strong huá guāng nào qīng tíng guān strong
華光鬧蜻蜓觀

què shuō huá guāng tiān wáng zhuō dé gōng zhǔ, lái dào lí lóu shān dòng zhōng, diǎn qǐ dēng zhú, qiú gōng zhǔ chéng qīn, gōng zhǔ chū bù kěn cóng, huá guāng jiāng lǎo xiān shuō sù yuán shì, shuō le yī biàn. gōng zhǔ zhǐ de xiāng yī chéng qīn. zhāo zhāo yǐn jiǔ, yè yè chuī gē. hū yī rì, sī xiǎng qǐ mǔ qīn, liǎng yǎn lèi xià. gōng zhǔ jiàn zhàng fū xià lèi, shàng qián wèn qí yuán gù. huá guāng yuē: jīn suī dé gōng zhǔ chéng le yīn juàn, nài wǒ mǔ qīn bèi lóng ruì wáng ná qù, zhì jīn xún mì bù jiàn. gù yù bié xián qī qù xún mǔ qīn, dàn ēn qíng wèi jiǔ, bù rěn fēn bié. yù sī huǎn qù, yòu kǒng mǔ qīn shòu nán rì jiǔ, xīn zhōng yōu ēn, gù yǒu cǐ lèi. gōng zhǔ yuē měi mào cái láng zhū yán shǎo fù, xún mǔ yǒu qī, fū qī rì jiǔ. dāng qù xún mǔ, wù yǐ qī zǐ wèi niàn. bù qù, kǒng bèi tiān xià rén yì lùn. jūn jīn qù, qiè huí mǔ jiā hòu láng huí, zài xíng xiāng huì. huá guāng yuē: méng xián qī zhǐ jiào, wèi fū de zhǐ de qián qù, nǐ kě xiǎo xīn. wǒ jīn qù biàn yóu tiān xià, wù yào xún jiàn mǔ qīn cái huí. fū qī shuō bà, huá guāng huàn guò shǒu xià, fēn fù kān shǒu dòng fǔ, biàn sòng qī huí zhuǎn fèng huáng shān qù, zì jǐ lí le dòng mén, biàn zuò yī gè fán rén, gè fāng qù xún wèn mǔ qīn xiāo xī.
卻說華光天王捉得公主，來到離婁山洞中，點起燈燭，求公主成親，公主初不肯從，華光將老仙說宿緣事，說了一遍。公主只得相依成親。朝朝飲酒，夜夜吹歌。忽一日，思想起母親，兩眼淚下。公主見丈夫下淚，上前問其緣故。華光曰：「今雖得公主成了姻眷，奈我母親被龍瑞王拿去，至今尋覓不見。故欲別賢妻去尋母親，但恩情未久，不忍分別。欲思緩去，又恐母親受難日久，心中憂恩，故有此淚。」公主曰；「美貌才郎朱顏少婦，尋母有期，夫妻日久。當去尋母，勿以妻子為念。不去，恐被天下人議論。君今去，妾回母家候郎回，再行相會。」華光曰：「蒙賢妻指教，為夫的只得前去，你可小心。我今去遍游天下，務要尋見母親才回。「夫妻說罷，華光喚過手下，吩咐看守洞府，便送妻迴轉鳳凰山去，自己離了洞門，變作一個凡人，各方去詢問母親消息。

