wàn lì jiān, sūn píng shì shǎo gū, mǔ shí jiǔ suì shǒu jié. sūn jǔ jìn shì, ér mǔ yǐ sǐ. cháng yǔ rén yuē: wǒ bì bó gào mìng yǐ guāng quán rǎng, shǐ bù fù xuān táng kǔ jié. hū dé bào bìng, qí dǔ. sù yǔ tài yī shàn, shǐ rén zhāo zhī, shǐ zhě chū mén, ér jí yì jù. zhāng mù yuē: shēng bù néng yáng míng xiǎn qīn, hé yǐ jiàn lǎo mǔ dì xià hū! suì zú, mù bù míng. wú hé tài yī zhì, wén kū shēng, jí rù lín diào. jiàn qí zhuàng yì zhī. jiā rén gào yǐ gù, tài yī yuē: yù de gào zèng, jí yì bù nán. jīn huáng hòu dàn wǎn lín pén yǐ, dàn huó shí yú rì, gào mìng kě dé. lì mìng qǔ ài jiǔ shī yī shí bā chù. zhù jiāng jǐn, chuáng shàng yǐ shēn jí guàn yǐ yào, jū rán fù shēng. zhǔ yuē: qiè jì wù shí xióng hǔ ròu. gòng zhì zhī. rán yǐ cǐ wù bù cháng yǒu, pō bù guān yì.
萬曆間，孫評事少孤，母十九歲守節。孫舉進士，而母已死。嘗語人曰：「我必博誥命以光泉壤，始不負萱堂苦節。」忽得暴病，綦篤。素與太醫善，使人招之，使者出門，而疾益劇。張目曰：「生不能揚名顯親，何以見老母地下乎！」遂卒，目不瞑。無何太醫至，聞哭聲，即入臨吊。見其狀異之。家人告以故，太醫曰：「欲得誥贈，即亦不難。今皇后旦晚臨盆矣，但活十餘日，誥命可得。」立命取艾灸屍一十八處。炷將盡，床上已呻；急灌以藥，居然復生。囑曰：「切記勿食熊虎肉。」共志之。然以此物不常有，頗不關意。

jì ér sān rì píng fù, réng cóng cháo hè. guò liù qī rì guǒ shēng tài zǐ, zhào cì qún chén yàn. zhōng shǐ chū yì pǐn, biàn cì wén wǔ, bái piàn zhū sī, gān měi wú bǐ. sūn dàn zhī, bù zhī hé wù. cì rì fǎng zhū tóng liáo, yuē: xióng fán yě. dà jīng shī sè, jí kè ér bìng, zhì jiā suì zú.
既而三日平復，仍從朝賀。過六七日果生太子，召賜群臣宴。中使出異品，遍賜文武，白片朱絲，甘美無比。孫啖之，不知何物。次日訪諸同僚，曰：「熊膰也。」大驚失色，即刻而病，至家遂卒。