strong guān qí xíng lù guò yì mín jùn　 tán yì xiāng dào chū shǐ huì xiāng strong
觀奇形路過翼民郡　談異相道出豕喙鄉

huà shuō duō jiǔ gōng dào: lín xiōng, nǐ dào shì hé miào yào? yuán lái què shì jiē xīn tǔ. fán xià yuè shòu shǔ hūn mí, yòng dà suàn shù bàn, tóng jiē xīn tǔ gè děng fēn dǎo làn, yòng jǐng shuǐ yī wǎn hé yún, chéng qīng qù zhā, fú zhī lì shí jí sū. cǐ fāng lǎo fū céng jiù duō rén. suī yī wén bù zhí, què shì jì shì xiān dān.
話說多九公道：「林兄，你道是何妙藥？原來卻是『街心土』。凡夏月受暑昏迷，用大蒜數瓣，同街心土各等分搗爛，用井水一碗和勻，澄清去渣，服之立時即蘇。此方老夫曾救多人。雖一文不值，卻是濟世仙丹。」

zhè rì guò le jié xiōng guó. lín zhī yáng dào: tā men guó rén wèi shén xiōng qián gāo qǐ yī kuài? duō jiǔ gōng dào: zhǐ yīn tā men shēng xìng guò lǎn, qiě yòu hǎo chī, suǒ wèi hǎo chī lǎn zuò. měi rì chī le jiù shuì, shuì le yòu chī, yǐn shí bù néng xiāo huà, jiàn jiàn biàn chéng jī pǐ, suǒ yǐ xiōng qián gāo qǐ yī kuài, jiǔ ér jiǔ zhī, jìng chéng gù jí, yǐ zhì dài dài rú cǐ. lín zhī yáng dào: zhè bìng jiǔ gōng kě néng zhì me? duō jiǔ gōng dào: tā rú qǐng wǒ yī zhì, yě bù xū fú yào, zhǐ xiāo bǎ tā lǎn jīn chōu le, zài bǎ chán chóng qù le, bāo tā shì gè hǎo rén.
這日過了結胸國。林之洋道：「他們國人為甚胸前高起一快？」多九公道：「只因他們生性過懶，且又好吃，所渭『好吃懶做』。每日吃了就睡，睡了又吃，飲食不能消化，漸漸變成積痞，所以胸前高起一快，久而久之，竟成痼疾，以致代代如此。」林之洋道：「這病九公可能治麼？」多九公道：「他如請我醫治，也不須服藥，只消把他懶筋抽了，再把饞蟲去了，包他是個好人。」

táng áo dào: cǐ shí hū yòu zào rè yì cháng, shì hé yuán gù? duō jiǔ gōng dào: wǒ men zhǐ gù xián tán, nǎ zhī jīn rì fēng fān shén shùn, cǐ chù yǐ jìn yán huǒ shān, gǔ rén suǒ wèi: yán huǒ zhī shān, tóu wù zhé rán. jiù shì zhǐ cǐ ér yán. lín zhī yáng dào: xī yóu jì yǒu gè huǒ yàn shān, zhè lǐ yòu yǒu yán huǒ shān, yuán lái hǎi wài jìng yǒu liǎng zuò huǒ shān. duō jiǔ gōng xiào dào:
唐敖道：「此時忽又燥熱異常，是何緣故？」多九公道：「我們只顧閒談，那知今日風帆甚順，此處已近炎火山，古人所謂：『炎火之山，投物輒燃。』就是指此而言。」林之洋道：「《西遊記》有個火焰山，這裡又有炎火山，原來海外竟有兩座火山。」多九公笑道：

