zhào chéng yù, nián qī shí yú, zhǐ yī zi. yī rì rù shān, wèi hǔ suǒ shì. yù bēi tòng, jǐ bù yù huó, hào tí ér sù zhī zǎi. zǎi xiào yuē: hǔ hé kě yǐ guān fǎ zhì zhī hū? yù yù hào táo, bù néng zhì zhī. zǎi chì zhī yì bù wèi jù, yòu lián qí lǎo, bù rěn jiā yǐ wēi nù, suì gěi zhī, nuò zhuō hǔ. ǎo fú bù qù, bì dài gōu dié chū nǎi kěn xíng. zǎi wú nài zhī. jí wèn zhū yì, shuí néng wǎng zhī. yī lì míng lǐ néng, xūn zuì, yì zuò xià, zì yán: néng zhī. chí dié xià, yù shǐ qù. lì xǐng ér huǐ zhī, yóu wèi zǎi zhī wěi jú, gū yǐ jiě yù rǎo ěr, yīn yì bù shèn wèi yì. chí dié bào jiǎo, zǎi nù yuē: gù yán néng zhī, hé róng fù huǐ? lì jiǒng shén, qǐng dié jū liè hù, zǎi cóng zhī. lì jí liè rén, rì yè fú shān gǔ, jì dé yī hǔ shù kě sài zé. yuè yú, shòu zhàng shù bǎi, yuān kǔ wǎng kòng. suì yì dōng guō yuè miào, guì ér zhù zhī, kū shī shēng.
趙城嫗，年七十餘，止一子。一日入山，為虎所噬。嫗悲痛，幾不欲活，號啼而訴之宰。宰笑曰：「虎何可以官法制之乎？」嫗愈號啕，不能制之。宰叱之亦不畏懼，又憐其老，不忍加以威怒，遂給之，諾捉虎。媼伏不去，必待勾牒出乃肯行。宰無奈之。即問諸役，誰能往之。一隸名李能，醺醉，詣座下，自言：「能之。」持牒下，嫗始去。隸醒而悔之，猶謂宰之偽局，姑以解嫗擾耳，因亦不甚為意。持牒報繳，宰怒曰：「固言能之，何容復悔？」隸窘甚，請牒拘獵戶，宰從之。隸集獵人，日夜伏山谷，冀得一虎庶可塞責。月余，受杖數百，冤苦罔控。遂詣東郭岳廟，跪而祝之，哭失聲。

wú hé, yī hǔ zì wài lái, lì cuò è, kǒng bèi xì shì, hǔ rù, shū bù tā gù, dūn lì mén zhōng. lì zhù yuē: rú shā mǒu zi zhě ěr yě, qí fǔ tīng wú fù. suì chū léi suǒ zhì hǔ xiàng, hǔ tiē ěr shòu fù. qiān dá xiàn shǔ, zǎi wèn hǔ yuē: mǒu zi ěr shì zhī yé? hǔ hàn zhī. zǎi yuē: shā rén zhě sǐ, gǔ zhī dìng lǜ. qiě yù zhǐ yī zi, ér ěr shā zhī, bǐ cán nián chuí jǐn, hé yǐ shēng huó? tǎng ěr néng wèi ruò zi yě. wǒ jiāng shè zhī. hǔ yòu hàn zhī, nǎi shì fù lìng qù. yù fāng yuàn zǎi zhī bù shā hǔ yǐ cháng zi yě, chí dàn qǐ fēi, zé yǒu sǐ lù, yù huò qí ròu gé, yòng yǐ zī dù. zì shì yǐ wèi cháng, shí xián jīn bó zhì tíng zhōng. yù cóng cǐ fēng yù, fèng yǎng guò yú qí zi. xīn qiè dé hǔ. hǔ lái, shí wò yán xià, jìng rì bù qù. rén chù xiāng ān, gè wú cāi jì. shù nián, yù sǐ, hǔ lái hǒu yú táng zhōng. yù sù suǒ jī, chuò kě yíng zàng, zú rén gòng yì zhī. fén lěi fāng chéng, hǔ zhòu bēn lái, bīn kè jǐn táo. hǔ zhí fù zhǒng qián, háo míng léi dòng, yí shí shǐ qù. tǔ rén lì yì hǔ cí yú dōng guō, zhì jīn yóu cún.
無何，一虎自外來，隸錯愕，恐被咥噬，虎入，殊不他顧，蹲立門中。隸祝曰：「如殺某子者爾也，其俯聽吾縛。」遂出縲索摯虎項，虎帖耳受縛。牽達縣署，宰問虎曰：「某子爾噬之耶？」虎頷之。宰曰：「殺人者死，古之定律。且嫗止一子，而爾殺之，彼殘年垂盡，何以生活？倘爾能為若子也。我將赦之。」虎又頷之，乃釋縛令去。嫗方怨宰之不殺虎以償子也，遲旦啟扉，則有死鹿，嫗貨其肉革，用以資度。自是以為常，時銜金帛擲庭中。嫗從此豐裕，奉養過於其子。心竊德虎。虎來，時臥檐下，竟日不去。人畜相安，各無猜忌。數年，嫗死，虎來吼於堂中。嫗素所積，綽可營葬，族人共瘞之。墳壘方成，虎驟奔來，賓客盡逃。虎直赴冢前，嗥鳴雷動，移時始去。土人立「義虎祠」於東郭，至今猶存。