chǔ zhōng yī nóng rén fù shì guī, zàn xiū yú tú. yǒu shù rén hòu zhì, zhǐ yǔ qīng tán. hū zhān nóng rén yuē: zi qì sè bù xiáng, sān rì nèi dāng tuì cái, shòu guān xíng. nóng rén yuē: mǒu guān shuì yǐ wán, shēng píng bù jiě zhēng dòu, xíng hé cóng zhì? shù rén yuē: pū yì bù zhī. dàn qì sè rú cǐ, bù kě bù shèn zhī yě! nóng rén pō bù shēn xìn, gǒng bié ér guī. cì rì mù dú yú yě, yǒu yì mǎ guò, dú wàng jiàn wù yǐ wèi hǔ, zhí qián chù zhī, mǎ bì. yì bào nóng rén zhì guān, guān báo chéng zhī, shǐ cháng qí mǎ. gài shuǐ niú jiàn hǔ bì dòu, gù fàn niú zhě lù sù, zhé yǐ niú zì wèi yáo jiàn mǎ guò, jí qū bì zhī, kǒng qí wù yě.
楚中一農人赴市歸，暫休於途。有術人後至，止與傾談。忽瞻農人曰：「子氣色不祥，三日內當退財，受官刑。」農人曰：「某官稅已完，生平不解爭鬥，刑何從至？」術人曰：「仆亦不知。但氣色如此，不可不慎之也！」農人頗不深信，拱別而歸。次日牧犢於野，有驛馬過，犢望見誤以為虎，直前觸之，馬斃。役報農人至官，官薄懲之，使償其馬。蓋水牛見虎必斗，故販牛者露宿，輒以牛自衛；遙見馬過，急驅避之，恐其誤也。