lín xiōng cǐ yán wèi miǎn bǎ tiān xià kàn de guò xiǎo le. ruò lùn huǒ shān, zhǐ jiù lǎo fū suǒ jiàn ér yán: hǎi wài qí báo guó zhī dōng yǒu huǒ shān guó, shān zhōng suī luò dà yǔ, qí huǒ réng jiù huǒ zhōng cháng yǒu bái shǔ zǒu zhì shān biān mì shí, liè rén bǔ huò, yǐ máo zuò bù, jiù shì rú jīn huǒ huàn bù. yòu zì rán zhōu yǒu shù shēng yú huǒ shān, qí pí yì kě zhī wèi huǒ huàn bù. liǎng yù qiě mí shān, zhòu wàng shān kǒng rú yān, yè wàng rú dēng. yān zī zhī běi, qí shān yǒu shí, ruò yǐ liǎng shí xiāng dǎ, dēng shí zhǐ jué shuǐ rùn, rùn hòu xuán jí chū huǒ. yòu yán zhōu yǒu huǒ lín shān, huǒ shēng de zì rán shì xiǎo dàn. ǎn men yǒu le lǎo dàn xiǎo dàn, dào le jiā xiāng, nèi xiē xì bān wèi shén bú yào?
「林兄此言未免把天下看的過小了。若論火山，只就老夫所見而言：海外耆薄國之東有火山國，山中雖落大雨，其火仍舊；火中常有白鼠走至山邊覓食，獵人捕獲，以毛做布，就是如今『火浣布』。又自燃洲有樹生於火山，其皮亦可織為『火浣布』。兩域且彌山，晝望山孔如煙，夜望如燈。崦嵫之北，其山有石，若以兩石相打，登時只覺水潤，潤後旋即出火。又炎洲有火林山，火生的自然是小蛋。俺們有了老蛋、小蛋，到了家鄉，那些戲班為甚不要？

zhǐ pà xiǎo dàn hái gèng zhí qián lī! duō jiǔ gōng dào: lín xiōng bǎ dàn zì rèn zuò bái zì le. tā men xiǎo dàn bìng fēi jī dàn zhī dàn, nǐ rú bù xìn, bǎ tā dù fù pōu kāi, lǐ miàn bìng wú dàn huáng, zhǐ yǒu yī dù qǔ zi. hái yǒu ná de hǎo shēn duàn, tuī de hǎo shān zǐ, bìng qiě hái yǒu jué shā de xiǎo nèn sǎng zi. lín zhī yáng dào: jiǔ gōng shuō tā bìng wú dàn huáng, jù ǎn kàn lái: zhǐ pà hái yǒu yuán sī kè lī. zài yào sōu xún, dà yuē jīn zhuó zi yě shì yǒu de. jiù shì nà káng qí ér èr děng xiǎo dàn, wàn bù jì, yě yǒu jǐ kuài yáng qián, yě yǒu yī gè bāo jīn zhuó zi. jiù zhǐ lìng ǎn bù dǒng de, gāng cái shuō de míng míng shì gè dàn zì, wèi shèn shì bái zì? ruò shì bái zì, xià miàn duō le yī héng, shàng miàn shǎo le yī piě, zhè shì zěn jiǎng?
只怕小蛋還更值錢哩！」多九公道：「林兄把『旦』字認作白字了。他們小旦並非雞蛋之『蛋』，你如不信，把他肚腹剖開，裡面並無蛋黃，只有一肚曲子。還有拿的好身段，推的好衫子，並且還有絕紗的小嫩嗓子。」林之洋道：「九公說他並無蛋黃，據俺看來：只怕還有元絲課哩。再要搜尋，大約金鐲子也是有的。就是那扛旗兒二等小旦，萬不濟，也有幾塊洋錢，也有一個包金鐲子。就只令俺不懂的，剛才說的明明是個『旦』字，為甚是『白』字？若是『白』字，下面多了一橫，上面少了一撇，這是怎講？」

táng áo dào: jiù xiōng hé bì zhǐ guǎn tán lùn xiǎo dàn, nǐ kàn zhè xiē fēi de, piāo piāo yáng yáng, bǐ zǒu shén kuài. wǒ men dào cǐ, lí chuán yǐ yuǎn. cái jiàn jǐ wèi lǎo wēng, jìng yǒu gù rén tuó zhe fēi de. jù xiǎo dì yú jiàn: wǒ men huí chuán, hé bù yě gù rù tuó qù, qǐ bù shuǎng kuài? lín zhī yáng zhèng yīn zǒu de tuǐ suān, tīng jiàn cǐ huà, jí gù sān gè tuó fū, yī qí fú zài jiān shàng, dēng shí zhǎn chì fēi qǐ, zhuǎn yǎn jiān dào le chuán shàng, tuó fū shōu chì là xià. sān rén xià lái, kāi fā jiǎo qián, qǐ máo yáng fān.
唐敖道：「舅兄何必只管談論小旦，你看這些飛的，飄飄揚揚，比走甚快。我們到此，離船已遠。才見幾位老翁，竟有僱人駝著飛的。據小弟愚見：我們回船，何不也雇入駝去，豈不爽快？」林之洋正因走的腿酸，聽見此話，即雇三個駝夫，一齊伏在肩上，登時展翅飛起，轉眼間到了船上，駝夫收翅落下。三人下來，開發腳錢，起錨揚帆。

