jīn líng mài jiǔ rén mǒu yǐ, měi niàng chéng, tóu shuǐ ér zhì dú yān, jí shàn yǐn zhě, bù guò shù zhǎn, biàn zuì rú ní. yǐ cǐ dé zhòng shān zhī míng, fù zhì jù jīn.
金陵賣酒人某乙，每釀成，投水而置毒焉，即善飲者，不過數盞，便醉如泥。以此得「中山」之名，富致巨金。

zǎo qǐ jiàn yī hú zuì wò cáo biān, fù qí sì zhī. fāng jiāng mì rèn, hú yǐ xǐng, āi yuē: hū jiàn hài, zhū rú suǒ qiú. suì shì zhī, zhǎn zhuǎn yǐ huà wèi rén. shí xiàng zhōng sūn shì, qí zhǎng fù huàn hú wèi suì, yīn wèn zhī, dá yún: shì jí wǒ yě. yǐ kuī fù dì yóu měi, qiú hú xié wǎng. hú nán zhī, yǐ gù qiú zhī. hú yāo yǐ qù, rù yī dòng zhōng, qǔ hè yī shòu zhī, yuē: cǐ xiān xiōng suǒ yí, zhe zhī dāng kě qù. jì fú ér guī, jiā rén jiē bù zhī jiàn, xí yī shang ér chū, shǐ jiàn zhī. dà xǐ, yǔ hú tóng yì sūn shì jiā. jiàn qiáng shàng tiē jù fú, huà wān yán rú lóng, hú jù yuē: hé shàng dà è, wǒ bù wǎng yǐ! suì qù. yǐ qūn xún jìn zhī, zé zhēn lóng pán bì shàng, áng shǒu yù fēi, dà jù yì chū. gài sūn mì yī yì yù sēng, wèi zhī yàn shèng, shòu fú xiān guī, sēng yóu wèi zhì yě.
早起見一狐醉臥槽邊，縛其四肢。方將覓刃，狐已醒，哀曰：「忽見害，諸如所求。」遂釋之，輾轉已化為人。時巷中孫氏，其長婦患狐為祟，因問之，答云：「是即我也。」乙窺婦娣尤美，求狐攜往。狐難之，乙固求之。狐邀乙去，入一洞中，取褐衣授之，曰：「此先兄所遺，着之當可去。」既服而歸，家人皆不之見，襲衣裳而出，始見之。大喜，與狐同詣孫氏家。見牆上貼巨符，畫蜿蜒如龍，狐懼曰：「和尚大惡，我不往矣！」遂去。乙逡巡近之，則真龍盤壁上，昂首欲飛，大懼亦出。蓋孫覓一異域僧，為之厭勝，授符先歸，僧猶未至也。

cì rì sēng lái, shè tán zuò fǎ. lín rén gòng guān zhī, yǐ yì zá chù qí zhōng. hū biàn sè jí bēn, zhuàng rú bèi zhuō zhì mén wài bó dì, huà wèi hú, sì tǐ yóu zhe rén yī. jiāng shā zhī, qī zǐ kòu qǐng. sēng mìng qiān qù, rì gěi yǐn shí, shù yuè xún bì.
次日僧來，設壇作法。鄰人共觀之，乙亦雜處其中。忽變色急奔，狀如被捉；至門外踣地，化為狐，四體猶着人衣。將殺之，妻子叩請。僧命牽去，日給飲食，數月尋斃。