hū yī rì, tīng jiàn qián miàn yǒu yī fù rén, kū kū tí tí. huá guāng zì sī yuē: wǒ qiě qián qù kàn shì wǒ mǔ qīn bú shì. huá guāng jìn qián yī kàn, nà pó zǐ què bú shì mǔ qīn, biàn wèn yuē: nǐ zhè pó zǐ wèi shèn de xíng lái xíng qù, rú cǐ bēi kū? nà fù rén yuē: wǒ yǒu yī zi, dāng rì qù shān shàng kǎn chái, mài yín dù huó, gōng shàn lǎo shēn. bù xiǎng cǐ qù yǒu yī guān, míng jiào jìng yán guān, guān nèi yǒu yī dào shì, míng jiào luò shí dà xiān, ruò yǒu rén dào tā guān lǐ qù, biàn yào rén shī shě rù tā yuàn zhōng. yǒu shī shě de biàn bà, ruò méi yǒu shě tā zhī shí, lí guān bú dào bàn shān, tiān hūn dì àn, fēi shā zǒu shí, jiāng rén hài sǐ. lǎo shēn zhǐ yǒu yī gè ér zi, jīn zǎo chū qù kǎn chái, dào tā miào qián guò, rù miào zhōng qù chī shuǐ, bèi nà luò shí dà xiān kàn jiàn le, shuō yào wèn wǒ ér zi huà yuán. wǒ ér zi shuō wǒ pín nán, méi yǒu shī shě tā, tā jiù nù jiāng qǐ lái, bù zhī zuò hé fǎ, jiāng wǒ ér zi hài sǐ le. lǎo shēn zhǐ yǒu cǐ zi, jīn bèi nà zéi dào hài sǐ, jiào wǒ zěn shēng guò huó, lǎo shēn zì sī bù ruò qù xún yī gè zì jǐn, gù cǐ bēi kū.
忽一日，聽見前面有一婦人，哭哭啼啼。華光自思曰：「我且前去看是我母親不是。」華光進前一看，那婆子卻不是母親，便問曰：「你這婆子為甚的行來行去，如此悲哭？」那婦人曰：「我有一子，當日去山上砍柴，賣銀度活，供膳老身。不想此去有一觀，名叫靖蜒觀，觀內有一道士，名叫落石大仙，若有人到他觀里去，便要人施捨入他院中。有施捨的便罷，若沒有舍他之時，離觀不到半山，天昏地暗，飛沙走石，將人害死。老身只有一個兒子，今早出去砍柴，到他廟前過，入廟中去吃水，被那落石大仙看見了，說要問我兒子化緣。我兒子說我貧難，沒有施捨他，他就怒將起來，不知作何法，將我兒子害死了。老身止有此子，今被那賊道害死，叫我怎生過活，老身自思不若去尋一個自盡，故此悲哭。」

huá guāng yuē: yǒu cǐ qū shì, hé bù qù gào tā? pó zǐ yuē: ruò gào dé tā, duō shí yǒu rén qù gào le. huá guāng yuē: wèi hé gào bù dé? pó zǐ yuē: tā shì gè yāo rén, yǒu shén tōng de, guān fǔ yì nài hé tā bù dé, duō jù pà tā, wèi hé qù gào dé tā? huá guāng tīng le tàn yuē: mò shuō shì jiān yǒu cǐ qū qīng tíng? lǎo pó zǐ yuē: nǐ yì bù kě qù xún zì jǐn. suì qǔ chū bái yín shí liǎng gěi pó zǐ yuē: zhè gè gěi nǐ ná jiā qù yǎng lǎo, wǒ qù dào nà guān zhōng chú le zhè yāo dào. pó zǐ yuē: duō méng kè guān jiù wǒ lǎo mìng, kè guān kě qiān wàn bú yào dào nà yuàn zhōng, kǒng bèi tā hài le.
華光曰：「有此屈事，何不去告他？」婆子曰：「若告得他，多時有人去告了。」華光曰：「為何告不得？」婆子曰：「他是個妖人，有神通的，官府亦奈何他不得，多懼怕他，為何去告得他？」華光聽了嘆曰：「莫說世間有此屈蜻蜓？」老婆子曰：「你亦不可去尋自盡。」遂取出白銀十兩給婆子曰：「這個給你拿家去養老，我去到那觀中除了這妖道。」婆子曰：「多蒙客官救我老命，客官可千萬不要到那院中，恐被他害了。」

huá guāng yuē: nǐ kě fàng xīn huí qù, wǒ zì yǒu fèn xiǎo.
華光曰：「你可放心回去，我自有分曉。」

pó zǐ kòu xiè ér bié. huá guāng jí qīng shēn zì wǎng qīng tíng guān zhōng, zhí rù fǎ táng, jiàn nà luò shí dà xiān jiā zuò zài chán chuáng shàng. huá guāng shàng qián shī lǐ, nà dà xiān yì xià chán chuáng dá lǐ, luò zuò chá bì. luò shí dà xiān wèn yuē: kè guān hé zhōu hé fǔ? dào cǐ yǒu hé guì gàn?
婆子叩謝而別。華光即輕身自往蜻蜓觀中，直入法堂，見那落石大仙伽坐在禪床上。華光上前施禮，那大仙亦下禪床答禮，落坐茶畢。落石大仙問曰：「客官何州何府？到此有何貴幹？」