zhè rì dào shǐ huì guó, yóu le piàn shí huí chuán. táng áo dào: cǐ guó rén wèi hé shēng yī zhāng zhū zuǐ? ér qiě yǔ yīn bù tóng, dào xiàng wǔ fāng zá chù yì bān, shì hé yuán gù? duō jiǔ gōng dào: dāng rì wǒ céng dǎ tīng, bù dé qí xiáng. hòu zài hǎi wài yù yī qí rén, xì xì tán qǐ, fāng cái míng bái. yuán lái běn dì xiàng wú cǐ guó. zhǐ yīn sān dài yǐ hòu, rén xīn bù gǔ, sā huǎng de rén guò duō, sǐ hòu ā bí dì yù róng liú bù xià ruò lìng qí hǎo hǎo tuō shēng, kǒng jiāng lái cǐ fēng gèng shén. yīn cǐ míng guān shàng le tiáo chén, jiāng lì lái suǒ yǒu huǎng jīng, zé qí zuì niè qīng de jù fā dào cǐ chù tuō shēng. yīn tā shēng qián zuì hǎo chě huǎng, suǒ yǐ gěi yī zhāng zhū zuǐ, fá tā yī shì yǐ zāo kāng wèi shí. shì shàng wú lùn hé chù huǎng jīng, sǐ hòu jù tuō shēng yú cǐ, yīn cǐ gè rén yǔ yīn bù tóng. qí zuǐ shì zhū, gù lín guó dōu yǐ shǐ huì hū zhī.
這日到豕喙國，遊了片時回船。唐敖道：「此國人為何生一張豬嘴？而且語音不同，倒象五方雜處一般，是何緣故？」多九公道：「當日我曾打聽，不得其詳。後在海外遇一奇人，細細談起，方才明白。原來本地向無此國。只因三代以後，人心不古，撒謊的人過多，死後阿鼻地獄容留不下；若令其好好托生，恐將來此風更甚。因此冥官上了條陳，將歷來所有謊精，擇其罪孽輕的俱發到此處托生。因他生前最好扯謊，所以給一張豬嘴，罰他一世以糟糠為食。世上無論何處謊精，死後俱托生於此，因此各人語音不同。其嘴似豬，故鄰國都以『豕喙』呼之。」

zǒu le liǎng rì, lù guò bó lǜ guó. táng áo yòu yào shǎng qù yóu wán. duō jiǔ gōng yīn pèi yào bù néng tóng qù, lín zhī yáng tóng táng áo qù le. èr rén qù hòu, duō jiǔ gōng pèi le xǔ duō lì nüè jí jīn chuāng gè yào, yǐ bèi yán tú jì rén zhī yòng. fāng cái pèi wán, táng lín èr rén yě jiù huí lái.
走了兩日，路過伯慮國。唐敖又要上去遊玩。多九公因配藥不能同去，林之洋同唐敖去了。二人去後，多九公配了許多痢瘧及金瘡各藥，以備沿途濟人之用。方才配完，唐、林二人也就回來。

