tiān jīn shāng rén mǒu, jiāng jiǎ yuǎn fāng, wǎng cóng fù rén dài zī shù bǎi. wèi tōu ér suǒ kuī, jí xī, yù nì shì zhōng yǐ qí qí guī. ér shāng yǐ shì rì liáng, fù zī jìng fā. tōu ér fú jiǔ, dàn wén shāng rén fù zhuǎn cè chuáng shàng, shì bù chéng mián. jì ér bì shàng yī xiǎo mén kāi, yī shì jǐn liàng. mén nèi yǒu nǚ zǐ chū, róng chǐ shǎo hǎo, shǒu yǐn zhǎng dài yī tiáo, jìn tà shòu fù, fù yǐ shǒu què zhī. nǚ gù shòu zhī fù nǎi shòu dài, qǐ xuán liáng shàng, yǐn jǐng zì yì. nǚ suì qù, bì fēi yì hé. tōu ér dà jīng, bá guān dùn qù.
天津商人某，將賈遠方，往從富人貸資數百。為偷兒所窺，及夕，預匿室中以俟其歸。而商以是日良，負資竟發。偷兒伏久，但聞商人婦轉側床上，似不成眠。既而壁上一小門開，一室盡亮。門內有女子出，容齒少好，手引長帶一條，近榻授婦，婦以手卻之。女固授之；婦乃受帶，起懸樑上，引頸自縊。女遂去，壁扉亦闔。偷兒大驚，拔關遁去。

jì míng, jiā rén jiàn fù sǐ, zhì zhū guān. guān jū lín rén ér duàn liàn zhī, wū fú chéng yù, bù rì jiù jué. tōu ér fèn qí yuān, zì shǒu yú táng, gào yǐ shì yè suǒ jiàn. jū zhī qíng zhēn, lín rén suì miǎn. wèn qí lǐ rén, yán zhái zhī gù zhǔ céng yǒu shǎo fù jīng sǐ, nián chǐ róng mào, yǔ dào yán xī fú, yīn zhī shì qí guǐ yě. yù chuán bào sǐ zhě bì qiú dài tì, qí rán yú?
既明，家人見婦死，質諸官。官拘鄰人而鍛煉之，誣服成獄，不日就決。偷兒憤其冤，自首於堂，告以是夜所見。鞫之情真，鄰人遂免。問其里人，言宅之故主曾有少婦經死，年齒容貌，與盜言悉符，因知是其鬼也。欲傳暴死者必求代替，其然歟？