huá guāng yuē: wǒ nǎi shì huī zhōu fǔ wù yuán xiàn xiāo jiā zhuāng xiāo yǒng fù zhǎng zi, xiāo yī láng shì yě. jiǔ wén quán zhēn guì guān hǎo jǐng zhì, tè lái yóu wán yī huì.
華光曰：「我乃是徽州府婺源縣蕭家莊蕭永富長子，蕭一郎是也。久聞全真貴觀好景致，特來遊玩一會。」

dào rén yuē: jì shì xiāo zhǎng zhě jiā, pín dào yǒu shī yuǎn yíng. jí fēn fù dào tóng, kuài bàn zhāi yán xiāng dài xiāo dà shě. èr rén xù tán zuò wèi jiǔ, zhāi zhì, dào rén jí pái xià zhāi yán, yǔ huá guāng yǐn jiǔ. zhì bàn hān, huá guāng sī yuē: wǒ bù miǎn qǔ chū jīn zhuān, kàn tā dào héng rú hé, zài zuò dào lǐ. biàn jiǎ zuò jiǔ zuì, shēn shàng qǔ chū jīn zhuān fàng zài zhuō shàng, dǎ yī dǎ, yòu kàn yī kàn, bāo qǐ, dào rén jiàn le, zéi xīn dùn qǐ, duì huá guāng yuē: dà shě jīn dào bì guān, wàng dà shě shě xiē yuán zài wǒ guān zhōng. huá guāng yuē: yán zhī yǒu lǐ, kě qǔ shě shī bù guò lái wǒ tí. dào rén jí qǔ chū mù yuán bù fù huá guāng. huá guāng jiē guò bù lái, gù mài nòng bǐ fǎ, xiě: huī zhōu fǔ wù yuán xiàn xiāo jiā zhuāng xiāo yī láng xǐ shě yī. nà dào rén jiē guò mù yuán bù yī kàn, yán yuē: dà shě rú hé bù xiě shě jǐ duō, zhǐ xiě gè yī zì hé yě, dào yào shuō gè míng bái shě duō shǎo? huá guāng yuē: bù xiāo wèn míng bái. nǐ dài wǒ hǎo, yī zì shàng dà yǒu biàn gèng, biàn yī wàn yě shì yī zì shì wǒ bù hǎo, yī fēn yě shì gè yī zì, yī lí yī háo yī sī yī hū yě shì gè yī zì.
道人曰：「既是蕭長者家，貧道有失遠迎。」即吩咐道童，快辦齋筵相待蕭大舍。二人敘談坐未久，齋至，道人即排下齋筵，與華光飲酒。至半酣，華光思曰：「我不免取出金磚，看他道行如何，再作道理。」便假作酒醉，身上取出金磚放在桌上，打一打，又看一看，包起，道人見了，賊心頓起，對華光曰：「大舍今到敝觀，望大舍舍些緣在我觀中。」華光曰：「言之有理，可取捨施簿過來我題。」道人即取出募緣簿付華光。華光接過簿來，故賣弄筆法，寫：「徽州府婺源縣蕭家莊蕭一郎喜舍一」。那道人接過募緣簿一看，言曰：「大舍如何不寫舍幾多，只寫個一字何也，倒要說個明白舍多少？」華光曰：「不消問明白。你待我好，一字上大有變更，變一萬也是一字；侍我不好，一分也是個一字，一釐一毫一絲一忽也是個一字。」