táng áo dào: guài bù dé jiǔ gōng bù kěn shǎng qù, yuán lái cǐ dì lìng shì yī zhǒng fēng qì. gāng cái xiǎo dì jiàn tā men nà zhǒng kē shuì guāng jǐng, hǎo wú xìng qù, bìng qiě xíng lù shí yě shì bì mù huǎn bù. rú cǐ pí juàn, hé bù zài jiā shuì shuì? bì dìng miǎn qiáng chū lái, zhè shì hé yì? duō jiǔ gōng dào: hǎi wài yǒu liǎng jù kǒu hào, shuō zhè bó lǜ guó de fēng sú, nán dào lín xiōng yě bù zhī me? lín zhī yáng dào: hǎi wài dōu shuō: qǐ rén yōu tiān, bó lǜ chóu mián. jiǔ gōng suǒ shuō kǒu hào, mò fēi jiù shì zhè liǎng jù? zěn jiào yōu tiān chóu mián. ǎn què bù dǒng. duō jiǔ gōng dào: dāng rì qǐ rén pà tiān là xià bǎ tā yā sǐ, suǒ yǐ rì yè yōu tiān, cǐ rén suǒ gòng zhī de. zhè bó lǜ guó suī bù yōu tiān, yī shēng zuì pà shuì jué: tā kǒng shuì qù bù xǐng, sòng le xìng mìng, yīn cǐ rì yè chóu mián, cǐ dì xiàng wú qīn zhěn, suī yǒu chuáng zhàng, xì wèi xiē xī ér shè, cóng wú shuì jué zhī shuō zhōng nián hūn hūn mí mí, miǎn qiáng zhī chí. wǎng wǎng yǒu rén áo dào shù nián, jīng shén pí bèi, zhī chēng bú zhù, yī jué shuì qù, bǎi bān hū huàn, jìng bù néng xǐng. qí jiā jù kū, yǐ wèi mìng bù kě bǎo, jí zhì shuì xǐng, yè yǐ shù yuè. qīn yǒu wén tā xǐng shí, dōu lái qìng hè, yǐ wèi sǐ lǐ táo shēng, jǔ jiā mò bù huān xǐ.
唐敖道：「怪不得九公不肯上去，原來此地另是一種風氣。剛才小弟見他們那種磕睡光景，好無興趣，並且行路時也是閉目緩步。如此疲倦，何不在家睡睡？必定勉強出來，這是何意？」多九公道：「海外有兩句口號，說這伯慮國的風俗，難道林兄也不知麼？」林之洋道：「海外都說：『杞人憂天，伯慮愁眠。』九公所說口號，莫非就是這兩句？怎叫『憂天、愁眠』。俺卻不懂。」多九公道：「當日杞人怕天落下把他壓死，所以日夜憂天，此人所共知的。這伯慮國雖不憂天，一生最怕睡覺：他恐睡去不醒，送了性命，因此日夜愁眠，此地向無衾枕，雖有床帳，係為歇息而設，從無睡覺之說；終年昏昏迷迷，勉強支持。往往有人熬到數年，精神疲憊，支撐不住，一覺睡去，百般呼喚，竟不能醒。其家聚哭，以為命不可保，及至睡醒，業已數月。親友聞他醒時，都來慶賀，以為死裡逃生，舉家莫不歡喜。

cǐ dì wéi kǒng shuì jué, piān piān zuò guài, měi měi yǒu rén shuì qù jìng huì yī shuì bù xǐng, yīn shuì ér sǐ de bù jì qí shù, yīn cǐ gèng bǎ shuì jué yī shì shì wèi wèi tú. táng áo dào: cǐ chù jì yǒu shuì qù bù xǐng zhī rén, wú guài gèng yào chóu mián. dàn shuì qù bù xǐng, wèi miǎn guò qí, bù zhī hé gù? duō jiǔ gōng dào: tā men rú guǒ yě xiàng cháng rén yè mián zhòu qǐ, zhào cháng guò rì zi, hé zhì shuì qù bù xǐng. yīn tā zhōng nián bù mián, áo de tóu yūn yǎn huā, sì zhī wú lì jiān zhī rì yè jiāo chóu, xiōng zhōng yù mèn, yī jīng shuì qù, jīng shén huàn sàn, jiù rú dēng jǐn yóu gàn, yào xiǎng qì jù shén quán, rú hé néng gòu! zì rán pò sàn hún xiāo, mìng guī quán lù le. táng áo dào:
此地惟恐睡覺，偏偏作怪，每每有人睡去竟會一睡不醒，因睡而死的不計其數，因此更把睡覺一事視為畏途。」唐敖道：「此處既有睡去不醒之人，無怪更要愁眠。但睡去不醒，未免過奇，不知何故？」多九公道：「他們如果也象常人夜眠晝起，照常過日子，何至睡去不醒。因他終年不眠，熬的頭暈眼花，四肢無力；兼之日夜焦愁，胸中鬱悶，一經睡去，精神渙散，就如燈盡油干，要想氣聚神全，如何能夠！自然魄散魂銷，命歸泉路了。」唐敖道：

