hán yuán shǎo xiān shēng wèi zhū shēng shí, yǒu lì tū zhì, bái zhǔ rén yù yán zuò shī, ér shū wú míng cì. wèn qí jiā fá, hán hu duì zhī. shù bó jiān zhì, yí lǐ yōu wò, xiān shēng xǔ zhī, yuē qī ér qù. zhì rì guǒ yǐ yú lái. yí ér wǎng, dào lù jiē suǒ wèi jīng. hū dǔ diàn gé, xià chē rù, qì xiàng lèi fān dǐ. jì jiù guǎn, jiǔ zhì fēn luó, quàn kè zì jìn, bìng wú zhǔ rén. yán jì chè, zé gōng zǐ chū bài nián shí wǔ liù, zī biǎo xiù yì. zhǎn lǐ bà, qū jiù tā shě, qǐng yè shǐ zhì shī suǒ. gōng zǐ shén huì, wén yì zhé tōng.
韓元少先生為諸生時，有吏突至，白主人慾延作師，而殊無名刺。問其家閥，含糊對之。束帛緘贄，儀禮優渥，先生許之，約期而去。至日果以輿來。迤而往，道路皆所未經。忽睹殿閣，下車入，氣象類藩邸。既就館，酒炙紛羅，勸客自進，並無主人。筵既撤，則公子出拜；年十五六，姿表秀異。展禮罷，趨就他舍，請業始至師所。公子甚慧，聞義輒通。

xiān shēng yǐ bù zhī jiā shì, pō huái yí mèn. guǎn yǒu èr tóng gěi yì, sī jié zhī, jiē bù duì. wèn: zhǔ rén hé zài? dá yǐ shì máng. xiān shēng qiú dǎo kuī zhī, tóng bù kě. lǚ qiú zhī, nǎi dǎo zhì yī chù, wén kǎo chǔ shēng. zì mén xì mù zhù zhī, jiàn yī wáng zhě zuò diàn shàng, jiē xià jiàn shù dāo shān jiē míng zhōng shì. dà hài. fāng jiāng què bù, nèi yǐ zhī zhī, yīn bà zhèng, chì tuì zhū guǐ, jí hū tóng. tóng biàn sè yuē: wǒ wèi xiān shēng, huò jí shēn yǐ! zhàn tì bēn rù. wáng zhě nù yuē: hé gǎn yǐn rén sī kuī! jí yǐ jù biān zhòng chī qì. nǎi zhào xiān shēng rù, yuē: suǒ yǐ bù jiàn zhě, yǐ yōu míng yì lù. jīn yǐ zhī zhī, shì nán zài jù. yīn zèng shù jīn shǐ xíng, yuē: jūn tiān xià dì yī rén, dàn kǎn lǎn wèi jǐn ěr. shǐ qīng yī zhuō qí sòng zhī. xiān shēng yí shēn yǐ sǐ, qīng yī yuē: hé dé biàn ěr! xiān shēng shí yù yī qiè zhì zì sú jiān, fēi míng zhōng wù yě. jì guī, kǎn kě shù nián, zhōng huì zhuàng, qí yán jiē yàn.
先生以不知家世，頗懷疑悶。館有二僮給役，私詰之，皆不對。問：「主人何在？」答以事忙。先生求導窺之，僮不可。屢求之，乃導至一處，聞拷楚聲。自門隙目注之，見一王者坐殿上，階下劍樹刀山皆冥中事。大駭。方將卻步，內已知之，因罷政，叱退諸鬼，疾呼僮。僮變色曰：「我為先生，禍及身矣！」戰惕奔入。王者怒曰：「何敢引人私窺！」即以巨鞭重笞訖。乃召先生入，曰：「所以不見者，以幽明異路。今已知之，勢難再聚。」因贈束金使行，曰：「君天下第一人，但坎壈未盡耳。」使青衣捉騎送之。先生疑身已死，青衣曰：「何得便爾！先生食御一切置自俗間，非冥中物也。」既歸，坎坷數年，中會、狀，其言皆驗。