nà dào rén wén yán jiǎ zuò xiào róng yuē: zhǐ yào dà shě jiāng fāng cái qǔ chū lái de nà yī kuài jīn zi, shě wǒ bà le. huá guāng yuē: zhè yī kuài jīn zi, shì wǒ píng shēng suǒ ài de wù, qǐ kě shě le? dào rén tīng bà, shōu qǐ chū jiā xīn, fàng chū shā rén yì, biàn yuē: dà shě kěn yě yào kěn, bù kěn yě yào kěn. huá guāng yuē: shě zài wǒ, wèi hé shuō chū cǐ huà? dào rén yuē: zhè gè yóu bù dé nǐ le. huá guāng tīng le dà nù, mà yuē: nǐ shì shén me chū jiā rén, jiù shì gè qiáng dào le! jiù jiāng jiǔ xí tuī dǎo, zǒu chū mén wài. dào shì dà nù, kǒu zhōng niàn dòng zhòu yǔ, zhǐ jiàn fēi shā zǒu shí, gǎn zhe huá guāng jiù dǎ. huá guāng yī jiàn, zhǐ gè huà shēn yǔ tā dǎ, zì jǐ què zǒu huí guān lǐ qù, zhǐ chū sān mèi zhēn huǒ, fàng qǐ huǒ lái, shāo zhe qīng tíng guān.
那道人聞言假作笑容曰：「只要大舍將方才取出來的那一塊金子，舍我罷了。」華光曰：「這一塊金子，是我平生所愛的物，豈可舍了？」道人聽罷，收起出家心，放出殺人意，便曰：「大舍肯也要肯，不肯也要肯。」華光曰：「舍在我，為何說出此話？」道人曰：「這個由不得你了。」華光聽了大怒，罵曰：「你是什麼出家人，就是個強盜了！」就將酒席推倒，走出門外。道士大怒，口中念動咒語，只見飛沙走石，趕着華光就打。華光一見，指個化身與他打，自己卻走回觀里去，指出三昧真火，放起火來，燒着蜻蜓觀。

hū jiàn liǎng gè nǚ rén zǒu jiāng chū lái. huá guāng wèn yuē: nǐ zhè fù rén wèi hé zài cǐ guān zhōng? nǚ zǐ yuē: wǒ men dōu shì nà dào shì ná lái de. nú jiā shì jīng zhōu rén, xìng chén míng jiào xī xī. nà yī gè nǚ zǐ yuē: nú jiā shì sì chuān chéng dū rén, xìng huáng míng bǎi jiāo. huá guāng tīng le biàn yuē: wǒ jià yī duǒ xiáng yún, sòng nǐ děng huí qù nǐ kě xiàng nǐ jiā zhōng shuō, shì wǒ jiù nǐ děng huí jiā. èr nǚ kòu xiè. huá guāng xiān jià yún sòng chén shì fǎn jiā, yòu jià yún lái sòng huáng shì huí qù. huáng shì yuē: nú jiā qù bù dé, kǒng nà dào shì suí hòu gǎn lái, qǐng tiān wáng qīn sòng dào wǒ jiā, gǎn ēn fēi qiǎn. huá guāng tīng le, jiù sòng nà huáng bǎi jiāo huí jiā bù tí.
忽見兩個女人走將出來。華光問曰：「你這婦人為何在此觀中？」女子曰：「我們都是那道士拿來的。奴家是荊州人，姓陳名叫惜惜。」那一個女子曰：「奴家是四川成都人，姓黃名百嬌。」華光聽了便曰：「我駕一朵祥雲，送你等回去你可向你家中說，是我救你等回家。」二女叩謝。華光先駕雲送陳氏返家，又駕雲來送黃氏回去。黃氏曰：「奴家去不得，恐那道士隨後趕來，請天王親送到我家，感恩非淺。」華光聽了，就送那黃百嬌回家不題。

què yán luò shí dào rén, zhī shì huá guāng lái nào qīng tíng guān, nà liǎng gè nǚ zǐ yòu bèi tā jiù qù, tòng hèn yī chǎng yào hài huá guāng, yòu wú mén lù, zhǐ de rěn nài bù biǎo.
卻言落石道人，知是華光來鬧蜻蜓觀，那兩個女子又被他救去，痛恨一場要害華光，又無門路，只得忍耐不表。