cǐ dì shòu xiàng rú hé? duō jiǔ gōng dào: tā men zì cóng lüè zhī rén shì, jiù shì mǎn fù yōu chóu, cóng wú yī rì kāi xīn, yě bù zhī xǐ xiào huān lè wèi hé wù. nǐ zhǐ kàn tā zhōng rì chóu méi kǔ liǎn, nián wèi ruò guàn, xū fà yǐ bái bù guò hùn yì tiān shì yì tiān, nà lǐ hái jiǎng shòu shù. táng áo dào: kě jiàn guò yú yōu chóu, yě fēi yǎng shēng zhī dào. jīn tīng jiǔ gōng zhī yán, xiǎo dì cóng cǐ bǎ xīn shì quán dōu piē qù, lè dé kuān xīn duō huó jǐ nián.
「此地壽相如何？」多九公道：「他們自從略知人事，就是滿腹憂愁，從無一日開心，也不知喜笑歡樂為何物。你只看他終日愁眉苦臉，年未弱冠，鬚髮已白、不過混一天是一天，那裡還講壽數。」唐敖道：「可見過於憂愁，也非養生之道。今聽九公之言，小弟從此把心事全都撇去，樂得寬心多活幾年。

yòu zǒu jǐ shí, dào le wū xián guó. bǎ chuán shōu kǒu. lín zhī yáng fā le xǔ duō chóu duàn qù mài. táng áo yīn dù fù bù diào, bù néng shǎng qù duō jiǔ gōng xiàng lái yóu wán, yuán shì fèng péi de, jīn jiàn táng áo bù qù, lè dé chuán shàng yǎng jìng. táng áo mèn zuò wú liáo, lái dào hòu miàn duò lóu, sì miàn wàng yī wàng dào: qǐng jiào jiǔ gōng: nà biān qīng zhī lǜ yè, dà xiǎo bù děng, shì hé shù mù? duō jiǔ gōng dào: dà shù shì sāng, jū mín yǐ cǐ wèi chái xiǎo shù míng jiào mù mián. cǐ dì bù chǎn sī huò, xiàng wú chóu duàn, lì lái dōu qǔ jǐn xù zhī ér wèi yī, suǒ yǐ lín xiōng tè dài chóu duàn lái cǐ huò mài. táng áo dào: xiǎo dì xiàng rì yīn gǔ rén chuán shuō: wū xián zhī rén, cǎi sāng wǎng lái. yǐ wèi bì shì chǎn sī zhī dì, nǎ zhī què shì yǒu sāng wú cán. kě xī rú cǐ hǎo sāng, jìng wèi wú yòng zhī wù, jiù xiōng cǐ qù, huò wù kě néng dé lì? duō jiǔ gōng dào: dāng chū yǒu rén lái cǐ fàn huò, rú cái yùn hēng tōng, jìng kě dà huò qí lì: yīn mù mián shī shōu, guó rén wú yǐ wèi yī, sī huò yí dào, jiù rú dé le zhì bǎo yì bān, mò bù zhēng zhe gòu mǎi. jìn lái cǐ shù mào shèng.
又走幾時，到了巫咸國。把船收口。林之洋發了許多綢緞去賣。唐敖因肚腹不調，不能上去；多九公向來遊玩，原是奉陪的，今見唐敖不去，樂得船上養靜。唐敖悶坐無聊，來到後面舵樓，四面望一望道：「請教九公：那邊青枝綠葉，大小不等，是何樹木？」多九公道：「大樹是桑，居民以此為柴；小樹名叫木棉。此地不產絲貨，向無綢緞，歷來都取錦絮織而為衣，所以林兄特帶綢緞來此貨賣。」唐敖道：「小弟向日因古人傳說：『巫咸之人，採桑往來。』以為必是產絲之地，那知卻是有桑無蠶。可惜如此好桑，竟為無用之物，舅兄此去，貨物可能得利？」多九公道：「當初有人來此販貨，如財運亨通，竟可大獲其利：因木棉失收，國人無以為衣，絲貨一到，就如得了至寶一般，莫不爭著購買。近來此樹茂盛。

