuè zhě yīn jīng, yíng huǐ yǒu cháng, chén zhī biǎo yě. gù rì shí zhě, chén chéng jūn, yīn líng yáng yuè mǎn bù kuī, xià jiāo yíng yě. xī zhōu shì shuāi jì, huáng fǔ zhī shǔ zhuān quán yú wài, dǎng lèi qiáng shèng, qīn duó zhǔ shì, zé rì yuè báo shí, gù shī yuē: shí yuè zhī jiāo, shuò yuè xīn mǎo, rì yǒu shí zhī, yì kǒng zhī chǒu. chūn qiū rì shí sān shí liù, shì jūn sān shí èr. biàn bù kōng shēng, gè yǐ lèi yīng. fū wēi bǐng bù yǐ fàng xià, lì qì bù kě jiǎ rén. lǎn guān wǎng gǔ, jìn chá hàn xìng, qīng wēi zhī huò, mí bù yóu zhī. shì yǐ sān huán zhuān lǔ, tián shì shàn qí, liù qīng fēn yán zhū lǚ wò quán, tǒng sì jǐ yí āi píng zhī mò, miào bù xuè shí. gù suī yǒu zhōu gōng zhī qīn, ér wú qí dé, bù de xíng qí shì yě.
臣聞日者陽精，守實不虧，君之象也；月者陰精，盈毀有常，臣之表也。故日食者，臣乘君，陰陵陽；月滿不虧，下驕盈也。昔周室衰季，皇甫之屬專權於外，黨類強盛，侵奪主勢，則日月薄食，故《詩》曰：「十月之交，朔月辛卯，日有食之，亦孔之丑。」《春秋》日食三十六，弒君三十二。變不空生，各以類應。夫威柄不以放下，利器不可假人。覽觀往古，近察漢興，傾危之禍，靡不由之。是以三桓專魯，田氏擅齊，六卿分嚴；諸呂握權，統嗣幾移；哀、平之末，廟不血食。故雖有周公之親，而無其德，不得行其勢也。

jīn dà jiāng jūn suī yù chì shēn zì yuē, bù gǎn jiàn chà, rán ér tiān xià yuǎn jìn jiē huáng bù chéng zhǐ, cì shǐ èr qiān dàn chū chú yè cí, qiú tōng dài bào, suī fèng fú xǐ shòu tái chì, bù gǎn biàn qù, jiǔ zhě zhì shù shí rì. bèi wáng shì, xiàng sī mén, cǐ nǎi shàng wēi sǔn, xià quán shèng yě. rén dào bèi yú xià, xiào yàn jiàn yú tiān, suī yǒu yǐn móu, shén zhào qí qíng, chuí xiàng jiàn jiè, yǐ gào rén jūn. jiān zhě yuè mǎn xiān jié, guò wàng bù kuī, cǐ chén jiāo yì bèi jūn, zhuān gōng dú xíng yě. bì xià wèi shēn jué wù, gù tiān zhòng jiàn jiè, chéng yí wèi jù, yǐ fáng qí huò. shī yún: jìng tiān zhī nù, bù gǎn xì yù. ruò chì zhèng zé gōng, dù jiàn fáng méng, zé xiōng yāo xiāo miè, hài chú fú còu yǐ.
今大將軍雖欲敕身自約，不敢僭差，然而天下遠近皆惶怖承旨，刺史二千石初除謁辭，求通待報，雖奉符璽、受台敕，不敢便去，久者至數十日。背王室，向私門，此乃上威損，下權盛也。人道悖於下，效驗見於天，雖有隱謀，神照其情，垂象見戒，以告人君。間者月滿先節，過望不虧，此臣驕溢背君，專功獨行也。陛下未深覺悟，故天重見戒，誠宜畏懼，以防其禍。《詩》云：「敬天之怒，不敢戲豫。」若敕政責躬，杜漸防萌，則凶妖銷滅，害除福湊矣。

fū huài yá pò yán zhī shuǐ, yuán zì juān juān gàn yún bì rì zhī mù, qǐ yú cōng qīng. jìn wēi zé yì, jiù mò zhě nán, rén mò bù hū yú wēi xì, yǐ zhì qí dà. ēn bù rěn huì, yì bù rěn gē, qù shì zhī hòu, wèi rán zhī míng jìng yě. chén yú yǐ wèi zuǒ guān wài fù zhī chén, yī tuō quán mén, qīng fù chǎn yú, yǐ zhě róng mèi zhě, yí xíng yī qiè zhī zhū. jiān zhě dà jiāng jūn zài chū, wēi zhèn zhōu jùn, mò bù fù liǎn lì rén, qiǎn shǐ gòng xiàn. dà jiāng jūn suī yún bù shòu, ér wù bù hái zhǔ, bù shǔ zhī lì wú suǒ wèi dàn, zòng xíng fēi fǎ, bù fú zuì gū, gù hǎi nèi tān huá, jìng wèi jiān lì, xiǎo mín xū jiē, yuàn qì mǎn fù. chén wén tiān bù kě yǐ bù gāng, bù gāng zé sān guāng bù míng wáng bù kě yǐ bù qiáng, bù qiáng zé zǎi mù cóng héng. yí yīn dà biàn, gǎi zhèng kuāng shī, yǐ sāi tiān yì.
夫壞崖破岩之水，源自涓涓；干雲蔽日之木，起於蔥青。禁微則易，救末者難，人莫不忽於微細，以致其大。恩不忍誨，義不忍割，去事之後，未然之明鏡也。臣愚以為左官外附之臣，依託權門，傾覆諂諛，以者容媚者，宜行一切之誅。間者大將軍再出，威振州郡，莫不賦斂吏人，遣使貢獻。大將軍雖雲不受，而物不還主，部署之吏無所畏憚，縱行非法，不伏罪辜，故海內貪猾，競為奸吏，小民吁嗟，怨氣滿腹。臣聞天不可以不剛，不剛則三光不明；王不可以不強，不強則宰牧從橫。宜因大變，改政匡失，以塞天意。