què shuō chéng dū fǔ huáng shān yuè, zì cóng nǚ ér bù jiàn zhī hòu, zhōng rì fán nǎo mèn zuò táng zhōng, hū xiǎo sī bào yuē qǐ shàng zhǎng zhě, xiǎo niáng zǐ jīn rì huí lái le. zhǎng zhě chū mén yī kàn, guǒ shì nǚ ér, fù zǐ xiāng bào dà kū. huáng shān yuè wèn yuē: wǒ ér wèi hé guài shè qù, dào nǎ lǐ? bǎi jiāo yuē, nǚ ér bèi qīng tíng guān yāo dào ná qù. jīn rì tiān cáo huá guāng tiān wáng fàng huǒ shāo le qīng tíng guān, jiù le hái ér, jīn sòng ér huí lái de. yī jiā dà xǐ, jiù lìng kè gōng diāo le huá guāng tiān wáng zhī xiàng, qǐ yī miào zì gōng yǎng, cháo cān mù bài, yǐ bào jiù mìng zhī ēn bù biǎo.
卻說成都府黃山嶽，自從女兒不見之後，終日煩惱悶坐堂中，忽小廝報曰「啟上長者，小娘子今日回來了。」長者出門一看，果是女兒，父子相抱大哭。黃山嶽問曰：「我兒為何怪攝去，到哪裡？」百嬌曰，「女兒被蜻蜓觀妖道拿去。今日天曹華光天王放火燒了蜻蜓觀，救了孩兒，今送兒回來的。」一家大喜，就令刻工雕了華光天王之像，起一廟字供養，朝參暮拜，以報救命之恩不表。

zài shuō luò shí dà xiān zì cóng bèi huá guāng shāo le qīng tíng guān, wú chù ān shēn. yī rì dǎ tīng dé huáng bǎi jiāo jiā lì le huá guāng zhī xiàng, qǐ miào zì gōng yǎng, yù bào qián chóu, yòu yù qù mí huáng bǎi jiāo. xīn shēng yī jì, zì sī bù miǎn biàn zuò huá guāng qù xì nà huáng bǎi jiāo. zhǐ shuō jiàn nǐ měi mào, gù sòng nǐ guī jiā, wù yào chéng qīn, yī zé dé huáng bǎi jiāo zhī lè, èr zé bào le huá guāng zhī chóu, qǐ bù měi zāi! xiǎng bà biàn xíng. dāng rì bǎi jiāo zì jǐ mèn zuò, hū yǒu yī rén jiào kāi mén. bǎi jiāo biàn wèn yuē: nǐ shì hé rén? yè shēn shí fēn jiào wǒ kāi mén? dào shì yuē: wǒ shì huá guāng, kě sù kāi mén, yǔ wǒ jìn lái biàn bà ruò bù kāi mén, wǒ jiù hài nǐ yī jiā. bǎi jiāo zhǐ de kāi mén yǔ jiǎ huá guāng jìn lái. bǎi jiāo bài xiè qián huí jiù mìng zhī ēn, jiǎ huá guāng yuē: zì cóng nà rì jiù nǐ huí lái, jiàn nǐ shēng de měi mào, sī lái rì jiǔ, wú nài dào cǐ, yào yǔ xiǎo niáng zǐ chéng yī duì fū fù. bǎi jiāo yuē: tiān wáng nǎi shàng jiè zhèng shén, bù gāi rú cǐ! jiǎ huá guāng yuē: nǐ ruò bù cóng, wǒ jiù hài nǐ yī jiā. bǎi jiāo wú nài, zhǐ de xiāng cóng, diān luán dào fèng chéng le qīn shì, dào jī míng ér qù. zhǔ bǎi jiāo yuē: xián qī xiǎo xīn, wǒ míng yè lái hé nǐ xù huà.
再說落石大仙自從被華光燒了蜻蜓觀，無處安身。一日打聽得黃百嬌家立了華光之像，起廟字供養，欲報前仇，又欲去迷黃百嬌。心生一計，自思不免變作華光去戲那黃百嬌。只說見你美貌，故送你歸家，務要成親，一則得黃百嬌之樂，二則報了華光之仇，豈不美哉！想罷便行。當日百嬌自己悶坐，忽有一人叫「開門」。百嬌便問曰：「你是何人？夜深時分叫我開門？」道士曰：「我是華光，可速開門，與我進來便罷；若不開門，我就害你一家。」百嬌只得開門與假華光進來。百嬌拜謝前回救命之恩，假華光曰：「自從那日救你回來，見你生得美貌，思來日久，無奈到此，要與小娘子成一對夫婦。」百嬌曰：「天王乃上界正神，不該如此！」假華光曰：「你若不從，我就害你一家。」百嬌無奈，只得相從，顛鸞倒鳳成了親事，到雞鳴而去。囑百嬌曰：「賢妻小心，我明夜來和你敘話。」