lái cǐ fàn huò de bù néng shí fēn de lì. dàn mù mián jiū jìng zhì zào fèi lì, jiān zhī cǐ dì bù shàn zhī fǎng, rú yǒu sī fàn dào cǐ, nà fù guì zhī jiā, huò duō huò shǎo, yě dōu chū jià zhì mǎi. jiù zhǐ lì xī bù néng yù dìng, zhǐ yào kè fàn xī shǎo, yě jiù huò lì le. táng áo dào: piān piān xiǎo dì jīn rì huàn lì, bù néng qián qù yī kàn. duō jiǔ gōng dào: guì yàng jì shì lì jí, hé bù zǎo shuō? lǎo dà yǒu yào zài cǐ. jí qǔ yī bāo yào mò dào: yào yǐn dōu zài shàng miàn, àn yǐn diào fú, bù guò wǔ liù fú jiù kě quán yù. táng áo suí jí zhào yǐn fú le. dāng shí lín zhī yáng yě jiù huí lái, tán qǐ huò wù: yuán lái cǐ dì shù nián qián wài bāng lái le liǎng gè yòu nǚ, dài le xǔ duō cán zi, zài cǐ yǎng cán zhī fǎng, lián nián rì jiàn zī shēng běn chù yě yǒu rén xué huì zhī jī, dōu yǐ sī mián wèi yī, ǎn men sī huò suī bù huò lì, hái bù kuī běn. xǐ de qián zài bái mín guó mài le yī bàn, cún de bù duō, zài dān gē liǎng rì, jiù hǎo chū tuō le. ān xiē yī xiǔ, cì rì réng qù mài huò.
來此販貨的不能十分得利。但木棉究竟製造費力，兼之此地不善織紡，如有絲販到此，那富貴之家，或多或少，也都出價置買。就只利息不能預定，只要客販稀少，也就獲利了。」唐敖道：「偏偏小弟今日患痢，不能前去一看。」多九公道：「貴恙既是痢疾，何不早說？老大有藥在此。」即取一包藥末道：「藥引都在上面，按引調服，不過五六服就可痊癒。」唐敖隨即照引服了。當時林之洋也就回來，談起貨物：「原來此地數年前外邦來了兩個幼女，帶了許多蠶子，在此養蠶織紡，連年日漸滋生；本處也有人學會織機，都以絲綿為衣，俺們絲貨雖不獲利，還不虧本。喜得前在白民國賣了一半，存的不多，再耽擱兩日，就好出脫了。」安歇一宿，次日仍去賣貨。

táng áo yòu bǎ yào mò yòng le yī fú, jìng zì quán yù, zhe shí huān xǐ. lái zhì hòu miàn, zài sān bài xiè dào: jiǔ gōng cǐ yào, bù chì xiān dān, shì hé miào pǐn, rú cǐ shén xiào? duō jiǔ gōng dào: dāng rì lǎo fū gāo zǔ mǔ cháng huàn cǐ bìng, wǒ zēng zǔ bǎi bān yī zhì, zǒng bù jiàn hǎo, hòu lái kuī dé gē gǔ jiān yào, cái néng tuō tǐ. guò le jǐ nián, wǒ gāo zǔ mǔ nián yǐ liù xún, yòu huàn cǐ yàng.
唐敖又把藥末用了一服，竟自痊癒，著實歡喜。來至後面，再三拜謝道：「九公此藥，不啻仙丹，是何妙品，如此神效？」多九公道：「當日老夫高祖母常患此病，我曾祖百般醫治，總不見好，後來虧得割股煎藥，才能脫體。過了幾年，我高祖母年已六旬，又患此恙。

yīn sù rì xiǎo dé wǒ zēng zǔ wèi rén zuì xiào, kǒng yǒu gē gǔ děng shì, dào le jiān yào shí, zǒng yào qīn zì guò mù, fāng kěn xià yàn. hòu lái rì zhòng yī kǒu, wǒ zēng zǔ wú jì kě shī. huí bì chù yǒu zuò dà shān, míng jiào xiǎo fāng zhàng, kǒng yǒu xiān rén zài nèi, yú shì chì zú pī fà, yī bù yī bài, lái dào shān shàng, kòu qiú shén xiān chuí jiù, qíng yuàn jiǎn shòu dài mǔ. rú shì sān rì sān yè, shuǐ mǐ bù céng zhān chún
因素日曉得我曾祖為人最孝，恐有割股等事，到了煎藥時，總要親自過目，方肯下咽。後來日重一口，我曾祖無計可施。回敝處有座大山，名叫小方丈，恐有仙人在內，於是赤足披髮，一步一拜，來到山上，叩求神仙垂救，情願減壽代母。如是三日三夜，水米不曾沾唇；

