niú chéng zhāng, jiāng xī zhī bù shāng yě. qǔ zhèng shì, shēng zǐ nǚ gè yī. niú sān shí sān suì bìng sǐ. zi míng zhōng. shí fāng shí èr nǚ bā jiǔ suì ér yǐ. mǔ bù néng zhēn, huò chǎn rù náng, gǎi jiào ér qù, yí liǎng gū nán yǐ cún jì. yǒu niú cóng sǎo, nián yǐ liù zhì, pín guǎ wú guī, sòng yǔ jū chù. shù nián yù sǐ, jiā yì tì. ér zhōng jiàn zhǎng, sī jì fù yè ér kǔ wú zī. mèi shì máo xìng, máo fù jiǎ yě, nǚ āi xù jiǎ shù shí jīn fù xiōng. xiōng cóng rén shì jīn líng, tú zhōng yù kòu, zī fǔ jǐn sàng, piāo dàng bù néng guī. ǒu qū diǎn sì, jiàn zhǔ sì zhě jué lèi qí fù, chū ér qián chá zhī, xìng zì jiē fú, hài yì bù yù qí gù. wéi rì liú lián qí páng, yǐ kuī yì zhǐ, ér qí rén yì lüè bù gù wèn. rú cǐ sān rì, chān qí yán xiào jǔ zhǐ, zhēn fù wú é. jí yòu bù gǎn bài shí, nǎi zì chén yú qún xiǎo, qiú yǐ tóng xiāng zhī gù, jìn shēn wèi yōng. lì quàn yǐ, zhǔ rén shì qí lǐ jū xìng shì, shì yǒu suǒ dòng, wèn suǒ cóng lái. zhōng qì sù fù míng, zhǔ rén chàng rán ruò shī, jiǔ zhī, wèn: ér mǔ wú yàng hū? zhōng yòu bù gǎn wèi fù sǐ, wǎn yīng yuē: wǒ fù liù nián qián jīng shāng bù fǎn, mǔ jiào ér qù. xìng yǒu bó mǔ fǔ yù, bù rán, zàng gōu dú jiǔ yǐ. zhǔ rén cǎn rán yuē: wǒ jí shì rǔ fù yě. yú shì wò shǒu bēi āi. yòu dǎo rù cān qí hòu mǔ. hòu mǔ jī, nián sān shí yú, wú chū, dé zhōng xǐ, shè yàn qǐn mén.
牛成章，江西之布商也。娶鄭氏，生子、女各一。牛三十三歲病死。子名忠。時方十二；女八九歲而已。母不能貞，貨產入囊，改醮而去，遺兩孤難以存濟。有牛從嫂，年已六秩，貧寡無歸，送與居處。數年嫗死，家益替。而忠漸長，思繼父業而苦無資。妹適毛姓，毛富賈也，女哀婿假數十金付兄。兄從人適金陵，途中遇寇，資斧盡喪，飄蕩不能歸。偶趨典肆，見主肆者絕類其父，出而潛察之，姓字皆符，駭異不諭其故。惟日流連其旁，以窺意旨，而其人亦略不顧問。如此三日，覘其言笑舉止，真父無訛。即又不敢拜識，乃自陳於群小，求以同鄉之故，進身為傭。立券已，主人視其里居、姓氏，似有所動，問所從來。忠泣訴父名，主人悵然若失，久之，問：「而母無恙乎？」忠又不敢謂父死，婉應曰：「我父六年前經商不返，母醮而去。幸有伯母撫育，不然，葬溝瀆久矣。」主人慘然曰：「我即是汝父也。」於是握手悲哀。又導入參其後母。後母姬，年三十餘，無出，得忠喜，設宴寢門。

niú zhōng xī xū bù lè, jí yù yī guī gù lǐ. qī lǜ sì zhōng fá rén, gù zhǐ zhī. niú nǎi lǜ zi jì lǐ sì wù. jū zhī sān yuè, nǎi yǐ zhū jí wěi zi, qǔ zhuāng xī guī. jì bié, zhōng shí yǐ fù sǐ gào mǔ, jī nǎi dà jīng, yán: bǐ fù fàn yú cǐ, nǎng suǒ yǔ jiāo hǎo zhě liú zuò dāng shāng, qǔ wǒ yǐ liù nián yǐ, hé yán sǐ yé? zhōng yòu xì shù zhī. xiāng yǔ yí niàn, bù yù qí yóu. yú yī zhòu yè ér niú yǐ fǎn, xié yī fù rén tóu rú péng bǎo, zhōng shì zhī zé qí suǒ shēng mǔ yě. niú zhāi ěr dùn mà: hé qì wú ér! fù shè fú bù gǎn shǎo dòng. niú yǐ kǒu hé qí xiàng, fù hū zhōng yuē: ér jiù wú! ér jiù wú! zhōng dà bù rěn, héng shēn bì gé qí jiān. niú yóu fèn nù, fù yǐ bù jiàn. zhòng dà jīng, xiāng huā yǐ guǐ. xuán shì niú, yán sè cǎn biàn, wěi yī yú dì, huà wèi hēi qì, yì xún miè yǐ. mǔ zǐ hài tàn, jǔ yì guān ér yì zhī. zhōng xí fù yè, fù yǒu wàn jīn. hòu guī jiā wèn zhī, zé jià mǔ yú shì rì sǐ, yī jiā jiē jiàn niú chéng zhāng yún.
牛終欷歔不樂，即欲一歸故里。妻慮肆中乏人，故止之。牛乃率子紀理肆務。居之三月，乃以諸籍委子，取裝西歸。既別，忠實以父死告母，姬乃大驚，言：「彼負販於此，曩所與交好者留作當商，娶我已六年矣，何言死耶？」忠又細述之。相與疑念，不諭其由。逾一晝夜而牛已返，攜一婦人頭如蓬葆，忠視之則其所生母也。牛摘耳頓罵：「何棄吾兒！」婦懾伏不敢少動。牛以口齕其項，婦呼忠曰：「兒救吾！兒救吾！」忠大不忍，橫身蔽鬲其間。牛猶忿怒，婦已不見。眾大驚，相嘩以鬼。旋視牛，顏色慘變，委衣於地，化為黑氣，亦尋滅矣。母子駭嘆，舉衣冠而瘞之。忠席父業，富有萬金。後歸家問之，則嫁母於是日死，一家皆見牛成章雲。