bù xiǎng cì rì zǎo chén, zhǎng zhě wèn xiǎo tóng yuē: zuó yè xiǎo niáng zǐ yī yè shì tóng rén shuō huà yì bān, nǐ tīng jiàn fǒu? xiǎo tóng yuē wǒ zhèng yào wèn zhǎng zhě, bù zhī xiǎo niáng zǐ zuó yè hé shén rén shuō huà? zhǎng zhě dà nù, mìng xiǎo tóng zǐ jiào xiǎo niáng zǐ chū lái. bǎi jiāo chū lái, shān yuè nù yuē: jiàn rén guì le! nǐ zuó yè hé shén me shuō huà? mò fēi shén me chǒu shì, nǐ hǎo hǎo shuō lái! bǎi jiāo yuē: nǚ ér méi yǒu rén shuō huà, shì wǒ zì jǐ zhǎng tàn. zhǎng zhě nù yuē: nǐ ruò bù shuō gè míng bái, jiù bǎ nǐ dǎ sǐ. bǎi jiāo jiàn shuō yào dǎ, zhǐ de cóng shí shuō le. yuē: bú shì bié rén, shì huá guāng tā shuō jiàn wǒ měi mào cái jiù wǒ huí lái, zuó yè dào wǒ fáng zhōng yào yǔ wǒ chéng qīn. wǒ bù kěn, tā jiù yào hài sǐ wǒ yī jiā. yǐ cǐ wǒ zhǐ de cóng tā, zhǎng zhě tīng le dà nù, jiù yào qù bǎ miào shāo huǐ le. bǎi jiāo yuē: fù qīn qiě màn, suī shuō tā shì huá guāng, kǒng pà bú shì tā, shì bié gè yāo guài jiǎ míng ér lái, yì wèi kě zhī. bù rú qù dào miào zhōng shāo qǐ yī lú xiāng, dǎo gào dǎo gào, tǎng ruò shì tā, rán hòu huǐ miào bù chí. zhǎng zhě yuē: shuō de yě shì.
不想次日早晨，長者問小童曰：「昨夜小娘子一夜似同人說話一般，你聽見否？」小童曰「我正要問長者，不知小娘子昨夜和甚人說話？」長者大怒，命小童子叫小娘子出來。百嬌出來，山嶽怒曰：「賤人跪了！你昨夜和什麼說話？莫非什麼醜事，你好好說來！」百嬌曰：「女兒沒有人說話，是我自己長嘆。」長者怒曰：「你若不說個明白，就把你打死。」百嬌見說要打，只得從實說了。曰：「不是別人，是華光他說見我美貌才救我回來，昨夜到我房中要與我成親。我不肯，他就要害死我一家。以此我只得從他，」長者聽了大怒，就要去把廟燒毀了。百嬌曰：「父親且慢，雖說他是華光，恐怕不是他，是別個妖怪假名而來，亦未可知。不如去到廟中燒起一爐香，禱告禱告，倘若是他，然後毀廟不遲。」長者曰：「說得也是。」