dào dì sì rì, yǒu gè yú wēng chuán le cǐ fāng. yī lián jìn le wǔ fú, zhè cái quán yù. yòu huó sì shí nián, dào le yī bǎi suì, wú jí ér zhōng. suǒ yǐ cǐ fāng liú chuán zhì jīn. táng áo dào: jiǔ gōng lìng zēng zǔ jì gē gǔ yú qián, yòu kòu shòu yú hòu, rú cǐ xiào xīn, zì rán gāi yǒu shén xiān chuán cǐ miào fāng. jì zhè děng shén xiào, jiǔ gōng hé bù kān kè liú chuán, shǐ tiān xià rén jiē miǎn cǐ huàn, gòng dēng shòu yù, qǐ bú shì jiàn hǎo shì? duō jiǔ gōng dào: wǒ jiā rén dīng xiàng lái zhǐ cǐ wèi shēng, ruò kān kè liú chuán, rén dé cǐ fāng, shuí hái lái mǎi? lǎo fū yuán zhī chuán fāng shì jiàn hǎo shì, dàn yī jīng tōng xíng, jiā zhōng quē le yǎng shàn, qǐ fēi zì tǎo ruò chī me? táng áo yáo tóu dào: nà yǒu cǐ shì! shì jiān xíng shàn de zì yǒu tiān dì shén míng jiàn chá. ruò bǎ yào fāng kān kè, zuò le ruò dà shàn shì, fǎn yào chī kǔ, duàn wú cǐ lǐ. ruò guǒ rú cǐ, shuí kěn xíng shàn? dāng rì yú gōng zhì yù, dà xìng sì mǎ zhī mén dòu shì jì rén, gāo zhé wǔ zhī zhī guì jiù yǐ zhōng zhuàng yuán zhī xuǎn mái shé xiǎng zǎi xiàng zhī róng. zhū rú cǐ lèi, mò fēi yīn zuò hǎo shì ér huò shàn bào, suǒ wèi: yù guǎng fú tián, xū píng xīn dì, jiǔ gōng sù chēng dá zhě, hé yǐ cǐ děng shàn shì dào bù xiū wèi? jí rú jīn zēng zǔ yǐ xiào xīn gǎn gé. ér dé xiān fāng zhī bào jīn jiǔ gōng chuán le cǐ fāng, yòu ān zhī bù bié yǒu fù guì zhī bào? kuàng lìng láng shēn rù hóng mén, mù qián suī yǐ shé gēng wèi yè, ruò jiǔ gōng kè le cǐ fāng, yān zhī lìng láng bù lián jié zhí shàng? nà shí shí le huáng jiā fèng lù, yòu hé xū jǐ gè yào zī wèi jiā kǒu zhī jì ne? duō jiǔ gōng diǎn tóu dào: táng xiōng cì jiào jí shì. rì hòu lǎo fū huí qù, dìng jiāng cǐ fāng kān kè liú chuán, bìng jiāng zǔ shàng suǒ yǒu mì fāng yě dōu fā kè, yǐ wèi jì shì zhī dào. jiù yǐ jīn rì wèi shǐ, wǒ jiāng gè zhǒng mì fāng, xiān xiě jǐ zhāng, yǐ biàn yán tú shī dì, shǐ hǎi wài rén yě de cǐ fāng, qǐ bù gēng hǎo! táng áo dào: rén yǒu shàn niàn, tiān bì cóng zhī. jiǔ gōng jì fā zhè gè shàn xīn, rì hòu zì