shū zòu shí yú rì, dì yǐ hóng xíng tài wèi jiān wèi wèi, tún nán běi gōng. yú shì shōu dòu xiàn dà jiāng jūn yìn shòu, xiàn jí zhū dì jiē zì shā.
書奏十餘日，帝以鴻行太尉兼衛尉，屯南、北宮。於是收竇憲大將軍印綬，憲及諸弟皆自殺。

shí dà jùn kǒu wǔ liù shí wàn jǔ xiào lián èr rén, xiǎo jùn kǒu èr shí wàn bìng yǒu mán yí zhě yì jǔ èr rén, dì yǐ wèi bù jūn, xià gōng qīng huì yì. hóng yǔ sī kōng liú fāng shàng yán: fán kǒu lǜ zhī kē, yí yǒu jiē pǐn, mán yí cuò zá, bù dé wèi shù. zì jīn jùn guó lǜ èr shí wàn kǒu suì jǔ xiào lián yī rén, sì shí wàn èr rén, liù shí wàn sān rén, bā shí wàn sì rén, bǎi wàn wǔ rén, bǎi èr shí wàn liù rén. bù mǎn èr shí wàn èr suì yī rén, bù mǎn shí wàn sān suì yī rén. dì cóng zhī.
時大郡口五六十萬舉孝廉二人，小郡口二十萬並有蠻夷者亦舉二人，帝以為不均，下公卿會議。鴻與司空劉方上言：「凡口率之科，宜有階品，蠻夷錯雜，不得為數。自今郡國率二十萬口歲舉孝廉一人，四十萬二人，六十萬三人，八十萬四人，百萬五人，百二十萬六人。不滿二十萬二歲一人，不滿十萬三歲一人。」帝從之。

liù nián, hóng hōng, cì zèng yǒu jiā cháng lǐ. zi zhàn sì. zhàn zú, zi fú sì. fú zú, zi xià sì.
六年，鴻薨，賜贈有加常禮。子湛嗣。湛卒，子浮嗣。浮卒，子夏嗣。

lùn yuē: kǒng zǐ yuē tài bó sān yǐ tiān xià ràng, mín wú dé ér chēng yān. mèng zǐ yuē wén bó yí zhī fēng zhě, tān fū lián, nuò fū yǒu lì zhì. ruò nǎi tài bó yǐ tiān xià ér wéi zhōu, bó yí lǜ jié qíng yǐ qù guó, bìng wèi shǐ yǒu qí ràng yě. gù tài bó chēng zhì dé, bó yí chēng xián rén. hòu shì wén qí ràng ér mù qí fēng, xùn qí míng ér mèi qí zhì, suǒ yǐ jī guǐ xíng shēng ér qǔ yǔ wàng yǐ. zhì fū dèng biāo liú kǎi, ràng qí dì yǐ qǔ yì, shǐ dì shòu fēi fú ér jǐ hòu qí míng, yú yì bù yì báo hū! jūn zǐ lì yán, fēi gǒu xiǎn qí lǐ, jiāng yǐ qǐ tiān xià zhī fāng wù zhě lì xíng, fēi dú shàn qí shēn, jiāng yǐ xùn tiān xià zhī fāng dòng zhě. yán xíng zhī suǒ kāi sāi, kě wú shèn zāi! yuán dīng hóng zhī xīn, zhǔ yú zhōng ài hū? hé qí zhōng wù ér cóng yì yě! yì fū shù zi lèi hū xùn míng zhě yān.
論曰：「孔子曰「太伯三以天下讓，民無得而稱焉」。孟子曰「聞伯夷之風者，貪夫廉，懦夫有立志」。若乃太伯以天下而違周，伯夷率潔情以去國，並未始有其讓也。故太伯稱至德，伯夷稱賢人。後世聞其讓而慕其風，徇其名而昧其致，所以激詭行生而取與妄矣。至夫鄧彪、劉愷，讓其弟以取義，使弟受非服而己厚其名，於義不亦薄乎！君子立言，非苟顯其理，將以啟天下之方悟者；立行，非獨善其身，將以訓天下之方動者。言行之所開塞，可無慎哉！原丁鴻之心，主於忠愛乎？何其終悟而從義也！異夫數子類乎徇名者焉。

zàn yuē: wǔ gēng dài wèn, yīng ruò míng zhōng. tíng liè zī jià, táng xiū lǐ róng. mù mù dì zé, yōng jīng yǐ cóng. dīng hóng yì yì, ràng ér bù shì. gāo lùn bái hǔ, shēn yán rì shí.
贊曰：五更待問，應若鳴鐘。庭列輜駕，堂修禮容。穆穆帝則，擁經以從。丁鴻翼翼，讓而不飾。高論白虎，深言日食。