lǐ jì lín shè zhuàn yuán jiāng, chū lì rèn, jiàn māo quǎn yíng táng, yà zhī. liáo shǔ yuē: cǐ xiāng zhōng bǎi xìng, zhān yǎng fēng cǎi yě. shǎo jiān rén chù yǐ bàn yí shí dōu fù wèi rén, fēn fēn bìng qù. yī rì chū yè kè, jiān yú zài tú. hū yī yú fū jí hū yuē: xiǎo rén chī hài yǐ! jí qiàn yì dài hé, fú dì qǐ jiǎ. nù ā zhī, yì bù tīng, jí bēn ér qù. qiǎn rén wěi zhī. yì bēn rù shì, mì dé yī sǒu, biàn qiú àn shì. sǒu xiāng zhī yuē: shì rǔ chī hài yǐ. nǎi yǐ shǒu chuāi qí fū ròu, zì shàng ér xià lì tuī zhī, tuī zhì shǎo gǔ, jiàn pí nèi fén qǐ, yǐ lì rèn pò zhī, qǔ chū shí zǐ yī méi, yuē: yù yǐ. nǎi bēn ér fǎn. hòu wén qí sú yǒu shēn wò shì zhōng, shǒu jí fēi chū, rù rén fáng tà, qiè qǔ cái wù. shè bèi zhǔ jué, zhí bù lìng qù, zé cǐ rén yī bì bù yòng yǐ.
李季霖攝篆沅江，初蒞任，見貓犬盈堂，訝之。僚屬曰：「此鄉中百姓，瞻仰風采也。」少間人畜已半；移時都復為人，紛紛並去。一日出謁客，肩輿在途。忽一輿夫急呼曰：「小人吃害矣！」即倩役代荷，伏地乞假。怒呵之，役不聽，疾奔而去。遣人尾之。役奔入市，覓得一叟，便求按視。叟相之曰：「是汝吃害矣。」乃以手揣其膚肉，自上而下力推之，推至少股，見皮內墳起，以利刃破之，取出石子一枚，曰：「愈矣。」乃奔而返。後聞其俗有身臥室中，手即飛出，入人房闥，竊取財物。設被主覺，縶不令去，則此人一臂不用矣。