yǒu hǎo chù. qǐng jiào cǐ fāng jiū jìng shì hé miào yào? duō jiǔ gōng dào: cǐ fāng yòng cāng shù mǐ gān jìn chén tǔ chǎo jiāo cān liǎng, xìng rén qù pí jiān, qù yóu èr liǎng, qiāng huó chǎo èr liǎng, chuān wū qù pí, miàn bāo wēi tòu yī liǎng wǔ qián, shēng dà huáng chǎo yī liǎng, shú dà huáng chǎo yī liǎng, shēng gān cǎo chǎo yī liǎng wǔ qián, gòng wèi xì mò. měi fú sì fēn, xiǎo ér jiǎn bàn yùn fù jì fú. chì lì, yòng dēng xīn cān shí cùn jiān nóng tāng diào fú bái lì, shēng jiāng cān piàn, jiān nóng tāng diào fú chì bái lì, dēng xīn cān shí cùn, shēng jiāng cān piàn, jiān nóng tāng diào fú shuǐ xiè, mǐ tāng diào fú. bìng zhòng de bù guò wǔ liù fú jí yù, dàn dēng xīn shēng jiāng, bì xū zhào fāng nóng jiān, cái yǒu yào lì. bǎ fāng xiě le. táng áo jiē guò, kàn yī kàn dào: xiǎo dì měi jiàn yī jiā zhì lì, yòng dà huáng shù qián zhī duō, réng bù zhōng yòng hé yǐ cǐ fāng zhǐ xiāo shù lí, jiù néng lì jiàn qí xiào, kě jiàn yòng yào quán yào zuǒ shǐ pèi hé dé yí, zì rán yǔ zhòng bù tóng. shuō zhe xián huà, hū rán xiǎng qǐ luò hóng qú suǒ tuō de shì lái.
到第四日，有個漁翁傳了此方。一連進了五服，這才痊癒。又活四十年，到了一百歲，無疾而終。所以此方流傳至今。」唐敖道：「九公令曾祖既割股於前，又叩壽於後，如此孝心，自然該有神仙傳此妙方。既這等神效，九公何不刊刻流傳，使天下人皆免此患，共登壽域，豈不是件好事？」多九公道：「我家人丁向來指此為生，若刊刻流傳，人得此方，誰還來買？老夫原知傳方是件好事，但一經通行，家中缺了養贍，豈非自討若吃麼？」唐敖搖頭道：「那有此事！世間行善的自有天地神明鑑察。若把藥方刊刻，做了偌大善事，反要吃苦，斷無此理。若果如此，誰肯行善？當日於公治獄，大興駟馬之門；竇氏濟人，高折五枝之桂；救蟻中狀元之選；埋蛇享宰相之榮。諸如此類，莫非因作好事而獲善報，所謂：『欲廣福田，須憑心地，』九公素稱達者，何以此等善事倒不修為？即如今曾祖以孝心感格。而得仙方之報；今九公傳了此方，又安知不別有富貴之報？況令郎身入黌門，目前雖以舌耕為業，若九公刻了此方，焉知令郎不聯捷直上？那時食了皇家俸祿，又何須幾個藥資為家口之計呢？」多九公點頭道：「唐兄賜教極是。日後老夫回去，定將此方刊刻流傳，並將祖上所有秘方也都發刻，以為濟世之道。就以今日為始，我將各種秘方，先寫幾張，以便沿途施遞，使海外人也得此方，豈不更好！」唐敖道：「『人有善念，天必從之。』九公既發這個善心，日後自有好處。請教此方究竟是何妙藥？」多九公道：「此方用蒼朮（米泔浸陳土炒焦）叄兩，杏仁（去皮尖，去油）貳兩，羌活（炒）貳兩，川烏（去皮，麵包煨透）壹兩伍錢，生大黃（炒）壹兩，熟大黃（炒）壹兩，生甘草（炒）壹兩伍錢，共為細末。每服肆分，小兒減半；孕婦忌服。赤痢，用燈心叄拾寸煎濃湯調服；白痢，生薑叄片，煎濃湯調服；赤白痢，燈心叄拾寸，生薑叄片，煎濃湯調服；水瀉，米湯調服。病重的不過五六服即愈，但燈心、生薑，必須照方濃煎，才有藥力。」把方寫了。唐敖接過，看一看道：「小弟每見醫家治痢，用大黃數錢之多，仍不中用；何以此方只消數厘，就能立見奇效，可見用藥全要佐使配合得宜，自然與眾不同。」說著閒話，忽然想起駱紅蕖所託的事來。

wèi zhī rú hé, xià huí fēn jiě.
未知如何，下回分解。