dá jǐ zhě, yīn zhòu zhī fēi yě. bì xìng yú zhòu. zhòu cái lì guò rén, shǒu gé měng shòu, zhì zú yǐ jù jiàn, biàn zú yǐ shì fēi, jīn rén chén yǐ néng, gāo tiān xià yǐ shēng, yǐ wèi rén jiē chū jǐ zhī xià, hǎo jiǔ yín lè, bù lí dá jǐ, dá jǐ zhī suǒ yù guì zhī, dá jǐ zhī suǒ zēng zhū zhī. zuò xīn yín zhī shēng běi bǐ zhī wǔ mǐ mǐ zhī lè, shōu zhēn wù, jī zhī yú hòu gōng, yú chén qún nǚ xián huò suǒ yù, jī zāo wèi qiū, liú jiǔ wèi chí, xuán ròu wèi lín, shǐ rén luǒ xíng xiāng zhú qí xián, wèi zhǎng yè zhī yǐn, dá jǐ hǎo zhī. bǎi xìng yuàn wàng, zhū hóu yǒu pàn zhě, zhòu nǎi wèi páo luò zhī fǎ, gāo tóng zhù, jiā zhī tàn, lìng yǒu zuì zhě xíng qí shàng, zhé duò tàn zhōng, dá jǐ nǎi xiào. bǐ gàn jiàn yuē: bù xiū xiān wáng zhī diǎn fǎ, ér yòng fù yán, huò zhì wú rì. zhòu nù, yǐ wèi yāo yán. dá jǐ yuē: wú wén shèng rén zhī xīn yǒu qī qiào. yú shì pōu xīn ér guān zhī. qiú jī zǐ, wēi zǐ qù zhī. wǔ wáng suì shòu mìng, xìng shī fá zhòu, zhàn yú mù yě, zhòu shī dǎo gē, zhòu nǎi dēng lǐn tái, yī bǎo yù yī ér zì shā. yú shì wǔ wáng suì zhì tiān zhī fá, zhǎn dá jǐ tóu, xuán yú xiǎo bái qí, yǐ wèi wáng zhòu zhě shì nǚ yě. shū yuē: pìn jī wú chén, pìn jī zhī chén, wéi jiā zhī suǒ. shī yún: jūn zǐ xìn dào, luàn shì yòng bào, fěi qí zhǐ gòng, wéi wáng zhī qióng. cǐ zhī wèi yě.
妲己者，殷紂之妃也。嬖倖於紂。紂材力過人，手格猛獸，智足以距諫，辯足以飾非，矜人臣以能，高天下以聲，以為人皆出己之下，好酒淫樂，不離妲己，妲己之所譽貴之，妲己之所憎誅之。作新淫之聲、北鄙之舞、靡靡之樂，收珍物，積之於後宮，諛臣群女咸獲所欲，積糟為邱，流酒為池，懸肉為林，使人裸形相逐其閒，為長夜之飲，妲己好之。百姓怨望，諸侯有畔者，紂乃為炮烙之法，膏銅柱，加之炭，令有罪者行其上，輒墮炭中，妲己乃笑。比干諫曰：「不修先王之典法，而用婦言，禍至無日。」紂怒，以為妖言。妲己曰：「吾聞聖人之心有七竅。」於是剖心而觀之。囚箕子，微子去之。武王遂受命，興師伐紂，戰於牧野，紂師倒戈，紂乃登廩台，衣寶玉衣而自殺。於是武王遂致天之罰，斬妲己頭，懸於小白旗，以為亡紂者是女也。書曰：「牝雞無晨，牝雞之晨，惟家之索。」詩云：「君子信盜，亂是用暴，匪其止共，維王之邛。」此之謂也。

sòng yuē: dá jǐ pèi zhòu, huò luàn shì xiū, zhòu jì wú dào, yòu zhòng xiāng miù, zhǐ xiào pào zhì, jiàn shì kū qiú, suì bài mù yě, fǎn shāng wèi zhōu.
頌曰：妲己配紂，惑亂是修，紂既無道，又重相謬，指笑炮炙，諫士刳囚，遂敗牧野，反商為周。