wén dēng huò shēng yǔ yán shēng shào xiāng xiá, zhǎng xiāng xuè yě, kǒu gěi jiāo yù. wéi kǒng bù gōng. huò yǒu lín yù, céng yǔ yán qī dǎo chǎn, ǒu yǔ huò fù yǔ, yán qí sī chù yǒu liǎng zhuì yóu, fù yǐ gào huò. huò yǔ tóng dǎng zhě móu, kuī yán jiāng zhì, gù qiè yǔ yún: mǒu qī yǔ wǒ zuì nì. zhòng bù xìn. huò yīn niē zào duān mò, qiě yún: rú bù xìn, qí yīn cè yǒu shuāng yóu. yán zhǐ chuāng wài, tīng zhī jì xī, bù rù jìng qù. zhì jiā kǔ lüè qí qī, qī bù fú, bàng yì cán, qī bù kān nüè, zì jīng sǐ. huò shǐ dà huǐ, rán yì bù gǎn xiàng yán ér bái qí wū yǐ.
文登霍生與嚴生少相狎，長相謔也，口給交御。惟恐不工。霍有鄰嫗，曾與嚴妻導產，偶與霍婦語，言其私處有兩贅疣，婦以告霍。霍與同黨者謀，窺嚴將至，故竊語云：「某妻與我最昵。」眾不信。霍因捏造端末，且云：「如不信，其陰側有雙疣。」嚴止窗外，聽之既悉，不入徑去。至家苦掠其妻，妻不服，搒益殘，妻不堪虐，自經死。霍始大悔，然亦不敢向嚴而白其誣矣。

yán qī jì sǐ, qí guǐ yè kū, jǔ jiā bù dé níng yān. wú hé, yán bào zú, guǐ nǎi bù kū. huò fù mèng nǚ zǐ pī fà dà jiào yuē: wǒ sǐ dé liáng kǔ, rǔ fū qī hé dé huān lè yé! jì xǐng ér bìng, shù rì xún zú. huò yì mèng nǚ zǐ zhǐ shù gòu mà, yǐ zhǎng pī qí wěn. jīng ér wù, jué chún jì yǐn tòng, mén zhī gāo qǐ, sān rì ér chéng shuāng yóu, suì wèi gù jí. bù gǎn dà yán xiào, qǐ wěn tài zhòu, zé tòng bù kě rěn.
嚴妻既死，其鬼夜哭，舉家不得寧焉。無何，嚴暴卒，鬼乃不哭。霍婦夢女子披髮大叫曰：「我死得良苦，汝夫妻何得歡樂耶！」既醒而病，數日尋卒。霍亦夢女子指數詬罵，以掌批其吻。驚而寤，覺唇際隱痛，捫之高起，三日而成雙疣，遂為痼疾。不敢大言笑，啟吻太驟，則痛不可忍。

yì shǐ shì yuē: sǐ néng wèi lì, qí qì yuān yě. sī bìng jiā yú chún wěn, shén ér jìn yú xì yǐ.
異史氏曰：「死能為厲，其氣冤也。私病加於唇吻，神而近於戲矣。」

yì wáng shì, yǔ tóng chuāng mǒu xiá. qí qī guī níng, wáng zhī qí lǘ shàn jīng, xiān fú cóng mǎng zhōng, cì fù zhì, bào chū, lǘ jīng fù duò, wéi yī tóng cóng, bù néng fú fù chéng. wáng nǎi yīn qín bào kòng shèn zhì, fù yì bù shí shuí hé. wáng yáng yáng yǐ cǐ dé yì, wèi tóng zhú lǘ qù, yīn dé sī qí fù yú mǎng zhōng, shù yì kù lǚ shén xī. mǒu wén, dà cán ér qù. shǎo jiān, zì chuāng xì zhōng jiàn mǒu yī shǒu wò rèn, yī shǒu zhuō qī lái, yì shén nù è. dà jù, yú yuán ér táo. mǒu cóng zhī, zhuī èr sān lǐ dì bù jí, shǐ fǎn. wáng jǐn lì jí bēn, fèi yè kāi zhāng, yǐ shì de hǒu jí, shù nián bù yù yān.
邑王氏，與同窗某狎。其妻歸寧，王知其驢善驚，先伏叢莽中，伺婦至，暴出，驢驚婦墮，惟一僮從，不能扶婦乘。王乃殷勤抱控甚至，婦亦不識誰何。王揚揚以此得意，謂僮逐驢去，因得私其婦於莽中，述衵褲履甚悉。某聞，大慚而去。少間，自窗隙中見某一手握刃，一手捉妻來，意甚怒惡。大懼，逾垣而逃。某從之，追二三里地不及，始返。王盡力極奔，肺葉開張，以是得吼疾，數年不愈焉。