fù wēng mǒu, shāng jiǎ duō dài qí zī. yī rì chū, yǒu shào nián cóng mǎ hòu, wèn zhī, yì jiǎ běn zhě. wēng nuò zhī. zhì jiā, shì jǐ shàng yǒu qián shù shí, shào nián jí yǐ shǒu dié qián, gāo xià duī lěi zhī. wēng xiè qù, jìng bù yǔ zī. huò wèn gù, wēng yuē: cǐ rén bì shàn bó, fēi duān rén yě, suǒ shú zhī jì, bù jué xíng yú shǒu zú yǐ. fǎng zhī guǒ rán.
富翁某，商賈多貸其資。一日出，有少年從馬後，問之，亦假本者。翁諾之。至家，適几上有錢數十，少年即以手疊錢，高下堆壘之。翁謝去，竟不與資。或問故，翁曰：「此人必善博，非端人也，所熟之技，不覺形於手足矣。」訪之果然。