jiāo shēng, zhāng qiū shí hóng xiān shēng zhī shū dì yě. dú shū yuán zhōng, xiāo fēn yǒu èr měi rén lái, yán sè shuāng jué. yī kě shí qī bā, yī yuē shí sì wǔ, fǔ jǐ zhǎn xiào. jiāo zhī qí hú, zhèng sè jù zhī. zhǎng zhě yuē: jūn rán rú jǐ, hé wú zhàng fū qì? jiāo yuē: pū shēng píng bù gǎn èr sè. nǚ xiào yuē: yū zāi! zi shàng shǒu fǔ jú yé? xià yuán guǐ shén, fán shì jiē yǐ hēi wèi bái, kuàng chuáng dì jiān suǒ shì hū? jiāo yòu duō zhī. nǚ zhī bù kě dòng, nǎi yún: jūn míng xià shì, qiè yǒu yī lián, qǐng wèi shǔ duì, néng duì wǒ zì qù: wù xū tóng tǐ, fù zhōng zhǐ qiàn yī diǎn. jiāo níng sī bù jiù. nǚ xiào yuē: míng shì gù rú cǐ hū? wǒ dài duì zhī kě yǐ: jǐ sì lián zōng, zú xià hé bù shuāng tiāo. yī xiào ér qù.
焦生，章丘石紅先生之叔弟也。讀書園中，宵分有二美人來，顏色雙絕。一可十七八，一約十四五，撫幾展笑。焦知其狐，正色拒之。長者曰：「君髯如戟，何無丈夫氣？」焦曰：「仆生平不敢二色。」女笑曰：「迂哉！子尚守腐局耶？下元鬼神，凡事皆以黑為白，況床第間瑣事乎？」焦又咄之。女知不可動，乃云：「君名下士，妾有一聯，請為屬對，能對我自去：戊戌同體，腹中止欠一點。」焦凝思不就。女笑曰：「名士固如此乎？我代對之可矣：己巳連蹤，足下何不雙挑。」一笑而去。