zhǎng shān wáng gōng zǐ ruì tíng, néng yǐ jī bo. jī shén zì chēng hé xiān, nǎi chún yáng dì zǐ, huò yún shì lǚ zǔ suǒ kuà hè yún. měi jiàng, zhé yǔ rén lùn wén zuò shī. lǐ tài shǐ zhì jūn shī shì zhī, dān huáng kè yì, lǐ xù míng qiè tài shǐ chuāi mó chéng, hé xiān lì jū duō yān, gù wén xué shì duō guī yī zhī. měi wèi rén jué yí nán shì, duō píng lǐ, bù shèn yán xiū jiù.
長山王公子瑞亭，能以乩卜。乩神自稱何仙，乃純陽弟子，或雲是呂祖所跨鶴雲。每降，輒與人論文作詩。李太史質君師事之，丹黃課藝，理緒明切；太史揣摹成，何仙力居多焉，故文學士多皈依之。每為人決疑難事，多憑理，不甚言休咎。

xīn wèi, zhū wén zōng àn lín jì nán, shì hòu, zhū yǒu qǐng jué dì děng. hé xiān suǒ shì yì, xī yuè dàn zhī. yǒu lè líng lǐ biàn, nǎi hǎo xué shēn sī zhī shì, qí xiāng hǎo yǒu zài zuò, chū qí wén dài wèi zhī qǐng. jī pī yún: yī děng. shǎo jiān, yòu pī yún: shì píng lǐ shēng, jù wén wèi duàn. rán cǐ shēng yùn qì dà huì, yīng fàn xià chǔ. yì zāi! wén yǔ shù shì bù xiāng fú, qǐ wén zōng bù lùn wén yé? zhū gōng shǎo dài, shì wǎng tàn zhī. shǎo qǐng, yòu shū yún: shì zhì tí xué shǔ zhōng, jiàn wén zōng gōng shì páng wǔ, suǒ jiāo lǜ zhě shū bù zài wén yě. yī qiè fù mù kè, kè liù qī rén, sù shēng lì jiān dōu zài qí zhōng, qián shēng quán wú gēn qì, dà bàn è guǐ dào zhōng yóu hún, qǐ shí yú sì fāng zhě yě. céng zài hēi àn yù zhōng bā bǎi nián, sǔn qí mù zhī jīng qì, rú rén jiǔ zài dòng zhōng, zhà chū zé tiān dì yì sè, wú zhèng míng yě. zhōng yǒu yī èr wèi rén shēn suǒ huà zhě, yuè juǎn fēn cáo, kǒng bù néng shì xiāng zhí ěr. zhòng wèn wǎn huí zhī shù, shū yún: qí shù zhì shí, rén suǒ gòng xiǎo, hé bì wèn? zhòng huì qí yì yǐ gào lǐ. lǐ jù, yǐ wén zhì sūn tài shǐ zi wèi, qiě sù yǐ zhào. tài shǐ zàn qí wén, wèi jiě qí huò. lǐ xīn yì zhuàng, jī yǔ bù fù zhì huái. àn fā, jìng jū sì děng. tài shǐ dà hài, qǔ qí wén fù yuè zhī, shū wú cī zhāi. píng yún: shí mén gōng zǔ sù yǒu wén míng, bì bù yōu miù zhì cǐ. cǐ bì mù zhōng zuì hàn, bù shí jù dú zhě suǒ wèi. yú shì zhòng yì fú hé xiān zhī shén, gòng fén xiāng zhù xiè zhī. jī yòu pī yún: lǐ shēng wù yǐ zàn shí zhī qū, suì huái cán zuò. dāng duō xiě shì juǎn, yì bào zhī, míng suì kě dé yōu děng. lǐ rú yán bù zhī. jiǔ ér shǔ zhōng yì wén, xuán pái tè wèi zhī. kē shì guǒ liè qián míng, qí líng yīng rú cǐ.
辛未，朱文宗案臨濟南，試後，諸友請決第等。何仙索試藝，悉月旦之。有樂陵李忭，乃好學深思之士，其相好友在座，出其文代為之請。乩批云：「一等。」少間，又批云：「適評李生，據文為斷。然此生運氣大晦，應犯夏楚。異哉！文與數適不相符，豈文宗不論文耶？諸公少待，試往探之。」少頃，又書云：「適至提學署中，見文宗公事旁午，所焦慮者殊不在文也。一切付幕客，客六七人，粟生、例監都在其中，前生全無根氣，大半餓鬼道中遊魂，乞食於四方者也。曾在黑暗獄中八百年，損其目之精氣，如人久在洞中，乍出則天地異色，無正明也。中有一二為人身所化者，閱卷分曹，恐不能適相值耳。」眾問挽回之術，書云：「其術至實，人所共曉，何必問？」眾會其意以告李。李懼，以文質孫太史子未，且訴以兆。太史贊其文，為解其惑。李心益壯，乩語不復置懷。案發，竟居四等。太史大駭，取其文複閱之，殊無疵摘。評云：「石門公祖素有文名，必不悠謬至此。此必幕中醉漢，不識句讀者所為。」於是眾益服何仙之神，共焚香祝謝之。乩又批云：「李生勿以暫時之屈，遂懷慚怍。當多寫試卷，益暴之，明歲可得優等。」李如言布之。久而署中亦聞，懸牌特慰之。科試果列前名，其靈應如此。

yì shǐ shì yuē: mù zhōng duō cǐ bèi kè, wú guài jīng zhōng chǒu fù xiàng zhōng, zhì xī wú xián chuáng yě.
異史氏曰：「幕中多此輩客，無怪京中醜婦巷中，至夕無閒床也。」