gōng gōng qī zhě, jìn fán rén zhī nǚ yě. dāng píng gōng zhī shí, shǐ qí fū wèi gōng, sān nián nǎi chéng. píng gōng yǐn gōng ér shè, bù chuān yī zhá. píng gōng nù, jiāng shā gōng rén. gōng rén zhī qī qǐng jiàn yuē: fán rén zhī zǐ, gōng rén zhī qī yě. yuàn yǒu yè yú jūn. píng gōng jiàn zhī, qī yuē: jūn wén xī zhě gōng liú zhī xíng hū? yáng niú jiàn jiā wěi, cè rán wèi mín tòng zhī. ēn jí cǎo mù, qǐ yù shā bù gū zhě hū! qín mù gōng, yǒu dào shí qí jùn mǎ zhī ròu, fǎn yǐn zhī yǐ jiǔ. chǔ zhuāng wáng chén yuán qí fū rén zhī yī, ér jué yīng yǔ yǐn dà lè. cǐ sān jūn zhě, rén zhe yú tiān xià, zú xiǎng qí bào, míng chuí zhì jīn. xī dì yáo máo cí bù jiǎn, cǎi chuán bù zhuó, tǔ jiē sān děng, yóu yǐ wèi wèi zhī zhě láo, jū zhī zhě yì yě. jīn qiè zhī fū, zhì zào cǐ gōng, qí wèi zhī yì láo yǐ. qí gàn shēng yú tài shān zhī ā, yī rì sān dǔ yīn, sān dǔ yáng. fù yǐ yàn niú zhī jiǎo, chán yǐ jīng mí zhī jīn, hú yǐ hé yú zhī jiāo. cǐ sì zhě, jiē tiān xià zhī miào xuǎn yě, ér jūn bù néng yǐ chuān yī zhá, shì jūn zhī bù néng shè yě, ér fǎn yù shā qiè zhī fū, bù yì miù hū! qiè wén shè zhī dào, zuǒ shǒu rú jù shí, yòu shǒu rú fù zhī, yòu shǒu fā zhī, zuǒ shǒu bù zhī, cǐ gài shè zhī dào yě. píng gōng yǐ qí yán wèi yí ér shè, chuān qī zhá, fán rén zhī fū lì dé chū, ér cì jīn sān yì. jūn zǐ wèi gōng gōng qī kě yǔ chù nán. shī yuē: dūn gōng jì jiān, shě shǐ jì jūn. yán shè yǒu fǎ yě.
弓工妻者，晉繁人之女也。當平公之時，使其夫為弓，三年乃成。平公引弓而射，不穿一札。平公怒，將殺弓人。弓人之妻請見曰：「繁人之子，弓人之妻也。願有謁於君。」平公見之，妻曰：「君聞昔者公劉之行乎？羊牛踐葭葦，惻然為民痛之。恩及草木，豈欲殺不辜者乎！秦穆公，有盜食其駿馬之肉，反飲之以酒。楚莊王臣援其夫人之衣，而絕纓與飲大樂。此三君者，仁着於天下，卒享其報，名垂至今。昔帝堯茅茨不翦，采椽不斲，土階三等，猶以為為之者勞，居之者逸也。今妾之夫，治造此弓，其為之亦勞矣。其干生於太山之阿，一日三睹陰，三睹陽。傅以燕牛之角，纏以荊麋之筋，餬以河魚之膠。此四者，皆天下之妙選也，而君不能以穿一札，是君之不能射也，而反欲殺妾之夫，不亦謬乎！妾聞射之道，左手如拒石，右手如附枝，右手發之，左手不知，此蓋射之道也。平公以其言為儀而射，穿七札，繁人之夫立得出，而賜金三鎰。君子謂弓工妻可與處難。詩曰：「敦弓既堅，舍矢既鈞。」言射有法也。

sòng yuē: jìn píng zuò gōng, sān nián nǎi chéng, gōng nù gōng gōng, jiāng jiā yǐ xíng, qī wǎng shuō gōng, chén qí gān cái, liè qí láo kǔ, gōng suì shì zhī.
頌曰：晉平作弓，三年乃成，公怒弓工，將加以刑，妻往說公，陳其乾材，列其勞苦，公遂釋之。