jí zhì miào zhōng jiāng xiāng fén qǐ, dǎo gào wèi bì, guǒ jiàn huá guāng lì zài yún tóu shàng wèn yuē: huáng shān yuè, nǐ dào wǒ miào zhōng dǎo gào wèi hé? zhǎng zhě jiàn le guì xià yuē: wǒ nǚ ér qián rì dé tiān wáng jiù huí, yī jiā gǎn dài, tiān wáng nǎi shàng jiè zhèng shén, wèi hé zuó yè dào wǒ nǚ fáng zhōng diào xì wú nǚ? wèi cǐ kěn gào. huá guāng yuē, yuán lái nǐ yǒu cǐ bù míng zhī shì. jí xiàng bǎi jiāo yuē: lái mí nǐ de bìng bú shì wǒ, nǐ xiū tuī wǒ. bǎi jiāo yuē: jiào wǒ yì nán míng, chēng shì tiān wáng. huá guāng yuē: yě bà, wǒ qiě wèn nǐ, nà rén shì shén me shí hòu lái de, shén me shí hòu qù? bǎi jiāo yuē: sān gēng fāng lái, jī míng jiù qù. jīn yè tā bì rán lái de. huá guāng yuē: jīn yè nǐ zǒu bié chù qù shuì, wǒ zài nǐ fáng zhōng děng nà yāo guài, jīn yè lái jiāng tā ná zhù, yǔ nǐ yī jiā kàn, fāng jiàn míng bái. zhǎng zhě dà xǐ. huá guāng shì yè qián rù bǎi jiāo wò fáng. luò shí dà xiān guǒ rán lái jiào: xián qī kuài kāi fáng mén!
即至廟中將香焚起，禱告未畢，果見華光立在雲頭上問曰：「黃山嶽，你到我廟中禱告為何？」長者見了跪下曰：「我女兒前日得天王救回，一家感戴，天王乃上界正神，為何昨夜到我女房中調戲吾女？為此懇告。」華光曰，「原來你有此不明之事。」即向百嬌曰：「來迷你的並不是我，你休推我。」百嬌曰：「叫我亦難明，稱是天王。」華光曰：「也罷，我且問你，那人是什麼時候來的，什麼時候去？」百嬌曰：「三更方來，雞鳴就去。今夜他必然來的。」華光曰：「今夜你走別處去睡，我在你房中等那妖怪，今夜來將他拿住，與你一家看，方見明白。」長者大喜。華光是夜潛入百嬌臥房。落石大仙果然來叫：「賢妻快開房門！」

huá guāng jiǎ zuò bǎi jiāo shēng yīn yīng tā, kāi le fáng mén. dà xiān jìn le fáng zhōng, zhèng yào shàng chuáng, bèi huá guāng zhuō zhù, jiào qǐ yī jiā diǎn dēng lái kàn, yuán lái shì yī tiáo bái shé. jǔ jiā dà jīng, biàn yào dǎ sǐ nà bái shé. bái shé biàn āi qiú tiān wáng ráo mìng. huá guāng yuē: nǐ rú hé gǎn biàn zuò wǒ zài cǐ hài rén, huài wǒ míng shēng? nǐ jīn rì tóu xiáng wǒ biàn bà. dà xiān mǎn kǒu yīng chéng. huá guāng yuē: nǐ kě réng xiàn yuán xíng, chán zài wǒ de jīn qiāng shàng. zhǎng zhě yī jiā dà xiǎo kòu tóu bài xiè. huá guāng jí huí zhuǎn lí lóu shān, yǔ tiě shàn gōng zhǔ shāng yì yuē: wǒ dào yáng jiān, yòu shōu fú yī bái shé jīng, wǒ jīn yòu yào bié xián qī, dào gè fāng qù xún mǔ qīn. gōng zhǔ yuē: pó pó ruò shì zài yáng jiān, nǐ yě gāi xún dào le, mò fēi shì sǐ le? huá guāng yuē: sǐ le zài hé chù xún? gōng zhǔ yuē: rén ruò sǐ, dōu yào dào dōng yuè miào lǐ, nǐ yě kě qù zhā kàn, yǒu pó pó méi yǒu? huá guāng yī yán, bié le gōng zhǔ, wǎng dōng yuè miào nà lǐ lái, bù zhī hòu shì rú hé, qiě tīng xià huí fēn jiě.
華光假作百嬌聲音應他，開了房門。大仙進了房中，正要上床，被華光捉住，叫起一家點燈來看，原來是一條白蛇。舉家大驚，便要打死那白蛇。白蛇便哀求天王饒命。華光曰：「你如何敢變作我在此害人，壞我名聲？你今日投降我便罷。」大仙滿口應承。華光曰：「你可仍現原形，纏在我的金槍上。」長者一家大小叩頭拜謝。華光即迴轉離婁山，與鐵扇公主商議曰：「我到陽間，又收伏一白蛇精，我今又要別賢妻，到各方去尋母親。」公主曰：「婆婆若是在陽間，你也該尋到了，莫非是死了？」華光曰：「死了在何處尋？」公主曰：「人若死，都要到東嶽廟裡，你也可去查看，有婆婆沒有？」華光依言，別了公主，往東嶽廟那裡來，不知後事如何，且聽下回分解。